Σύμφωνα με το ethnos.gr στις 31 Μαρτίου, μέρα μεσημέρι, χρυσαυγίτες ξυλοφόρτωσαν έναν 24χρονο φοιτητή, λίγες ώρες μετά την επίθεση αγνώστων με βαριοπούλες και μπογιές στα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής επί της λεωφόρου Μεσογείων.
Κατηγορούμενος ως ένας από τους δράστες της δολοφονικής ενέργειας ο Χρήστος Ζέρβας. Την περασμένη Τετάρτη το υψηλόβαθμο στέλεχος της Χρυσής Αυγής, που διατηρεί στενότατες σχέσεις με την ηγεσία του μορφώματος, προφυλακίστηκε, ενώ οι έρευνες για την ταυτοποίηση και τον εντοπισμό των συνεργών του συνεχίζονται.
Λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, ωστόσο, εδώ και μερικούς μήνες νέοι θύλακες ακροδεξιών στοιχείων έχουν κάνει την επανεμφάνισή τους, σπέρνοντας τον τρόμο σε Ελληνες και αλλοδαπούς που ζουν στον Ασπρόπυργο. Ενας από τους κύριους στόχους τους είναι να «καθαρίσει» η περιοχή της Γκοριτσάς από ξένους εργάτες, που -κατά το αιτιολογικό τους- «ήρθαν στη χώρα μας και τρώνε τη δουλειά από τους Ελληνες». Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τις μαρτυρίες εκείνων που ξυλοκοπήθηκαν άγρια μέσα στο σπίτι τους με μοναδική αιτία τη διαφορετική τους καταγωγή.
Τη νύχτα της 3ης Απριλίου ομάδα αποτελούμενη από περίπου 15 μέλη της Χ.Α. επιδόθηκε για ακόμη μία φορά στο «κυνήγι Πακιστανών», που με βάση επώνυμες καταγγελίες ξεκίνησε τον περασμένο Αύγουστο. Θύματά τους αυτή τη φορά ήταν τέσσερις αλλοδαποί εργάτες.
Προηγούμενες επιθέσεις
Είχαν προηγηθεί, άλλωστε, άλλες δύο επιθέσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα από την τελευταία. Μία στις 29 Μαρτίου, όπου χτύπησαν έναν εργάτη και ξυλοφόρτωσαν τον Ελληνα εργοδότη του, που τον υπερασπίστηκε. Κατά την επίθεση, τρεις εκ των δραστών προσήχθησαν, αλλά αφέθηκαν ελεύθεροι.
Η άλλη σημειώθηκε στις 2 Απριλίου με στόχο τον Αμπντούλ Λατίφ, ο οποίος δέχτηκε δολοφονική επίθεση μέσα στο σπίτι του. Στο τρίτο χτύπημα οι δράστες για να πλησιάσουν ένα χαμόσπιτο στο τέλος ενός αχανούς και περιφραγμένου χωραφιού γεμάτο από φιστικιές έκοψαν τμήμα του συρμάτινου φράχτη και έπιασαν κυριολεκτικά στον ύπνο τους ενοίκους του.
Ο 44χρονος Ζία Ουλ Χλακ και ο 27χρονος Αντνάν Αβζέλ, δύο από τα τελευταία θύματα, κατήγγειλαν το περιστατικό στην Αστυνομία και μίλησαν στο «Εθνος της Κυριακής» για τα όσα φρικιαστικά βίωσαν. «Κοιμόμασταν και γύρω στις έντεκα το βράδυ ξυπνήσαμε από γαβγίσματα. Λίγα δευτερόλεπτα μετά κάποιοι μας χτύπησαν την πόρτα και άρχισαν να πετούν πέτρες στο σπίτι μας.
