Γιατί προσφέρω στον Κύριο, την Παναγία μας η σε κάποιον άγγελο η άγιο προσφέρω ένα υλικό φως (κεριά, καντήλια); Έγραφε ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης (†1908):
«Στον Κύριο, την Παναγία μας ή σε κάποιον άγγελο ή άγιο προσφέρω ένα υλικό φως (κεριά, καντήλια), ώστε εκείνοι να μου χαρίσουν με τις προσευχές τους το φως της χάριτός Του, φως πνευματικό· να με οδηγήσουν μακρυά απ᾽ το σκοτάδι της αμαρτίας, μέσα στο φως της γνώσεως του Θεού και των αρετών.
Προσφέρω υλική φωτιά, ώστε ν᾽ ανάψη στην καρδιά μου το πυρ της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος και να εξαφανίση απ᾽ την άθλια καρδιά μου τη φωτιά των παθών.
Προσφέρω φως με την επιθυμία να γίνω φως ο ίδιος, να θερμαίνω και να φωτίζω όλους όσοι βρίσκονται μέσα στο ναό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ανάβω κεριά μπροστά στις εικόνες. Αυτές τις σκέψεις έχω όταν ανάβω κεριά στο μανουάλι.
Ομολογώ ότι βάζω τα κεριά μπροστά στις εικόνες με την ελπίδα πως θα λάβω πνευματική ευλογία απ᾽ τα άγια και πανάγια πρόσωπα, που εικονίζονται σ᾽ αυτές. Ομολογώ την πνευματική μου αυτή επιθυμία προς το κέρδος. Υπάρχει ο νόμος της ανταποδόσεως· να περιμένης δώρο στο δώρο. “Εν ω μέτρω μετρείτε, αντιμετρηθήσεται υμίν”(Μθ 7, 2), είπε ο Κύριος».
Επίσης: «Όταν προσεύχεσαι μόνος σου και νοιώθης θλιμμένος ή η μοναξιά σου σε στενοχωρή και σε αποκαρδιώνη, να γνωρίζης πως ο Τριαδικός Θεός σε παρακολουθεί με μάτια λαμπρότερα και φωτεινότερα απ᾽ τον ήλιο. Το ίδιο κάνει και ο φύλακας άγγελός σου, όλοι οι άγγελοι και οι άγιοι του Θεού. Να το πιστεύης απόλυτα αυτό. Γιατί όλοι τους είναι ενωμένοι με το Θεό· όπου είναι ο Θεός είναι και αυτοί μαζί. Όπου βρίσκεται ο ήλιος, εκεί κατευθύνονται όλες οι ακτίνες».