Φώτης Σεργουλόπουλος: Ο παρουσιαστής είναι από τους αγαπημένους μας και πολύ θα θέλαμε να τον βλέπουμε συχνότερα στους δέκτες μας γιατί είναι πολύ φωτεινός άνθρωπος. Ο ίδιος υπήρξε για πολλά χρόνια τηλεοπτικό ζευγάρι με την άλλοτε στενή φίλη και συνεργάτιδά του Μαρία Μπακοδήμου, όμως σήμερα έχουν τραβήξει χωριστούς δρόμους και καριέρες. Ο Φώτης Σεργουλόπουλος μίλησε για όλα και κυρίως για το θέμα που έχει συγκινήσει και αγγίξει περισσότερο τον κόσμο, την υιοθεσία του γιου του.
Φώτης Σεργουλόπουλος: Λίγα λόγια για εκείνον
Έκανε τη πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση τη σεζόν 1988-1989 στη σειρά «Φώτα Παρακαλώ» στην ΕΤ1 ερμηνεύοντας ένα μικρό ρόλο. Ακολούθησαν κάποιες ακόμη συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές «Φανή», «Ο Κανονιέρης και η Βεντέτα», «Το ρετιρέ» και «Στην κόψη του ξυραφιού».[1] Τη σεζόν 2021-2022 πρωταγωνίστησε στην καθημερινή σειρά της ΕΡΤ1 Χαιρέτα μου τον Πλάτανο.Έγινε ευρύτερα γνωστός τηλεοπτικά με την ιδιότητα του τηλεπαρουσιαστή. Το 1997, ενώ παρουσίαζε νυχτερινές εκπομπές στο ραδιοφωνικό σταθμό ΚΛΙΚ FM 88, δέχθηκε πρόταση από τον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 για τη θέση του συμπαρουσιαστή της Άννας Δρούζα στη lifestyle εκπομπή «Κάτσε Καλά!». Έτσι τη σεζόν 1997-1998 παρουσίασαν μαζί την εκπομπή. Η αποχώρηση της Δρούζα από τη θέση της παρουσιάστριας δημιούργησε το τηλεοπτικό δίδυμο Σεργουλόπουλος-Μπακοδήμου, όταν τη σεζόν 1998-1999 κλήθηκαν να παρουσιάσουν μαζί το «Κάτσε Καλά!». Για τα επόμενα 18 χρόνια συνέχισαν ως τηλεοπτικό ντουέτο παρουσιάζοντας διάφορες ψυχαγωγικές εκπομπές σε διάφορα κανάλι.
Φώτης Σεργουλόπουλος: Θυμάται τα δικά του παιδικά χρόνια
«Τα παιδιά πρέπει να βγαίνουν έξω και να έρχονται σε επαφή με άλλα παιδιά. Εγώ από τα παιδικά μου χρόνια με θυμάμαι να είμαι έξω και να παίζω δε θυμάμαι το διάβασμα, αυτά τα παιδιά θα θυμούνται το διάβασμα. Είναι αφύσικο το παιδί να ζει αυτό το πράγμα και πραγματικά δε ξέρω τι θα τους αφήσει. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Ευτυχώς αυτή την περίοδο βρίσκομαι κοντά και δε χρειάζεται να λείπω. Νομίζω θα έπρεπε να χαθεί μια χρονιά, να ζήσουν με τους φίλους τους, τη ζωή τους, να μην έρχονται σε κρίση με τους γονείς τους, οι γονείς δεν είναι εκπαιδευτικοί, δε μπορούν να διαχειριστούν κάποια πράγματα.
Δεν είναι δύσκολο, είναι πολύ εύκολο να είσαι γονιός, δε βρίσκω κάποια δυσκολία. Δε χρειάζεται να πας σε σχολείο. Δε ξέρω αν φταίει που το παιδί μου είναι μικρό, αν εγώ είμαι καλός γονιός ή αν το παιδί μου είναι πολύ εύκολο αλλά δεν είναι κάτι δύσκολο. Δε χρειάζεται να μάθεις, μπορείς να παίρνεις συμβουλές αλλά δεν είναι δύσκολο, είναι απλό πράγμα.
