Υπάρχει και η άλλη πλευρά. Αυτή της αυτοθυσίας για τη δημόσια υγεία.
Κάποιοι στηρίζουν τον πανικό για τον κορωνοϊό με τρόπους μαυραγορίτη και κάποιοι ήρωες κινδυνεύουν για να σώσουν τη ζωή μας.
Αυτές τις μέρες θα διαβάσετε πολλά ενδιαφέροντα (και άλλα λιγότερο) κείμενα για τον κορωνοϊό και αυτούς που δεν ενδιαφέρονται για τη δημόσια υγεία. Κάποιοι επικαλούνται το Βυζάντιο, μερικοί αλείφονται σαν νεκρές βασίλισσες μέλισσες, άλλοι βλέπουν πολλές ταινίες και φοβούνται την ασιατική τίγρη που σπέρνει ιούς εργαστηρίου για να μας κατατροπώσει ύπουλα –και η ελλαδική Eκκλησία το χαβά της.
Όλοι αυτοί το μόνο που κάνουν είναι να φέρουν ευθύνη για ακόμα περισσότερα κρούσματα –και δυστυχώς– ίσως και θανάτους. Αυτή είναι η μία πλευρά. Υπάρχει όμως και η άλλη. Η πλευρά της αυτοθυσίας για το κοινό καλό και τη δημόσια υγεία. Η πλευρά της κοινωνικής συνείδησης. Η πλευρά αυτών που βάζουν τη ζωή τους σε κίνδυνο για να σωθούν οι συμπολίτες τους, που αγόγγυστα το τελευταίο διάστημα τρέχουν δίπλα ή και μέσα στο πεδίο που δρα ο κορωνοϊός για να τον προλάβουν, ίσως και να τον ξεπεράσουν.
Είναι οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι οδηγοί του ΕΚΑΒ, οι φαρμακοποιοί και όλοι όσοι εμπλέκονται άμεσα ως εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας. Στην Κίνα πολλοί γιατροί και νοσηλευτές έχασαν τη ζωή τους. Στην Ιταλία η κυβέρνηση καλεί σε βοήθεια ακόμα και τους συνταξιούχους γιατρούς. Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό… Σημαίνει ότι όσοι ανταποκριθούν στο κάλεσμα ίσως δώσουν μάχη και για τη δική τους ζωή, όχι μόνο για τους άλλους. Είναι και οι επιστήμονες που βγάζουν τα μάτια τους πάνω από ένα μικροσκόπιο για να βρουν θεραπείες και το εμβόλιο. Που δεν κινδυνεύουν τόσο, αλλά ζουν με την ελπίδα και το τιτάνιο στρες να σώσουν όσο περισσότερους μπορούν, όσο το δυνατό πιο γρήγορα.
Αυτοί είναι οι ήρωες των ημερών, τώρα που ο χρόνος πιέζει σαν υδραυλική πρέσα. Που δεν θα δουν συγγενείς και παιδιά και φίλους, όχι μόνο λόγω χρόνου αλλά και για μην κινδυνεύσει άμεσα (κυρίως) η γιαγιά και ο παππούς. Αυτούς πρέπει να στηρίζουμε, είτε βρίσκονται στο περιβάλλον μας είτε όχι. Αυτούς να εκθειάζουμε για την αυταπάρνηση που δείχνουν και για τον τρόπο που ανταπεξέρχονται στον φόβο και για τη δική τους ζωή. Αυτοί αξίζουν μια θέση στην ιστορία για όλους αυτούς που έσωσαν και θα σώσουν.
Τους άλλους, που λειτουργούν μαυραγορίτικα και ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος άμεσο ή μακροπρόθεσμο, που τους καίει μόνο να μη χάσουν τους «πελάτες» τους, εκμεταλλευόμενοι την ανθρώπινη ανάγκη για πίστη, θα τους γράψει και αυτούς η ιστορία. Κυρίως όμως θα τους γράψουν οι συμπολίτες τους εκεί που δεν πιάνει μελάνι ή, αν θέλετε πιο ευγενικά, στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Αυτοί είναι οι αντιήρωες. Και όχι σαν αυτούς του Κέρουακ ή του Σκαρίμπα.
Γιάννης Τσάκαλος
Πηγή:https://www.fumara.gr/