Πλησίασα και ρώτησα ποιος είναι. Δεν έλαβα καμία απάντηση. Εκείνη τη στιγμή μία πέτρα διαπέρασε την πόρτα και σφηνώθηκε στο ξύλο. Στη συνέχεια δέκα με δεκαπέντε άτομα, αφού έσπασαν με κλωτσιές την πόρτα, μπήκαν μέσα και άρχισαν να μας χτυπούν με ό,τι έβρισκαν. Μας χτυπούσαν με ξύλα, με πέτρες, με σίδερα, ακόμα και με μία μπουκάλα υγραερίου. Ενας, μάλιστα, φώναζε ?ρίξε του με το πιστόλι?. Φοβήθηκα ότι θα με σκοτώσουν. Εφυγαν μόνο όταν όλοι πέσαμε αιμόφυρτοι στο πάτωμα», μας λέει ο Ζία Ουλ Χλακ, που ζει νόμιμα εδώ και 22 χρόνια στην Ελλάδα.
ethnos
Ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος, Τζαβέντ Ασλάμ, στο χωράφι όπου εργάζονταν τα θύματα.
Στο κεφάλι του οι πληγές από τα χτυπήματα είναι ακόμη ορατές. Εχει κάνει πάνω από δέκα ράμματα. Το μάτι του είναι μαυρισμένο και το χέρι του μπαταρισμένο. Οι δράστες του έσπασαν ένα δάχτυλο και τώρα θα μείνει εκτός εργασίας για αρκετές ημέρες. Εχει πέντε παιδιά και από αυτό το φτωχικό μεροκάματο συντηρεί εκείνον και την οικογένειά του τόσα χρόνια χωρίς ποτέ άλλοτε να έχει αντιμετωπίσει προβλήματα λόγω της καταγωγής του.
«Μας φώναζαν: ?Φύγετε! Να πάτε στη χώρα σας! Αν δεν φύγετε θα σας κάψουμε ζωντανούς!? Τρόμαξα πολύ. Με το που μπήκαν, με χτύπησαν στο κεφάλι με μια μπουκάλα υγραερίου. Δεν είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Νέα παιδιά ήταν όλοι. Δεν τους είχα ξαναδεί.
Ανάμεσά τους, όμως, ήταν και μία γυναίκα. Αν τη δω, θα την αναγνωρίσω», τονίζει ο 27χρονος Αντνάν Αβζέλ. Στη χώρα μας ζει εδώ και οκτώ χρόνια. Εργάζεται νόμιμα και κατέχει όλα τα απαιτούμενα έγγραφα για την παραμονή του. Η οικογένειά του βρίσκεται στο Πακιστάν, όπου και εκείνος συνδράμει όπως μπορεί για την επιβίωση των μελών της.
«Μόλις με χτύπησαν, έπεσα στο πάτωμα. Εκεί άρχισαν να με χτυπούν με δυνατές κλωτσιές. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Θυμάμαι μόνο ότι έφυγαν όταν άρχισα να φωνάζω “Αστυνομία – Αστυνομία”», προσθέτει. Και οι δύο έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και τώρα έχουν βρει αλλού προσωρινό καταφύγιο. Οταν είναι μόνοι τους κλειδώνουν με λουκέτο την εξωτερική πόρτα υπό τον φόβο εκείνοι που τους ξυλοφόρτωσαν να επιστρέψουν, όπως τους προειδοποίησαν ότι θα κάνουν, εάν δεν γυρίσουν πίσω στη χώρα τους.
ethnos
Στήριξη
Κοντά τους από την πρώτη στιγμή είναι ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος, Τζαβέντ Ασλάμ. Στη θέση αυτή βρίσκεται από το 2005 και αποτελεί τον φύλακα-άγγελο όσων ομοεθνών του έχουν κινδυνεύσει από ρατσιστικές δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος τους.
«Η πρώτη φορά που ακούσαμε για τέτοια περιστατικά ήταν το 2009. Το 2010 αυτοί που χτύπαγαν άρχισαν να φορούν ειδικά ρούχα και το 2011 έλεγαν ανοιχτά ότι ανήκουν στη Χρυσή Αυγή. Μόνο μέσα σε μία ημέρα του Σεπτεμβρίου του 2012 σε αυτήν την περιοχή μπήκαν μέσα σε σπίτια και έσπασαν χέρια, πόδια και κεφάλια περίπου 35 ατόμων. Το έκαναν αυτό και την επόμενη ημέρα, τραυματίζοντας μέσα σε δύο 24ωρα πάνω από 60 άτομα. Σταμάτησαν μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν.
