Από την Παρασκευή υπήρχε μια χώρα που είχε μπει στο επίκεντρο της παγκόσμιας συζήτησης για το ότι έγινε η πρώτη εντελώς covid-free χώρα, το Γιβραλτάρ.
Πρόκειται όμως για μια μικρή χώρα με 34.000 πληθυσμό περίπου και σίγουρα δε μπορεί να αποτελέσει μπούσουλα σε μια πιο εκτεταμένη κλίμακα σε άλλες χώρες, έστω και μικρές πληθυσμιακά, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα.
Υπάρχουν χώρες στον κόσμο που έχουν να δώσουν μαθήματα η μία στην άλλη και κινούνται στα ίδια κυβικά πάνω κάτω. Το Ισραήλ των σχεδόν 10 εκατομμυρίων για παράδειγμα, έχει πάει περίφημα στον εμβολιασμό και έχει ανοίξει τομείς της κοινωνίας, με τα κρούσματα να έχουν πέσει τρομερά, με μόλις 139 να ανακοινώνονται την Κυριακή.
Η κατάσταση στο Ισραήλ, αλλά και σε άλλες χώρες όπως η Βρετανία, έχει δώσει την πεποίθηση ότι τα εμβόλια θα φέρουν αυτόματα μεγάλη μείωση και θα προσφέρουν μεγάλη ανάσα στο σύστημα υγείας της εκάστοτε χώρας.
Στην πραγματικότητα κανείς δε μπορεί να το πει αυτό σε ποσοστό έστω πάνω από 90% και τρανή απόδειξη είναι τα όσα συμβαίνουν στη Χιλή.
Η Χιλή είναι η έτερη χώρα που έχει προχωρήσει τρομερά τον εμβολιασμό, η πρώτη της Λατινικής Αμερικής, με πάνω από 12 εκατομμύρια εμβολιασμούς (περίπου 225.000 ανά ημέρα), άρα με ένα 37% του πληθυσμού των 19 εκατομμυρίων να έχει πάρει και τις δύο δόσεις.
Όμως, ενώ πριν ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί, η Χιλή είχε καθημερινά μεταξύ 2 και 4 χιλιάδων κρουσμάτων, νούμερα νορμάλ για τον πληθυσμό της, σε μια περίοδο μάλιστα που οι περισσότερες χώρες βίωναν ραγδαία άνοδο, εδώ και ενάμιση μήνα η κατάσταση ξεφεύγει.
Τις τελευταίες εβδομάδες καθημερινά ανακοινώνονται πάνω από 7.000 κρούσματα στη νοτιότερη χώρα της Λατινικής Αμερικής και σημειώνεται το μεγαλύτερο peak που έχει βιώσει η Χιλή από τον Ιούνιο που είχε αντίστοιχα υψηλά νούμερα. Μέχρι σήμερα, οι περιπτώσεις covid-19 έχουν υπερβεί το εκατομμύριο και οι θάνατοι προσεγγίζουν τους 25.000. Το άσχημο είναι ότι οι θάνατοι καθημερινά είναι διπλάσιοι σε σχέση με τα νούμερα του Δεκεμβρίου και δεν πέφτουν κάτω από τους 100, ενώ οι ενεργές περιπτώσεις βρίσκονται πάνω από τις 42.000.
Πώς συνέβη αυτό σε μια χώρα που ο πληθυσμός έχει μεγάλη αποδοχή των εμβολίων και δεν αρνείται να τα κάνει; Είναι κάτι το παράδοξο, μια εξαίρεση ή μήπως είναι κάτι που θα πρέπει να ανησυχεί;
Είναι κάτι που θα πρέπει να γίνει μάθημα σε χώρες που ονειρεύονται ότι τα εμβόλια θα γίνουν η πανάκεια της οικονομίας, όπως καλή ώρα η Ελλάδα.
Η Χιλή, σύμφωνα με όσα αναφέρει στη Guardian ο καθηγητής επιδημιολογίας στο Warwick Medical School, κ. Λόρενς Γιανγκ, επέδειξε αδικαιολόγητη χαλάρωση λόγω των εμβολιασμών, άρχισε να επιτρέπει τα ταξίδια από περιοχή σε περιοχή και, καθώς συνορεύει με τρεις χώρες, άρχισαν και οι οδικές μεταβάσεις από τη μια χώρα στην άλλη.
Στη Λατινική Αμερική όμως είναι πια αρκετές οι περιπτώσεις της βραζιλιάνικης μετάλλαξης, η οποία έχει ταξιδέψει στη Βολιβία που είναι ο ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα σε εκείνη και τη Χιλή. Άρα η Χιλή έχει και ένα γεωγραφικό μειονέκτημα αυτή τη στιγμή που βάζει εμπόδια στην αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού.
Οι Χιλιανοί την πάτησαν μιας και από το Δεκέμβριο ως το Μάρτιο ζουν το δικό τους καλοκαίρι και ο ταχύς εμβολιασμός παρέσυρε την κυβέρνηση του Σεμπάστιαν Πινέρα να άρει τους περιορισμούς ταξιδιών με τρόπο ανεξέλεγκτο κι ενώ γνώριζε ότι τέτοια άρση θα άρμοζε σε έναν πληθυσμό κατά 80% φουλ εμβολιασμένο.
Υπάρχει επίσης μια ακόμα μεγάλη διαφορά της Χιλής σε σχέση με το Ισραήλ. Το βασικό εμβόλιο για τον εμβολιασμό είναι της Sinovac, το οποίο έχει ένα ποσοστό 56.5% αποτελεσματικότητα μόλις 2 βδομάδες μετά τη δεύτερη δόση, αλλά έχει 3% μόνο με την πρώτη δόση. Αυτό σημαίνει ότι και τα σχεδόν 4.7 εκατομμύρια που έχουν πάρει τις δύο δόσεις μπορούν στις πρώτες δύο εβδομάδες να νοσήσουν, αλλά και ότι οι υπόλοιποι 2.6 που έχουν κάνει μόνο τη μία, δε βρίσκουν ουσιαστικό αντίκρυσμα.
Ως προς τα εμβόλια της Pfizer και της Astra-Zeneca, δεν έχουν παραληφθεί ακόμα από τη Χιλή, ενώ το κινέζικο εμβόλιο CanSino, που δε χρειάζεται δεύτερη δόση, μπήκε στη λίστα των επειγουσών παραγγελιών της χώρας.
Αναφορές από εργαζόμενους στο σύστημα υγείας κάνουν λόγο για πιο επιθετικά δείγματα των μεταλλάξεων στους ασθενείς που εισάγονται, ενώ συναντούν πιο συχνά βαριές περιπτώσεις νέων σε ηλικία ανθρώπων.
Αυτά τα δεδομένα οδήγησαν σε εκ νέου αυστηροποίηση της καραντίνας για ένα μήνα και αναμφίβολα προσφέρουν τροφή για σκέψη ως προς τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει μια χώρα όσο δεν έχει εμβολιάσει τουλάχιστον τα 8/10 του πληθυσμού της και χωρίς να μπει στην εξίσωση το ταξίδι στο εξωτερικό με μαζική μορφή.