Σταύρος Ξενίδης: Ο σπουδαίος ηθοποιός έχει αφήσει τη δική του παρακαταθήκη στον καλλιτεχνικό χώρο στη χώρα μας. Ο ίδιος ήταν πολύ αγαπητός από το κοινό και συνεργάστηκε στην πορεία του με πολύ μεγάλα ονόματα του θεάτρου και του κινηματογράφου. Ο Σταύρος Ξενίδης ήταν δύο φορές παντρεμένος με την ίδια γυναίκα αφού όπως λένε έσμιξαν 20 χρόνια μετά το χωρισμό τους και αποφάσισαν να περάσουν μαζί το υπόλοιπο της ζωής τους. Έζησε τις τελευταίες του μέρες σε οίκο ευγηρίας αφού η κατάσταση της υγείας του δεν ήταν καλή λόγω συχνών εγκεφαλικών που περνούσε.
Σταύρος Ξενίδης: Οι μεγάλες του συμμετοχές
Ο Σταύρος Ξενίδης έπαιξε στο θέατρο αλλά και στη χρυσή εποχή του παλιού κινηματογράφου. Αναλάμβανε κυρίως δεύτερους ρόλους, αλλά ποτέ δεν πέρναγε απαρατήρητος.Ήταν ένας από τους φίλους (ο συνταγματάρχης) της περιβόητης αντροπαρέας του Γιώργου Κωνσταντίνου στην ταινία «Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα».Ήταν ο κύριος Χαραλαμπίδης στο πλευρό του Παπαμιχαήλ στην ταινία «Μοντέρνα Σταχτοπούτα» και το δεξί χέρι του Κωνσταντάρα στην «Κόρη μου τη Σοσιαλίστρια».
Ενσάρκωσε επίσης τον Ιωάννη Κωλέττη στη «Μαντώ Μαυρογένους», αλλά και τον ψυχίατρο στην ταινία «Αγάπησα μια πολυθρόνα» .
Ένας από τους ρόλους του που ξεχώρισε ήταν στην ταινία «Η Βουλευτίνα» με τη Ρένα Βλαχοπούλου, όπου έπαιξε τον Περικλή Αράπη, τον αρραβωνιαστικό της Ρένας, που προσπαθούσε να εκλεγεί βουλευτής. Διέπρεψε όμως και στη ταινία “Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα” ως φίλος του Αντωνάκη, υποδυόμενος τον στρατιωτικό που τα έλεγε “τσεκουράτα”…
Σταύρος Ξενίδης: Έγινε ηθοποιός κρυφά
Δεν χρειαζόταν σύμφωνα με τον ίδιο να πει στους γονείς του την απόφασή του αφού ήξερε πως θα διαφωνήσουν, ετσι αποφάσισε να ενεργήσει κρυφά και να μην τους συμπεριλάβει στα σχέδιά του μέχρι να εδραιωθεί στο χώρο της υποκριτικής. Ο Σταύρος Ξενίδης γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου του 1923 στην Κωνσταντινούπολη, ενόσω οι γονείς του είχαν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς προς την Ελλάδα.
Ο πατέρας του, είχε γεννηθεί στην Άγκυρα και η μητέρα του στην Καισαρεία.
Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας, που αρχικά εγκαταστάθηκε στο Κουκάκι και το 1927 μετακόμισε στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπου μεγάλωσε ο Σταύρος.
«Πολλοί συγγενείς μας, τότε μας έλεγαν ότι πήγαμε στην άκρη του Θεού, σε λίγα χρόνια όμως, μετάνιωσαν που δεν είχαν ακολουθήσει το παράδειγμα μας, γιατί η Φιλαδέλφεια έγινε πολύ όμορφη» ανέφερε σε συνέντευξή του.
Αφού ολοκλήρωσε το δημοτικό στη γειτονιά του, φοίτησε για τις 4 πρώτες τάξεις στη Λεόντειο σχολή αλλά στην 5η Γυμνασίου άρχισε η γερμανική κατοχή και συνέχισε τη σχολική του ζωή σε έναν όροφο πάνω από ένα κινηματογράφο της εποχής. Εκεί το μάθημα γινόταν μετά βίας, μόνο και μόνο για να μπορέσουν οι μαθητές να ολοκληρώσουν τις τελευταίες τους χρονιές και να πάρουν το απολυτήριο.
