Νίκη Λινάρδου: Μπήκε στον χώρο της υποκριτικής με το ψευδώνυμο Μπέμπα Κούλα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ανδρονίκη Κούλα και είχε γεννηθεί το 1939. Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο έγινε με την ταινία του 1955 «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», όπου ενσάρκωσε την τσιγγάνα. Έζησε μια ζωή όπως την ονειρεύτηκε, ίσως και κάτι παραπάνω. Η Λινάρδου πίστευε πως τα όνειρά της είχαν πραγματοποιηθεί, αφού έκανε την καριέρα που ήθελε και έπαιξε σε Θανάση Βέγγο, Λάμπρο Κωνσταντάρα, Ορέστη Μακρή και Κώστα Χατζηχρήστος…
Νίκη Λινάρδου: Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα
Την ξαναβρίσκουμε πιτσιρίκα ακόμα να κάνει καριέρα ως χορεύτρια, είχε ωστόσο το μάτι πάντα στραμμένο στο θέατρο. Κι έτσι όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία, την άρπαξε από τα μαλλιά!
«Ξεκίνησα ως χορεύτρια, αλλά στην πορεία άρχισε να μου αρέσει το θέατρο. Έτσι απευθύνθηκα στο θίασο της Βίλμας Κύρου. Όπου μια από τις ηθοποιούς έτυχε και αρρώστησε εκείνη την περίοδο. Όταν μου τηλεφώνησε η γραμματέας και μου είπε ‘‘το βράδυ έρχεσαι και παίζεις’’, τρελάθηκα. Πήγα και μόλις έκλεισε η αυλαία, λιποθύμησα!».
Νίκη Λινάρδου: Η κόντρα με την Βουγιουκλάκη
Ο σκηνοθέτης ευνοούσε σε όλα τα πλάνα τη συμμαθήτρια της Αλίκης. Δηλαδη την Νίκη. Και όταν η Αλίκη έβλεπε το υλικό, γινόταν έξω φρενών που ο φακός εστίαζε συνεχώς στη σχετικά άγνωστη Λινάρδου! Χρειάστηκε η παρέμβαση του Φίνου για να σβήσει η φωτιά και να καταλαγιάσουν οι ομηρικοί καυγάδες.
Η «σωσίας» της Αλίκης είχε μόλις γεννηθεί, καθώς εκεί βάσισε ο Σακελλάριος την κινηματογραφική της περσόνα. Ίδιο μαλλί, ίδιο χρώμα, ίδιο νάζι και ίδιο σκέρτσο. Και η καλλονή Λινάρδου αναλαμβάνει πια μεγαλύτερους ρόλους δίπλα στα ιερά τέρατα του ελληνικού σινεμά.
Τελευταίες της δουλειές, εκεί στον απόηχο του διαζυγίου της με τον μεγάλο θεατράνθρωπο, ήταν το σακελάρειο «Καλώς ήρθε το δολάριο» (1967) και το ριμέικ της «Δεσποινίς ετών 39» του Λογοθετίδη. Η τελευταία προσπάθεια του Σακελλάριου να την επιβάλλει στα κινηματογραφικά πράγματα ήταν ο πρωταγωνιστικός ρόλος στο «Καλώς ήρθε το δολάριο», το οποίο έμελλε ωστόσο να είναι παταγώδης εμπορική αποτυχία.
Νίκη Λινάρδου: Ο έρωτας της ζωή της
Ο Σακελλάριος την είχε γνωρίσει όταν την σκηνοθέτησε στην επιθεώρηση «Όσα παίρνει ο άνεμος» και την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Της ζήτησε να σταματήσει το μουσικό θέατρο για να επικεντρωθεί στο σινεμά κι εκείνη το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ίδια είχε δηλώσει όμως ένα παράπονο: «Όταν παντρεύτηκα τον Σακελλάριο και σταμάτησα το θέατρο, του είπε ο Τάκης Χορν: ‘‘Δώσε μου τη γυναίκα σου να παίξω μαζί της’’. Καιι εκείνος είπε ‘‘όχι’’. Μου έμεινε αυτό, γιατί με τον Τάκη ήμασταν οι καλύτεροι φίλοι και δεν παίξαμε ποτέ μαζί».
Όλα ξεκίνησαν κινηματογραφικά το 1955. Όταν η Λινάρδου ερμηνεύει τη φλογερή σγουρομάλλα τσιγγάνα που αλλάζει φουστάνι με την Καρέζη στη «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», αλλάζοντας λες ζωή και η ίδια.
Η παρθενική αυτή κινηματογραφική συνεργασία με τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Σακελλάριο θα καταλήξει σε έρωτα. Γάμο αργότερα και πολύκροτο διαζύγιο ακόμα πιο μετά.
Θα προλάβει να παίξει όμως σε περισσότερες από 25 ταινίες, σε κάποιες μάλιστα είναι και πρωταγωνίστρια, όπως ακριβώς το ήθελε ο σύζυγός της!
Νίκη Λινάρδου: Τα τελευταία χρόνια της
Με τον δεύτερο σύζυγό της, τον τηλεοπτικό παραγωγό και τηλεσκηνοθέτη Θάνο Χρυσοβέργη, αναλαμβάνουν πια από κοινού την παραγωγή εκπομπών. Εκείνη κρατά τώρα την παραγωγή σε πλήθος τηλεοπτικών προγραμμάτων. Η νέα αυτή προσπάθεια θα απλωθεί στα επόμενα οχτώ χρόνια (μέχρι το 1996), λίγο μετά το διαζύγιο από τον δεύτερο σύζυγό της (1993).
Πολλές από τις εκπομπές στην κρατική τηλεόραση τις υπέγραφε ως Νίκη Σακελλάριου.
Στην συνέχεια είχε αποσυρθεί από τα καλλιτεχνικά πράγματα τα τελευταία χρόνια της ζωής της. Ζώντας μια ήρεμη ζωή πλάι στο σκυλάκι της, τον Ορφέα. Προετοίμαζε την αυτοβιογραφία της.
Όπως έλεγε: «έζησε μια ζωή γλυκιά, όμορφη και γεμάτη αγάπη. Ο έρωτας δεν είχε θέση στη ζωή της. Όπως έσπευδε να σημειώνει στα στερνά της, ζώντας με την αξιοπρέπεια που προσιδιάζει στους πραγματικά μεγάλους».
Η αγαπημένη ηθοποιός άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», έπειτα από ολιγοήμερη μάχη με έναν επιθετικό καρκίνο, στις 25 Σεπτεμβρίου 2012.