Οι λέξεις νιώθεις ότι τελειώνουν, λίγες φορές. Συνήθως, τις φορές, που κοιτάς στα μάτια τον θάνατο και την καταστροφή.
Είναι η στιγμή, που δεν μπορείς να περιγράψεις και να ψελλίσεις κάτι, δίνοντας τον πρώτο λόγο στο συναίσθημα και στους δακρυγόνους αδένες των ματιών. Κάπως έτσι αισθάνεσαι, όταν διαβάσεις ή ακόμη χειρότερα δεις όλα όσα συμβαίνουν στην Αυστραλία, όπου λαμβάνει χώρα μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές όλων των εποχών, ως αποτέλεσμα των πυρκαγιών που μαίνονται σε όλη την ήπειρο από τον Σεπτέμβρη.
Ο απολογισμός όλων όσων συνέβησαν, φαντάζει τραγικός. Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ πάνω από 480 εκατομμύρια ζωντανοί οργανισμοί (ζώα, θηλαστικά, ερπετά) έχουν σκοτωθεί, ανάμεσα τους και 8000 κοάλα, το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού της μέσης βόρειας ακτής, της Νέας Νότιας Ουαλίας, έχει χαθεί σε λιγότερο από τέσσερις μήνες.
Όταν μάλιστα καταφέρουν να σβήσουν τις φωτιές, οι ετήσιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, θα έχουν εκτοξευθεί και θα έχουν γίνει διπλάσιες για την Αυστραλία. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες και με σχετική επιφύλαξη, καθώς οι αριθμοί αλλάζουν όσο περνούν οι ώρες, περίπου 12 εκατομμύρια στρέμματα, έχουν γίνει στάχτες, ενώ κι ο αριθμός των νεκρών φτάνει πια τους 17. Τα πύρινα μέτωπα ξεπερνούν τα 200, τη στιγμή που περισσότερα από 70, είναι τελείως ανεξέλεγκτα. Οι πυροσβέστες δίνουν τεράστιες καθημερινές μάχες με τις φλόγες, τη στιγμή που ο πρωθυπουργός της χώρας, διέκοψε εσπευσμένα τις διακοπές του στη Χαβάη, καθώς πολύς κόσμος τον κατηγορούσε για απουσία και ανικανότητα, αλλά και για τη στάση του απέναντι στην κλιματική αλλαγή.
Το τοπίο μοιάζει με αυτό της Αποκάλυψης. Το κύμα καύσωνα που χτύπα μάλιστα την περιοχή, κάνει την κατάσταση αφόρητη. Ο καπνός έχει καταλάβει όλη την ήπειρο. Πολλές περιοχές δεν έχουν ηλεκτροδότηση, άλλες δεν έχουν καθόλου πρόσβαση σε τηλεφωνικές και διαδικτυακές υπηρεσίες και σε πόσιμο νερό. Την ίδια στιγμή, τα ράφια στα σούπερ μάρκετ αδειάζουν και άνθρωποι συνωστίζονται στις θάλασσες με μάσκες οξυγόνου, στην προσπάθειά τους να σωθούν από τις φλόγες.
Όσο ο δυτικός κόσμος έκανε πρωτοχρονιάτικα ρεβεγιόν κι αντάλλαζε δώρα μπροστά από τα στολισμένα δέντρα του, μια χώρα που ευημερεί, μετρά ανυπολόγιστες πληγές. Αυτή τη στιγμή το γραφείο μας, ο υπολογιστής μας, η οθόνη του κινητού μας, μοιάζει ασφαλής καθώς η Αυστραλία βρίσκεται πολύ μακριά μας, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσο έχουμε υποφέρει από τις πυρκαγιές τα τελευταία χρόνια, με εκατοντάδες νεκρούς και τεράστιες καταστροφές στο φυσικό μας πλούτο. Χθες ήταν η Ελλάδα, προχθές η Ισπανία κι η Πορτογαλία, λίγο καιρό πριν η Καλιφόρνια, πέρσι το καλοκαίρι ο Αμαζόνιος και τώρα η Αυστραλία. Μόνο η κουκίδα στο χάρτη δυστυχώς αλλάζει και τα ονόματα των ανταποκριτών από τις πληγείσες περιοχές. Πριν καεί και το τελευταίο δέντρο του πλανήτη, πριν εξαφανιστεί κάθε ζωικό είδος της γης μας, ο άνθρωπος, πρέπει να σταματήσει. Στο τέλος άλλωστε θα αναμετρηθεί κι αυτός με τις φλόγες που δημιούργησε. Και θα είναι μόνος!