Είμαι λίγο αυστηρός σαν μπαμπάς. Τηρώ τους κανόνες. Πρέπει να υπάρχουν κανόνες. Έτσι πιστεύω. Τους κανόνες πρέπει να τους ακολουθώ πρώτα εγώ. Είμαι πειθαρχημένος. Στεναχωριέμαι πολλές φορές αν δω να αντιδρά και θυμώνω. Δε θέλω να θυμώνω. Συνεννοούμαστε. Είναι ένα πολύ καλό παιδί. Με τρομάζει η εφηβεία. Πιστεύω όταν γίνεσαι γονιός κάνεις μια προβολή του εαυτού σου. Θυμάσαι αυτά που είχες κάνει εσύ. Θυμάμαι τη δική μου εφηβεία. Ήμουν μούγκα, κάτω το κεφάλι, μηδέν. Ήξερα ότι αυτό το σιωπηλό τους σπάει τα νεύρα. Ο Γιώργος είναι ερωτευμένος. Θέλανε να παντρευτούν, είχαν δώσει λόγους γάμου. Το κοριτσάκι αυτό τελικά του είπε ότι αγαπά άλλον. Είχαμε δράματα, μου είπε “πως θα το ξεπεράσω τόσα χρόνια που έχουμε ζήσει μαζί”. Είναι μόνο 7.5, κλάμα πολύ. Γέλαγα αλλά έκανα ότι κλαίω», είπε ο Φώτης Σεργουλόπουλος.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Φώτης Σεργουλόπουλος: Τα κοινωνικά στερεότυπα
Στη συνέχεια, ο ίδιος αναφέρθηκε στο δικαίωμα που διεκδικούν οι ομοφυλόφιλοι στο να μπορούν να αποκτήσουν παιδιά: «Είναι πολύ μεγάλη συζήτηση. Η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να προφυλάσσει τα παιδιά. Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες είναι γόνιμοι. Είμαστε γόνιμοι και έχουμε δικαίωμα να κάνουμε παιδιά ανά πάσα στιγμή θέλουμε. Δεν μας το απαγορεύει κανένας. Δεν είναι το θέμα να υιοθετήσουμε παιδί μόνο. Αν ο βιολογικός πατέρας ή αυτός που έχει κάνει την ατομική υιοθεσία πεθάνει το παιδί χάνει όλη του την οικογένεια. Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να επιτρέψει στα παιδιά να ζήσουν με την οικογένεια που έχουν επιλέξει. Το τι θα πει ο διπλανός, ο απέναντι. Από πού κι ως πού έχει γνώμη ο άλλος για εμένα;Ποιο είναι το κακό πρότυπο οικογένειας. Τι, ότι το παιδί μπορεί να παρεκκλίνει; Θα πάθει κάτι; Εγώ βγήκα από ετεροφυλόφιλη οικογένεια. Δεν είμαστε πρότυπα, θέλουμε να ζούμε όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι. Εγώ δε θέλω να γίνω πρότυπο. Με το να δώσεις δικαιώματα σε μια μερίδα ανθρώπων τον κάνεις πρότυπο; Δε φοβάμαι καθόλου το μπουλινγκ που μπορεί να γίνει στο παιδί μου. Είμαι προετοιμασμένος για οποιοδήποτε μπούλινγκ. Και θα τσακωθεί και όλα. Δε μπορείς να το έχεις για πάντα προστατευμένο. Το αποφεύγεις νομίζω αυτό όταν το παιδί καταλαβαίνει ότι είσαι πάντα δίπλα του και μπορεί να σου ανοιχτεί».
Φώτης Σεργουλόπουλος: Μιλά για την υιοθεσία του γιου του
Η Γιορτή του Πατέρα ήταν η αφορμή για αυτά τα δύο τηλεφωνήματα στον Φώτη Σεργουλόπουλο. Αυτό που κατά βάθος περίμενα, επιβεβαιώθηκε. Ένας άνθρωπος με πηγαία ευγένεια και καθαρό λόγο. Ένας άνθρωπος που εκφράζεται χωρίς περιστροφές και αποτελεί παράδειγμα ελεύθερης σκέψης. Ρόλοι πολλοί αλλά τα τελευταία 5,5 χρόνια ένας φιγουράρει στην κορυφή της λίστας του. Ο Φώτης είναι ο μπαμπάς του Γιώργου κι αυτός είναι ο σημαντικότερος ρόλος της ζωής του. Μία συνειδητή επιλογή που άλλαξε την ψυχοσύνθεσή του και τον οδήγησε να επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητες του. Πριν διαβάσεις όσα συζητήσαμε θα αφήσω εδώ μία φράση του Κλάρενς Μπάντιγκτον Κέλαντ «Δε μου είπε πώς να ζω. Έζησε και με άφησε να τον βλέπω.» Ένας πολύ ωραίος μπαμπάς, ένας ακόμα πιο όμορφος άνθρωπος.
