«Η Κόρη Μου Μας Άφησε Το Παιδί Της Και Έφυγε Και Τώρα Ζητάει Να Γυρίσει. Να Την Δεχτώ Πίσω;»
Μια ιστορία που συγκινεί, εξοργίζει, θυμώνει και μπερδεύει…
Έχω μία κόρη, 21 ετών και ένα εγγονάκι 2,5 χρονών. Όταν στα 18 της ήρθε και μας είπε ότι είναι έγκυος, και εγώ και ο μπαμπάς της τη στηρίξαμε και αποφασίσαμε να τη βοηθήσουμε να γίνει η καλύτερη μαμά για το αγοράκι της. Την ενθαρρύναμε να σπουδάσει και να δουλέψει παράλληλα, τη στιγμή που εμείς θα ήμασταν εδώ να κρατάμε το μωρό και να τη βοηθάμε σε ό, τι και αν χρειαστεί.
Στην αρχή τα πράγματα ήταν καλά, αλλά όταν δεν πέρασε στο πανεπιστήμιο, αρνήθηκε να βρει δουλειά και περίμενε από εμάς να παρέχουμε τα πάντα και σε εκείνη και στο παιδί. Κάθε βράδυ έβγαινε έξω και γύρναγε τα ξημερώματα. Τηλέφωνο για να δει τι κάνει το παιδί της δεν έπαιρνε. Τη μέρα κοιμόταν και τη νύχτα έβγαινε.
Με τον πατέρα της, της δώσαμε τελεσίγραφο: Ή θα έβρισκε δουλειά και θα αναλάμβανε τις ευθύνες της ή θα έφευγε από το σπίτι. Τελικά επέλεξε να φύγει αλλά μας άφησε το παιδί.
Στο τηλέφωνο τον πρώτο καιρό δεν μας έλεγε που μένει, ούτε ρωτούσε τι κάνει το παιδί της. Το παράτησε κυριολεκτικά και έριξε μαύρη πέτρα πίσω της, όχι ότι έχω πρόβλημα με το μωρό αλλά στην τελική δικό της παιδί είναι, εκείνη το γέννησε και εκείνη πρέπει να το μεγαλώσει.
Πρόσφατα ανακάλυψα στο Facebook ότι συζεί με κάποιον. Για το παιδί εξακολουθεί να μην ενδιαφέρεται.
Ξαφνικά πριν από μια εβδομάδα μας έστειλε μήνυμα για να μας ρωτήσει αν μπορούσε να επιστρέψει. Μου έκανε εντύπωση γιατί από τις φωτογραφίες που ανέβαζε στο λογαριασμό της έδειχνε να τα πηγαίνει καλά με το φίλο της. Δεν έδειχναν να είναι στα χωρίσματα, ούτε ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά μεταξύ τους.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Να της έλειψε άραγε το παιδί της γι’ αυτό θέλει να γυρίσει; Ο εγγονός μου είναι μια χαρά χωρίς τη μητέρα του. Είναι ένα χαρούμενο παιδάκι, ζωντανό, ζωηρό που δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα λόγω ηλικίας ότι η μαμά του το παράτησε και έφυγε. Δεν την αναφέρει ποτέ και καθόλου. Δείχνει να μην του λείπει και είναι πολύ ευτυχισμένος κοντά μας.
Από την άλλη η κόρη μου μας έχει πει τόσα πολλά ψέματα που δεν την εμπιστεύομαι πια.
Αξίζει τον κόπο να την αφήσω να επιστρέψει ή μήπως θα ήταν καλύτερα να την αφήσω λίγο ακόμα να ζήσει στον πραγματικό κόσμο, να δει πώς είναι η άλλη πλευρά της ζωής;