Παππού, παππού! Στο βιβλίο της ιστορίας γράφει ότι το Μάρτιο του 2020 υπήρξε μια πανδημία! Μα τί συνέβη;
– Εξαπλώθηκε από την Κίνα ως εδώ ένας απαίσιος ιός που δεν είχε εμφανιστεί ποτέ πριν.
– Και μετά;
– Είμασταν όλοι σε καραντίνα, κανείς δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι. Πηγαίναμε μόνο στο σουπερμάρκετ. Συνέβη από την μια στιγμή στην άλλη. Την προηγούμενη μέρα είμασταν όλοι μαζί… φίλοι, συγγενείς, κατόπιν το πρωί της 9ης Μαρτίου άλλαξε η ζωή μας.
– Και μετά τί συνέβη;
– Επικοινωνούσαμε για πολύ καιρό μέσω διαδικτύου, ευτυχώς ξέρεις υπήρχαν τα τηλέφωνα και οι υπολογιστές.
Ο κόσμος έγινε πιο υπεύθυνος, η μόλυνση του περιβάλλοντος ήταν λιγότερη και εν μέρει ανακαλύψαμε πράγματα που θεωρούσαμε αδύνατα για εμάς.
Στο τέλος ήρθε η άνοιξη και η πρώτη σκέψη ήταν να βγούμε για να συναντηθούμε με όλους.
Η ζωή είχε σταματήσει για εμάς, αλλά μια θετική πλευρά υπήρχε:
καταλάβαμε την αξία των πραγμάτων που δεν είχαμε πια.
Πίστεψέ με εγγονέ μου, ο καφές που ήπια όταν ξανάνοιξε το καφενείο, ακόμα κι αν ήταν φτιαγμένος με τους ίδιους κόκκους που φτιαχνόταν πριν, ήταν πεντανόστιμος.
– Γιατί;
– Γιατί είχε την γεύση ενός κράτους που τα είχε καταφέρει!
Υπομονή και δύναμη σε όλους!