Βουβός πόνος και απέραντη θλίψη στην κηδεία του Γιάννη Τσιλίκα

Μαύρη μέρα, απέραντη  θλίψη και αβάσταχτος ο πόνος για το χαμό ενός νέου ανθρώπου στους Αμοργιανούς Βάλτου.

Συγγενείς, συνεργάτες και φίλοι αποχαιρετούν αυτή την ώρα στους Αμοργιανούς Βάλτου τον αδικοχαμένο Γιάννη Τσιλίκα.

Τραγικές φιγούρες ο πατέρας και τα τέσσερα αδέρφια του που αδυνατούν να πιστέψουν το πώς χάθηκε ο άνθρωπός τους τόσο άδικα και αναπάντεχα.

Ο 41χρονος έχασε τη ζωή του μετά από δάγκωμα φιδιού το απόγευμα της Παρασκευής. Η είδηση αυτή συγκλόνισε την Αιτωλοακαρνανία.

Ο Γιάννης ήταν ένας εξαίρετος νέος με ήθος. Υπηρξε συνεργάτης προσώπων του δημόσιου βιου ασκώντας με ακεραιότητα τα καθήκοντα του. Απο χθες όσοι τον γνώρισαν σε όλη την Αιτωλοακαρνανία εκφράζουν τη θλίψη τους και ένα “γιατί” που μένει αναπάντητο.

Στο χωριό του για το τελευταίο αντίο συγκεντρώθηκαν συγχωριανοί, συγγενείς, φιλοι, συνεργάτες και πολλά πρόσωπα της αυτοδιοίκησης και της πολιτικής.

Συγκλονίζει ο Θάνος Μωραΐτης για το χαμό του Γιάννη Τσιλίκα: Αδερφέ μου και φίλε μου πού πας;

Με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Θάνος Μωραΐτης εκφράζει την οδύνη του για τον χαμό του φίλου και συνεργάτη του, Γιάννη Τσιλίκα.

Ο Γιάννης Τσιλίκας, έφυγε χθες ξαφνικά από την ζωή στα 41 του χρόνια, μετά από δάγκωμα φιδιού.

Τα όσα έγραψε ο Θάνος Μωραΐτης:

Αδερφέ μου και φίλε μου που πας ?

Με συγκινητική ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου Αγρινίου, Χριστίνα Σταρακά, αποχαιρέτησε τον επί χρόνια συνεργάτη της, Γιάννη Τσιλίκα.

Ο αδικοχαμένος 42χρονος έχασε τη ζωή του το απόγευμα της Παρασκευής, μετά από δάγκωμα φιδιού που δέχθηκε.

Ο εκλιπών συνεργάστηκε με τη Χριστίνα Σταρακά όταν αυτή διετέλεσε Αντιπεριφερειάρχης Αιτωλοακαρνανίας. Πριν λίγους μήνες είχε χάσει την μητέρα του ωστόσο η μοίρα του επιφύλασσε την τραγική αυτή κατάληξη. “Δεν υπάρχουν λόγια”, είναι η φράση στα χείλη όσων γνώρισαν τον Γιάννη για το ηθος του οποίου εχουν όλοι να λένε.

Το μήνυμα της Χριστίνας Σταρακά:

Η ζωή έχει απρόβλεπτα. Το ξέρω. Έχει δυσκολίες. Τις έζησα. Έχει και απώλειες. Τις βίωσα απο τα δέκα μου χρονια. Κι έρχεται η σημερινή μέρα να βιώσω Γιαννο την δικη σου απώλεια. Τόσο απρόσμενο! Τόσο ξαφνικό! Τόσο οδυνηρό! Γιαννο, δεν ήσουν απλά φιλος και συνεργάτης. Ήσουν το στήριγμα μου. Κι απόψε σ έχασα. Έχασα αυτόν που δουλεύαμε πλάτη -πλάτη χρονια ολόκληρα. Έχασα αυτόν που έκανε τα πάντα για να με κάνει χαρούμενη. Έχασα αυτόν που έδινε ανιδιοτελεις μαχες για ότι αποφάσιζα να κάνω. Ήσουν αυτός που μου έπαιρνες καθημερινά το « βάρος» απο πάνω μου για να τα βγάλω πέρα, όπως έλεγες. Και τι δεν ήσουν Γιαννο!!! Και για ποιον δεν ήσουν!!!! Δεν έχω κουράγιο να γράψω αλλα. Απόψε νιώθω να χάνω ένα κομμάτι της ψυχής μου. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ! Σ ευχαριστώ ρε Γιαννο για όλα!