Αγάπες, φιλίες και σχέσεις δημιουργούνται από τυχαία, ή κι όχι, γεγονότα και κρίνονται απ’ τη θέληση του καθένα ξεχωριστά για την ποιότητα και τη διάρκεια αυτής της αλληλένδετης κι αμοιβαίας έλξης. Ορίζονται στο κατά πόσο είναι διατεθειμένοι να αφήσουν στην άκρη όλες τις διαφορές και να ξεπεράσουν μαζί τα εμπόδια που θα έρθουν.
Ειδικά για εκείνους που αγαπούν και το πρόσωπο που τους ενδιαφέρει βρίσκεται μακριά, τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα και πιο δύσκολα. Ένα πρώτο εμπόδιο που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι η απόσταση κι η –εκ των πραγμάτων– δύσκολη φάση για χρόνο μαζί. Απ’ το πιο απλό, μια χαλαρή βόλτα, μέχρι τον κοινό ύπνο. Δεν είναι δίπλα τα βράδια για εκείνη την τελευταία αγκαλιά της ημέρας κι έτσι σφίγγουν το μαξιλάρι και πέφτουν για ύπνο με μια πικρία. Και το πρωί που θα ξυπνήσουν, η έλλειψη και το κενό μοιάζουν έντονα, ενώ η μέρα τους ξεκινά περίεργα με το αίσθημα πως κάτι –και συγκεκριμένα κάποιος– λείπει.
Μέσα στη μέρα δεν έχουν να περιμένουν μια συνάντησή τους, δεν μπορούν να ανυπομονούν για έpωτα, φιλιά κι αγγίγματα. Αντ’ αυτού περιμένουν πώς και πώς να έρθει η ώρα να μιλήσουν μέσω skype. Να δουν ο ένας τον άλλο, έστω και πίσω από μια οθόνη, να θυμηθούν τα βλέμματά τους κι έστω νοερά να αισθανθούν την παρουσία του άλλου.
Τα Σαββατοκύριακα αντί για αφορμές για εξορμήσεις κι εκδρομές, συμβιβάζονται με γραπτά μηνύματα ενώ διασκεδάζουν σε ξεχωριστές παρέες, σε μέρη που τα χιλιόμετρα ξεπερνάνε κατά πολύ το διψήφιο νούμερο. Ίσως να υπάρχουν και γκρίνιες κι η ζήλια να γίνεται εντονότερη και καμιά φορά ενοχλητική. Ίσως πάλι τα ποτά και τα τραγούδια να πιέζουν τα όριά τους και να νιώθουν πως δεν αντέχουν άλλο, ίσως ακόμη αμυδρά να περνά απ’ το μυαλό τους ένα ενδεχόμενο τέλος.
Όμως οι άνθρωποι που γουστάρουν να είναι μαζί και θέλουν ο ένας τον άλλο, όπως ο Οβελίξ τα μενίρ, είναι ικανοί και πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να βλέπουν τη σχέση τους καλά, κάνουν τα πάντα για να νιώθει ξεχωριστός ο άνθρωπός τους. Ακόμα κι αν είναι στην άλλη άκρη του κόσμου.
Έτσι, λοιπόν, όλα τα ζόρια διαγράφονται με κάποιο μαγικό τρόπο την επόμενη φορά που θα αντικρίσουν από κοντά τα μάτια του ανθρώπου τους. Λες κι η αύρα που εκπέμπει ο σύντροφός τους μπορεί να κάνει τα πάντα να μοιάζουν τόσο λίγα και μικρά σε διάρκεια. Μόλις βρεθούν, όσος καιρός και αν έχει περάσει απ’ την τελευταία φορά που περπάτησαν μαζί στα αγαπημένα σοκάκια της πόλης, όσες κι αν ήταν οι φορές που σκέφτηκαν να τα παρατήσουν, πάντα θα νιώθουν σαν να μην πέρασε μια μέρα κι η επιθυμία θα είναι τριπλάσια απ’ την αμφιβολία στις αδύναμες στιγμές τους.
Κι όταν θα χωριστούν ξανά, θα μετράνε πάλι αντίστροφα, σαν τους φαντάρους, τις μέρες μέχρι να ξανανταμώσουν. Σε αυτοσχέδια ημερολόγια κολλημένα στο ψυγείο, στο κινητό, οπουδήποτε. Αρκεί να ξέρουν ακριβώς πότε θα συναντηθούν ξανά, πότε θα ενωθούν πάλι τα κομμάτια που διασπάστηκαν για να καλύψουν τη χιλιομετρική απόσταση που χωρίζει αυτούς που αγαπιούνται.
Γιατί τίποτα δεν είναι ικανό να τους χωρίσει, αν πραγματικά θέλουν να είναι μαζί. Εδώ υπάρχουν ζευγάρια που τυπικά βρίσκονται στο ίδιο μέρος και πνευματικά γαλαξιακά έτη μακριά. Σημασία δεν έχει πού είναι το κορμί, αλλά πού αφιερώνει το μυαλό όλες του τις σκέψεις.
Συντάκτης: Αθηνά Συντυχάκη – Θάνου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Πηγή: pillowfights.gr