-Σε συνεντεύξεις σου στο παρελθόν δήλωνες ότι αγαπάς τα παιδιά. Πόσο διαφορετικό όμως μπορεί να είναι να αποκτάς ένα δικό σου παιδί;
Είναι όλα πολύ διαφορετικά σε ό,τι αφορά στο παιδί. Ένας άνθρωπος όταν κάνει ένα παιδί βιώνει μία τελείως διαφορετική κατάσταση από αυτή που βίωνε όταν έλεγε: «αγαπώ πολύ τα παιδιά». Το να αποκτάς παιδί και να ζεις μαζί του σου δημιουργεί μία άλλη φιλοσοφία για τη ζωή. Αλλάζει η κοσμοθεωρία σου και η τοποθέτησή σου στην κοινωνία. Παίρνοντας το ρόλο του γονέα, παύεις να είσαι για παράδειγμα γιος. Δεν είναι τόσο η κοινωνική θεώρηση του θέματος, όσο το ότι η ζωή σου δίνει αυτό τον ρόλο. Νομίζω, πως όλοι οι γονείς το παθαίνουν αυτό, άλλος πιο συνειδητοποιημένα κι άλλος λιγότερα. Ο καθένας από εμάς το αντιμετωπίζει διαφορετικά. Εγώ, αυτό που παρατηρώ στον εαυτό μου ως αλλαγή είναι πως είμαι πολύ ευσυγκίνητος, χαρακτηριστικό το οποίο δεν είχα παλιότερα. Αντιλαμβάνομαι πως έχει αλλάξει η ψυχοσύνθεσή μου.
Φώτης Σεργουλόπουλος: Η ανάγκη για την απόκτηση ενός δικού του παιδιού
-Δούλεψες πολύ με τον εαυτό σου και δούλεψες πολύ τον εαυτό σου πριν υποδεχθείς τον Γιώργο στη ζωή σου. Αυτή είναι η αίσθηση που έχω για εσένα.
Αυτό είναι μία προσωπική αναζήτηση. Μία προσωπική ανάγκη. Είτε ερχόταν το παιδί μου στη ζωή μου, είτε όχι, αυτή τη δουλειά με τον εαυτό μου θα την είχα κάνει. Πιστεύω πως πρέπει να ασχολούμαστε με εμάς, με το τι θέλουμε και να μην αφήνουμε το χρόνο να κυλά και απλά να τον κοιτάμε με φθόνο και ζήλια, συναισθήματα που έχουν να κάνουν με τους άλλους – γιατί όποια αγωνία έχουμε έχει να κάνει με τους άλλους. Πρέπει κάποια στιγμή να βρεις τον εαυτό σου κι όταν τον βρεις αυτό μπορεί να σου φέρει πολλά πράγματα. Εμένα μου έφερε το παιδί μου. Όχι, κατ’ ανάγκη. Δεν είπα «θέλω να κάνω παιδί, πρέπει να καθίσω και να το σκεφτώ». Δεν ήταν τόσο προγραμματισμένο, ήταν ανάγκη μου. Όπως πολλοί άνθρωποι θα ήθελαν να κάνουν ένα παιδί και το έκαναν, έτσι κι εγώ, δε διαφέρει σε τίποτα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Φώτης Σεργουλόπουλος: Τι σημαίνει ευτυχισμένο παιδί;
-Τι σημαίνει για ‘σένα μεγαλώνω ένα ευτυχισμένο παιδί;
Είναι χαρούμενος κι ευτυχισμένος και τον βλέπω να ωριμάζει και βλέπω έναν άνθρωπο που μεγαλώνει με αρχές. Πριν λίγες ημέρες συναντήθηκα στο σχολείο με τους δασκάλους του και ήμουν πάρα πολύ περήφανος που μου είπαν «έχετε ένα εξαιρετικό παιδί». Αυτό, είναι μία επιβεβαίωση πως το κάνω καλά. Μου είπαν πως ο γιος μου είναι από τα παιδιά που μοιράζονται, είναι κοινωνικός, συμπεριφέρεται σωστά μέσα στο σύνολο κι αυτό με έκανε πραγματικά περήφανο γιατί τα 5,5 χρόνια που τον μεγαλώνω από μωρό, από όσα έχω κάνει δεν υπήρχε κάτι που να μην έπρεπε να γίνει ή που να ήταν αδιάφορο. Και φτάνεις σε αυτό το σημείο και από ένστικτο αλλά και δουλεύοντας με ανθρώπους που ασχολούνται με παιδιά. Και η απουσία μου από την τηλεόραση τα τελευταία 2 χρόνια, ήταν κατά κάποιο τρόπο λίγο ηθελημένη γιατί ήθελα να μεγαλώσω το γιο μου μεταξύ 3 και 5,5 και να είμαι κοντά του. Βρήκα χρόνο και το να βρεις χρόνο για το παιδί σου είναι πολύ σημαντικό.
