Οι απαιτήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και οι αμφισβητήσεις ελληνικών νησιών δεν είναι «προνόμιο» μόνο των εθνικιστών και των ακραίων κεμαλιστών της γείτονος, όπως φαίνεται.
Ο Ζιγιά Πιρ είναι Τούρκος και όχι Κούρδος. Ωστόσο είναι βουλευτής του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP), ενώ είναι και ανιψιός συνιδρυτή (με τον Αμπτουλάχ Οτσαλάν) του PKK.
Σε πρόσφατες αναρτήσεις του στο Twitter ο Πιρ βγήκε από τα… δεξιά στον Ταγίπ Ερντογάν τον οποίο και 000000FE ατηγόρησε ότι έχει «παραχωρήσει» στην Ελλάδα νησιά που ανήκουν σην Τουρκία.
Οπως σημειώνει το «Εθνος», με ένα μπαράζ από 13 αναρτήσεις 00004000 το Twitter, ο βουλευτής του HDP υποστήριξε ότι η Ελλάδα έχει μετά το 2004 προχωρήσει, με την ανοχή των κυβερνήσεων του ισλαμιστή Ερντογάν, στην κατάληψη 16 νησιών πάνω στα οποία δεν έχει κυριαρχικά δικαιώματα. Κατονόμασε μάλιστα ως «παρανόμως κατεχόμενα από την Ελλάδα» νησιά όπως είναι η Γαύδος, οι Διονυσάδες, το Γαϊδουρονήσι, το Κουφονήσι, το Φαρμακονήσι (Bulamac), οι Οινούσσες (Koyun), το Αγαθονήσι (Esek), η Θύμαινα (Hursit) κ.ά
Την ίδια περίοδο και ο ηγέτης της κεμαλικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, στα τέλη του Σεπτεμβρίου, κάλεσε τον Ερντογάν «να κοιτάξει τα 16 νησιά που επί των ημερών του παραδόθηκαν και όπου υψώθηκε η ελληνική σημαία». Ενώ ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος είχε ανοίξει θέμα της Συνθήκης της Λωζάνης κατηγορώντας τους Ατατούρκ και Ινονού ως «εθνικούς μειοδότες» που παραχώρησαν τουρκικά εδάφη.
Ο Ζιγιά Πιρ, είναι ανιψιός του Κεμάλ Πιρ, ενός δηλαδή από τους ανθρώπους που είχαν στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ιδρύσει μαζί με τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK). Ο Κεμάλ Πιρ πέθανε το 1982 πίσω από τα σίδερα φυλακής στο Ντιγιάρμπακιρ, έπειτα από απεργία πείνας.
Τούρκος ο ίδιος και όχι Κούρδος, ο Ζιγιά Πιρ έχει ζήσει αρκετές δεκαετίες στο εξωτερικό, κυρίως στη Γερμανία και λιγότερο στην Αγγλία. Επέστρεψε στην Τουρκία για να πάρει μέρος στις εκλογές του Ιουνίου του 2015, ως υποψήφιος βουλευτής στις τάξεις του HDP, με τη φιλοκουρδική παράταξη να επιτυγχάνει μάλιστα τότε μια ιστορική νίκη ξεπερνώντας το φράγμα του 10% και μπαίνοντας για πρώτη φορά ως ενιαίο κόμμα στο κοινοβούλιο.