Τα πράγματα άρχισαν να είναι πιο ήρεμα. Από τον περασμένο Αύγουστο, ωστόσο, και μέχρι σήμερα ξέρουμε για περίπου 40 επιθέσεις, εκ των οποίων οι περισσότερες έχουν γίνει σε Ασπρόπυργο και Αχαρνές. Οι επιθέσεις αυτές είναι χωρίς καμία αμφιβολία ρατσιστικές. Κυρίως, όμως, είναι ισλαμοφοβικές», δηλώνει στο «Εθνος».
Την υπόθεση της επίθεσης κατά των Ζία Ουλ Χλακ και Αντνάν Αβζέλ έχει αναλάβει ο δικηγόρος Δημήτρης Ζώτος, που είναι συνήγορος Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής. «Θεωρώ ότι είμαστε μάρτυρες μίας νέας περιόδου ρατσιστικών επιθέσεων στον Ασπρόπυργο. Πρόκειται για επιθέσεις εναντίον μεταναστών με ρατσιστικό κίνητρο και εναντίον των Ελλήνων εργοδοτών τους οποίους απειλούν για να απολύσουν τους αλλοδαπούς εργάτες.
Νομίζω ότι αυτό είναι σε συντονισμό με τη συνολικότερη προσπάθεια που βλέπουμε από τη μεριά της Χρυσής Αυγής να ξαναεμφανιστεί σε διάφορες περιοχές της Αθήνας και όχι μόνο. Είναι σαν μία προσπάθεια επανενεργοποίησης των ταγμάτων εφόδου», επισημαίνει, αφήνοντας αιχμές για τον ρόλο του Τ.Α. Ασπροπύργου ως προς τη διαχείριση των συγκεκριμένων περιστατικών.
ethnos
Οπως τονίζει «η Αστυνομία, όταν έχουμε τέτοιες επιθέσεις, είναι υποχρεωμένη να διερευνά από μόνη της το ρατσιστικό κίνητρο. Αυτό δεν γίνεται στη συγκεκριμένη περίπτωση. Γίνεται μόνον όταν οι μετανάστες βρίσκουν το θάρρος να το καταγγείλουν και ξέρουν ελληνικά για να το κάνουν.
Μετανάστες χωρίς χαρτιά που έκαναν καταγγελία βρέθηκαν κρατούμενοι, αν και ο αντιρατσιστικός νόμος ήρθε για να θεραπεύσει αυτήν ακριβώς την παθογένεια. Οι δράστες, όμως, είναι έξω και αν και είναι γνωστοί στις Αρχές, ακόμη δεν έχουν κληθεί να καταθέσουν».
Στα σπίτια τους στον Ασπρόπυργο δεν κλειδαμπαρώνονται μόνο οι αλλοδαποί εργάτες, αλλά και οι Ελληνες εργοδότες τους. Ο κύριος Παναγιώτης Π. -τα στοιχεία του οποίου βρίσκονται στη διάθεση της εφημερίδας μας- είναι ένας από τους πολλούς Ελληνες της περιοχής που δίνουν δουλειά σε μετανάστες.
«Η κατάσταση εδώ είναι τραγική και μοιάζει με ζούγκλα. Χτυπάνε σαν ύαινες άτομα που ποτέ δεν έχουν δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα. Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, τους παίρνουν και ό,τι λεφτά έχουν επάνω τους», σημειώνει. «Οι άνθρωποι αυτοί έχουν έρθει στη χώρα μας και βγάζουν τίμια το ψωμί τους. Εχω πει και σε Ελληνες να τους δώσω δουλειά, αλλά οι Ελληνες δεν καταδέχονται να εργαστούν στα χωράφια», καταλήγει, ελπίζοντας ότι οι αρμόδιοι θα δώσουν άμεσα ένα τέλος στο μαρτύριο και των μεν και των δε.
[ethnos]