Μετά το σχολείο ξεκίνησε να εργάζεται ως υπάλληλος σε εμπορικό κατάστημα. Για την εποχή ήταν μια καλή δουλειά με προοπτικές να αποκτήσει κάποτε τη δική του επιχείρηση. Μόνο που είχε άλλα σχέδια, καθώς από μικρός ήθελε να γίνει ηθοποιός. Δεν τολμούσε όμως να το πει στους γονείς του, που φυσικά δε συμφωνούσαν. Κανείς γονιός εκείνη την εποχή δεν ήθελε το παιδί του να γίνει ηθοποιός.
Σταύρος Ξενίδης: Η διαφωνία με τον πατέρα του
Ειδικά ο πατέρας του που ήταν γιατρός δεν ήθελε ο γιος του να «μπλέξει» με τον καλλιτεχνικό χώρο.
«Ο πατέρας έβαζε πάνω από όλα τη λογική και η λογική λέει ότι ένας ηθοποιός έχει πιθανότητες 50-50%, να πεινάσει. Γιατί ποτέ δεν ξέρει τι του ξημερώνει η επόμενη μέρα, αν θα βρει δουλειά, αν θα πάει καλά η παράσταση, τι θα κάνει την επόμενη σαιζόν. Είναι ένα “τσιγγάνικο επάγγελμα» είχε πει σε συνέντευξη του όταν ήταν πια καταξιωμένος ηθοποιός. Ωστόσο το πεπρωμένον φυγείν αδύνατο και ο Ξενίδης γράφτηκε κρυφά στη Δραματική Σχολή του Καρόλου Κουν, όπου είχε δάσκαλο, τον μετέπειτα συνεργάτη του, Βασίλη Διαμαντόπουλο.
Σταύρος Ξενίδης: Τα επόμενα χρόνια
Ήταν Οκτώβρης του 1944 όταν πήρε μέρος στην παράσταση «Στο βυθό», αλλά η σεζόν δεν ολοκληρώθηκε λόγω των Δεκεμβριανών. Δύο χρόνια αργότερα κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία και το έκανε και με το παραπάνω, καθώς φόρεσε το χακί για 4 χρόνια.
«Απέλυαν σταδιακά τους στρατιώτες, για να μη δημιουργηθεί κοινωνικό πρόβλημα. Εγώ ήμουνα από τους τελευταίους, γιατί σαν αποθηκάριος έπρεπε να παραδώσω». Μόλις απολύθηκε άρχισε την πορεία του στο θέατρο Μουσούρη, όπου παρέμεινε για 26 χρόνια, χαρακτηρίζοντας την επαφή του με τον ίδιο τον Μουσούρη, ως την «πιο ευτυχισμένη, θεατρικά, περίοδο της ζωής του».
Το 1954 έπαιξε στην πρώτη του κινηματογραφική ταινία την «Ωραία των Αθηνών».
Ο πατέρας του έφυγε από τη ζωή το 1947 και δεν πρόλαβε να δει τον γιο του να καταξιώνεται ως ηθοποιός.
Σταύρος Ξενίδης: Η ραδιοφωνική καριέρα και η σύζυγος
Ο Σταύρος Ξενίδης αγαπήθηκε και μέσα από τη ραδιοφωνική εκπομπή “ο θυρωρός”, ενώ κατέπληξε το κοινό όταν υποδύθηκε τον δαιμόνιο αστυνόμο Μπέκα στην τηλεόραση.
Ο Ξενίδης παντρεύτηκε τη γυναίκα του δύο φορές
Με τη Μαργαρίτα Λαμπρινού όπως έλεγε ζήσαν ένα παραμύθι.
Παντρεύτηκαν το 1955, αλλά ένα χρόνο μετά χώρισαν. Είκοσι χρόνια αργότερα, τα ξανάσμιξαν και παντρεύτηκαν για δεύτερη φορά και έμειναν μαζί όλη τους τη ζωή. Τα τελευταία χρόνια, τα πέρασαν μαζί στο Γηροκομείο Αθηνών, καθώς η υγεία του ηθοποιού ήταν επιβαρυμένη λόγω συνεχών εγκεφαλικών επεισοδίων που υπέστη. Ο Σταύρος Ξενίδης έφυγε από τη ζωή στις 2 Νοεμβρίου του 2008.
Ο Σταύρος Ξενίδης έμεινε στην ιστορία ως μεγάλος κωμικός αλλά ξεχώρισε κυρίως με τη συνεργασία του με τον Κωνσταντάρα που είχαν πολύ μεγάλη χημεία και τους απολαμβάνουμε ως σήμερα σαν αχτύπητο δίδυμο.