Τέλος στη ζωή της με ευθανασία, έδωσε η 40χρονη παραολυμπιονίκης Μαρίκε Βέρβοορτ. Έπασχε από εκφυλιστική πάθηση που της προκαλούσε αφόρητους πόνους

Η Βελγίδα παραολυμπιονίκης του Λονδίνου το 2012 και του Ριο το 2016, Μαρίκε Βερβόορτ, έβαλε τέλος στη ζωή της με ευθανασία, όπως είχε δηλώσει ότι θα κάνει μερικά χρόνια νωρίτερα.

Η Βερβόορτ είχε δηλώσει το 2016 ότι αυτοί ήταν οι τελευταίοι της Αγώνες καθώς κάθε μέρα υπέφερε όλο και περισσότερο από τους πόνους της εκφυλιστικής της πάθησης.

Η αθλήτρια έβαλε τέλος στη ζωή της στα 40 της χρόνια την Τρίτη στο Βέλγιο, όπου η ευθανασία είναι νόμιμη….

Η Βερβόορτ έπασχε από μια εκφυλιστική ασθένεια των μυών που προκαλούσε αδιάκοπους πόνους, παράλυση στα πόδια ενώ στο τέλος δεν μπορούσε ούτε να κοιμηθεί. …

Χθες το πρωί η Παραολυμπιονίκης Μαριέκε Βέρβορτ από το Βέλγιο έβαλε τέλος στη ζωή της μέσω ευθανασίας. Η 40χρονη αθλήτρια είχε κερδίσει ένα χρυσό και ένα ασημένιο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012 και ακόμη δύο μετάλλια στην επόμενη Παραολυμπιάδα του Ρίο.

Η Βέρβορτ που έπασχε από μια ανίατη ασθένεια των μυών, είχε υπογράψει όλα τα απαραίτητα έγγραφα προκειμένου όταν ο πόνος θα είναι αφόρητος να τερματίσει τη ζωή της. Η Βέρβορτ ήταν υπέρμαχος της ευθανασίας: «Φοβάμαι πολύ αλλά συμπληρώνοντας τα έγγραφα για την ευθανασία με κυρίευσε μια ανεξήγητη ηρεμία. Είναι αρκετό για μένα να έχω αυτά τα χαρτιά».

«Για εμένα, η άθληση είναι κάτι σαν φαρμακευτική αγωγή»
Η ασθένεια της προκαλούσε διαρκώς πόνους, λιποθυμίες και παράλυση στα πόδια, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται ακόμη και να κοιμηθεί. Σε παλαιότερη συνέντευξη στο ραδιόφωνο του BBC είχε δηλώσει: «Συμβαίνει να αισθάνομαι πολύ άσχημα, να παθαίνω επιληπτικές κρίσεις, να κλαίω, να ουρλιάζω από τον πόνο. Χρειάζομαι πολλά παυσίπονα, ηρεμιστικά και μορφίνη. Πολλοί άνθρωποι την ρωτούν πώς είναι δυνατόν να έχω τόσο καλά αποτελέσματα και να συνεχίζω να χαμογελώ με τόσο πόνο και φάρμακα. Για εμένα, η άθληση και οι αγώνες με αναπηρικό αμαξίδιο ήταν κάτι σαν φαρμακευτική αγωγή».

Η Μεριέκε Βέρβορτ ήθελε να τη θυμούνται σαν μια γυναίκα που πάντα γελούσε. «Αισθάνομαι διαφορετικά για τον θάνατο σήμερα απ’ ό,τι πριν από μερικά χρόνια. Για μένα πλέον ο θάνατος είναι κάτι σαν να σε κοιμίζουν πριν από την επέμβαση αλλά να μην ξυπνάς ποτέ. Για μένα είναι κάτι γαλήνιο», είχε πει περιγράφοντας πώς θα αισθανόταν τις τελευταίες στιγμές της.

Related posts

«Τον πέταξαν χωρίς τα ρούχα του»: Φρικτές αποκαλύψεις για το τραγικό τέλος του Χρήστου Μάρκου στα Πατήσια

Αγρίνιο: Η στιγμή του σεισμού των 4,7 Ρίχτερ σε σούπερ μάρκετ – Έτρεχε έντρομη η υπάλληλος

Σκοτwθηκε ο 16χρονος – Καλό παράδεισο άγγελε μου