-Ποια είναι η πιο δύσκολη ερώτηση που σου έχει κάνει ο γιος σου;
Δεν υπάρχουν δύσκολες ερωτήσεις, ούτε δύσκολες απαντήσεις. Υπάρχει μόνο η αλήθεια. Ό,τι κι αν με έχει ρωτήσει, έχει πάρει τη σωστή και αληθινή απάντηση. Ακόμα κι αν για παράδειγμα ένα παιδάκι ρωτήσει πώς δουλεύει ένα αυτοκίνητο πρέπει να του εξηγήσεις κι όχι να τους πεις «θα σου πω αργότερα» ή «δε θα καταλάβεις». Έτσι, θα καταλάβει κι αυτό πως δεν αστειεύεσαι και πως του λες την αλήθεια.
-Πέρα από το ότι είσαι πιο ευσυγκίνητος, βλέπεις αλλαγές σε ‘σενα μετά την έλευση του παιδιού σου;
Απολαμβάνω την παρέα του. Μπορεί να είμαι εκτός σπιτιού είτε για δουλειά, είτε για διασκέδαση, κι όταν δω πως είναι ώρα να επιστρέψω για να μπορέσω να ξυπνήσω το πρωί και αντεπεξέλθω στις ανάγκες του, θα φύγω. Ίσως, παλιότερα να μην το έκανα. Μπορώ να πω πως είμαι πιο προσεκτικός με την υγεία μου γιατί με χρειάζεται και πρέπει να είμαι κοντά του γιατί θα με έχει ανάγκη μέχρι κάποια ηλικία. Βλέπω με διαφορετικό μάτι ορισμένα πράγματα και συμπεριφορές. Είμαι πιο ανεκτικός. Και στο πρακτικό κομμάτι. Είναι το σπίτι μου άνω κάτω και δε νοιάζει καθόλου, ενώ παλιότερα θα με πείραζε. Μπορεί να βγω στο δρόμο με μία λερωμένη μπλούζα και πάλι δε με νοιάζει γιατί ξέρω ότι υπήρχε λόγος. Δεν εστιάζω πια σε τέτοιες λεπτομέρειες.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Φώτης Σεργουλόπουλος: Απαντά για το μπούλινκ και τα αρνητικά σχόλια
-Τι απαντάς σε όσους, ενδεχομένως, θεωρούν λάθος το δικό σου πρότυπο οικογένειας;
Θα έλεγα να κοιτούν τη δουλειά τους και τις δικές τους οικογένειες. Να κοιτούν πως θα κάνουν τη δική τους ζωή ευτυχισμένη κι ας αφήσουν τις ζωές των άλλων όπως εκείνοι τις έχουν αποφασίσει. Ο κάθε ένας από εμάς είναι υπεύθυνος για τη ζωή του και μόνο.
-Τι θα ευχόσουν να λέει ο γιος σου όταν μεγαλώσει για τον μπαμπά του;
Όταν κάνεις ένα παιδί κάνεις μία αναδρομή στα παιδικά σου χρόνια ανά πάσα στιγμή. Λες τι έκανα εγώ σε αντίστοιχη περίπτωση, πώς αισθανόμουν όταν ο πατέρας μου μού είπε κάτι. Μπαίνεις στη διαδικασία να κάνεις μία προβολή του εαυτού σου και να σκεφτείς πώς ήταν τότε. Αν με ρωτούσες σαν γιος τι έχω να πω στον πατέρα μου αυτό που ευχόμουν πάντα, πριν πεθάνει, ήταν να του τα έχω πει όλα και να τα έχω ξεκαθαρίσει. Ήθελα όταν θα φύγει από τη ζωή να μην έχω κάτι που θα κρατήσω πίσω και θα με βασανίζει ότι δεν το μοιράστηκα μαζί του. Υπό αυτή τη σκέψη, θα ευχόμουν ο γιος μου να μου έχει πει όλα όσα θα ήθελε.
