«Μαμά να ξέρεις ότι σ’ αγαπώ». Το συγκινητικό αυτό μήνυμα βρέθηκε γραμμένο επάνω σε ένα από τα σωσίβια που χρησιμοποιούν πρόσφυγες και μετανάστες για να περάσουν διαμέσου της Μεσογείου στην Ευρώπη.
Κάθε σωσίβιο φέρει το βάρος της διάσωσης των ανθρώπων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον εφιάλτη του πολέμου και αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Κουβαλάει ωστόσο και μια σύντομη ανθρώπινη ιστορία. Ευχές και προσευχές των προσφύγων για ένα ασφαλές ταξίδι ή τα τηλέφωνα συγγενών και φίλων μαζί με ένα μήνυμα για να ενημερωθούν σε περίπτωση που ο άνθρωπος που φοράει το σωσίβιο δεν καταφέρει να φτάσει ζωντανός.
«Το όνομά μου είναι Αμπτιραχμάν Αλί Γιουσούφ. Αν με βρείτε, καλέστε αυτό το νούμερο. Αυτή είναι η μάνα μου» σημειώνεται χαρακτηριστικά σε ένα από τα σωσίβια αυτά.
«Τα περισσότερα σωσίβια που έχουν βρει οι ομάδες των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» έχουν πάνω γραμμένο ένα τηλέφωνο μελών της οικογένειας των προσφύγων μαζί με ένα μήνυμα. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι τα σωσίβια είναι πολλές φορές ένας τρόπος γι’ αυτούς τους ανθρώπους να διασωθούν παρά το γεγονός ότι δεν είναι της καλύτερης ποιότητας» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής προγραμμάτων του ελληνικού τμήματος των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα», Απόστολος Βεΐζης.
Ορισμένες φορές, όσοι δεν φορούν σωσίβια, γράφουν τηλέφωνα και μηνύματα στην μπλούζα τους. «Κάποιες φορές βρίσκουμε τις μπλούζες χωρίς να βρούμε τον άνθρωπο. Και εκεί έχουμε το δίλημμα, να πάρουμε τηλέφωνο να ενημερώσουμε τους δικούς του ή μπορεί να βρεθεί ζωντανός;» υπογραμμίζει ο κ. Βεΐζης.
Όπως προσθέτει ο ίδιος, τα μηνύματα αυτά αποτελούν μια επιβεβαίωση του γεγονότος ότι οι πρόσφυγες γνωρίζουν τους κινδύνους του ταξιδιού που επιχειρούν: «Όπως μου έλεγε μια μητέρα από τη Συρία, όταν είμαστε στη Συρία είναι σίγουρο ότι θα πεθάνουμε είτε από μια βόμβα είτε από τις δυνάμεις του Άσαντ είτε από το Ισλαμικό Κράτος. Το να μπω με τα παιδιά μου σε μια βάρκα για να φύγω προς την Ευρώπη είναι για μένα μια επιλογή που έχει το ρίσκο να πεθάνουμε. Έχουμε όμως μια πιθανότητα να επιβιώσουμε από αυτό το ταξίδι και να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο».
Από τις αρχές Μαΐου οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» έχουν διασώσει περισσότερα από 15.000 άτομα στη Μεσόγειο και από τον Ιούνιο πάνω από 60 άτομα στο Αιγαίο. Ωστόσο, από τις αρχές του έτους ο αριθμός των νεκρών και των αγνοούμενων στη Μεσόγειο ξεπερνάει τις 3.000.
Είμαστε παρόντες σε 60 χώρες. Ωστόσο, για πρώτη φορά τις εικόνες που βλέπουμε δεν χρειάζεται να τις περιγράψουμε, γιατί ως κοινωνία τις έχουμε δει αυτές τις εικόνες. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα πρόσωπο, για παράδειγμα το πρόσωπο του μικρού Αϊλάν. Όμως, χτες στο Φαρμακονήσι χάθηκαν 34 άνθρωποι, ανάμεσά τους και 15 παιδιά. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους θα μιλήσει κανείς;
[via]