Η μάχη στα Δερβενάκια
Όταν τελείωσε η μάχη, οι πολεμιστές άρχισαν να μοιράζουν τα λάφυρα. Αναζήτησαν τον στρατηγό τους, τον Νικηταρά. Αυτός είχε αποτραβηχτεί να ξεκουραστεί. Τον ρώτησαν τι θέλει κι αυτός τους είπε: «Δεν θέλω τίποτα. Θέλω να δω την πατρίδα μου λεύτερη». Με το ζόρι του χάρισαν ένα άλογο μεγαλόσωμο και ένα σπαθί.
Το σπαθί του Νικηταρά στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο
Ωστόσο, μετά την απελευθέρωση άρχισαν οι περιπέτειες του. Συνελήφθη δύο φορές και το 1839 φυλακίστηκε μετά από κατηγορία για συμμετοχή σε συνωμοσία κατά του βασιλιά Όθωνα.
Το βασανιστικό τέλος ενός ήρωα
Τα βασανιστήρια που πέρασε στη φυλακή ήταν φρικτά. Όταν πια αποφυλακίστηκε η υγεία του είχε κλονιστεί σοβαρά με αποτέλεσμα να πεθάνει λίγο αργότερα στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, πάμφτωχος, τυφλός και λησμονημένος.
Όταν τον ρώτησε ο Τερτσέτης γιατί έμεινε φτωχός και δεν πήρε ποτέ του λάφυρα από τις μάχες, ο Νικηταράς απάντησε: «Πραματευτής δεν ήμουνα. Η μοίρα μου το θέλησε να γίνω καπετάνιος. Μα δε θα ήτανε σωστό να κάμω πραμάτεια το καπετανιλίκι μου για να καζαντίσω!»