Επειδή η κατάστασή μας είναι λίγο μπερδεμένη θα σας τα πω με τη σειρά για να καταλάβετε τι ακριβώς μου συμβαίνει.
Υπήρξα παντρεμένη για 20 ολόκληρα χρόνια αλλά μετά από αρκετές απιστίες από μεριάς του άντρα μου που δεν μπορούσα πλέον να συγχωρώ αποφάσισα να χωρίσω. Από το γάμο μου αυτό απέκτησα μία κόρη και ένα γιο.
Λίγα χρόνια μετά το διαζύγιό μου γνώρισα έναν άλλον άντρα, με τον οποίο τελικά παντρευτήκαμε. Εκείνος από τη μεριά του είχε από τον πρώτο του γάμο δύο γιους και μία κόρη, πολύ κοντά στην ηλικία των παιδιών μου. Με το δεύτερο σύζυγό μου δεν αποκτήσαμε άλλα παιδιά.
Ο γιος μου είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά ενώ η κόρη μου ανύπαντρη. Τα παιδιά του συζύγου μου είναι όλα παντρεμένα με παιδιά.
Από την αρχή κιόλας η κόρη μου τα βρήκε με την κόρη του δεύτερου άντρα μου και έγιναν κολλητές. Μαζί στο σχολείο, μαζί στο σπίτι, μαζί αργότερα στο πανεπιστήμιο, μαζί έξω, μαζί διακοπές, μαζί παντού. Όταν η κόρη του άντρα μου παντρεύτηκε, η κόρη μου ήταν δίπλα της σε όλα και τη βοήθησε να διαλέξει νυφικό, μπομπονιέρες, προσκλητήρια, τα πάντα.
Ήμασταν όλοι μια χαρά, μέχρι που μία μέρα ήρθε η κόρη του άντρα μου σπίτι μας έξαλλη και ουρλιάζοντας ότι θα πάρει διαζύγιο και ότι αυτό δεν θα της το συγχωρέσει ποτέ. Όταν επιτέλους καταφέραμε να την ηρεμήσουμε, μας είπε ότι έπιασε τον άντρα της στο κρεβάτι με την κόρη μου! Με λίγα λόγια η κόρη μου έκλεψε τον άντρα της κόρης του άντρα μου. Δεν σεβάστηκε τη φιλία και τη σχέση τους και έκανε σχέση με τον άντρα της.
Η αποκάλυψη έφερε τα πάνω-κάτω στην οικογένειά μας και έχουμε φτάσει σε σημείο να τσακωνόμαστε και μεταξύ μας και ο ένας να ρίχνει το φταίξιμο στον άλλον. Φταίει η κόρη σου, όχι, φταίει η δική σου και εσύ μαζί που τη γέννησες, φταίει ο γαμπρός σου και έχουμε γίνει ανάστα ο κύριος.
Προσπαθώ να βάλω τα πράγματα στη θέση τους και να ξαναφέρω την ισορροπία στην οικογένειά μου αλλά δεν μπορώ. Ο σύζυγός της κόρης του άντρα μου θέλει να χωρίσει από τη γυναίκα του και να παντρευτεί την κόρη μου αλλά εγώ αυτό δεν πρόκειται να το επιτρέψω. Ήδη η κόρη μου με τις επιλογές της και τη ζήλια της (γιατί ενδόμυχα πιστεύω ότι πάντα τη ζήλευε) κοντεύει να διαλύσει και τη δική μου οικογένεια. Από τη μία θέλω να βάλω μυαλό στην κόρη μου και να της δώσω να καταλάβει πως αυτό που έκανε ήταν πολύ ανάρμοστο, από την άλλη καταλαβαίνω τον πόνο της κόρης του άντρα μου και θέλω να της συμπαρασταθώ, αλλά είναι καχύποπτη απέναντί μου και δεν την κατηγορώ. Το μόνο, για το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι εγώ δεν γνώριζα τίποτα για όλα αυτά γιατί αν γνώριζα θα είχα φροντίσει η σχέση αυτή να λήξει πολύ πριν το μάθει η κόρη του άντρα μου.
Τι να κάνω; Πώς θα σώσω την οικογένειά μου που κάθε μέρα πάει από το κακό στο χειρότερο;
Χρύσα