Αρλέτα: Μια σπουδαία ερμηνεύτρια, τραγουδίστρια και δημιουργός που αν και δεν είναι πια μαζί μας, τα τραγούδια της θα μας συγκινούν για πάντα.
«Ήδη έχω κερδίσει τρεις φορές τον «κύριο» που λέγεται θάνατος, τι να πω, νομίζω ότι μάλλον έχουν σωθεί οι φορές μου. Το ότι χω αυτή τη στιγμή μάλλον είναι θαύμα», είχε δηλώσει. Μερικούς μήνες μετά έφυγε από τη ζωή αφήνοντας μας παρακαταθήκη τραγούδια που δύσκολα γράφονται σήμερα.
Ένα από αυτά, το υπέροχο «Μια φορά θυμάμαι«, το ακούσαμε για πρώτη φορά στον πρώτο της δίσκο με τίτλο «Τραγουδά η Αρλέτα». Ένα τραγούδι που δίκαια έχει χαρακτηριστεί ως ο Εθνικός Ύμνος της 1ης περιόδου της Αρλέτας και σφράγισε μια ολόκληρη εποχή, την εποχή της αθωότητας των μέσων της δεκαετίας του ’60.
Σε στίχους του νεαρού φοιτητή της Νομικής Γιώργου Παπαστεφάνου και του άρτι αφιχθέντος εκ Παρισσίοις νεαρού συνθέτη Γιάννη Σπανού, το τραγούδι βρήκε την ιδανική του ερμηνεία στην νεαρή τότε σπουδάστρια της Σχολής Καλών Τεχνών, Αργυρώ – Νικολέτα Τσάπρα. (Το «Αρλέτα» της το χάρισε ο παππούς της από την σύζευξη των δύο ονομάτων).
Σε μια εκδρομή φοιτητική λοιπόν (γιατί τα όμορφα πράγματα μέσα από παρέες προκύπτουν), παίζοντας και τραγουδώντας, έδεσε το γλυκό και η Αρλέτα πέρασε χωρίς καλά καλά να το καταλάβει, στον χώρο του τραγουδιού:
«Την πρώτη φορά που βγήκα σε σκηνή θεάτρου, ήμουνα τόσο τρομοκρατημένη που βγήκα… με σκουντιά. θα γράψει 23 χρόνια αργότερα στο εσώφυλλο του δίσκου 10+1 νύχτες με τις ζωντανές ηχογραφήσεις από το Περοκέ. 40 χρόνια μετά, το τραγούδι αυτό αποτελεί ένα old time classic μεταφέροντας μέσα στον χρόνο, μια διαχρονική ευαισθησία και μια φρεσκάδα, που λίγα τραγούδια την έχουν, κι αυτό βασίζεται στην καθαρή κι ανεπιτήδευτη φωνή της Αρλέτας.
Κι όταν ένα τραγούδι ακούγεται μόνο με μια φωνή και μια κιθάρα, είναι σίγουρο ότι αυτή η μαγική στιγμή θα φωλιάσει για πάντα στην καρδιά σου.
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΥΜΑΜΑΙ
