Και τώρα, τρέχουμε: η Ελλάδα μπορεί να πήρε υψηλότατο βαθμό στην αντιμετώπιση του πρώτου κύματος του κορωνοϊού (βλέποντας, φυσικά, τα όσα απερίγραπτα συνέβαιναν σε Ιταλία και Ισπανία), όμως εδώ και περίπου έναν μήνα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Ο πολύ χαμηλός αριθμός των ημερήσιων κρουσμάτων (μην ξεχνάμε πως υπήρχε μια περίοδος που είχαμε σταθερά κάτω από δέκα ή οριακά διψήφια νούμερα) έδωσε τη θέση του σε 20-25 ημερησίως, έπειτα αυξήθηκαν στα 40, πιάσαμε τα 50, πήγαμε στα 78 προχθές και το Σάββατο (1/8) σπάσαμε μετά από τρεις μήνες την… κατοστάρα, καθώς καταγράφηκαν 110 νέα κρούσματα Covid-19 σε μόλις 24 ώρες.
Φυσικά, σύσσωμα τα καμπανάκια αυτής της γαλανόλευκης γης άρχισαν να χτυπούν σε υστερικό βαθμό, με τους λοιμωξιολόγους να τονίζουν ξανά και ξανά πως βαδίζουμε σε πολύ σκοτεινά μονοπάτια και ότι ουδείς ξέρει τι μπορεί να γίνει αν συνεχίσουμε με αυτούς τους επικίνδυνους ρυθμούς.
Κάπως έτσι, από κύκλους στο Μαξίμου διέρρευσε πως ανάμεσα στα μέτρα που εξετάζει η κυβέρνηση είναι η επιστροφή του sms για να βγει κάποιος έξω, ενώ δεν αποκλείονται και τοπικά lockdowns, ούτως ώστε ν’ αποφευχθεί η περαιτέρω διασπορά του ιού.
Φυσικά, τα αίτια της ραγδαίας αύξησης των κρουσμάτων είναι πέρα για πέρα εξηγήσιμα, και δεν ευθύνονται μόνο οι πολίτες που δεν ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες των ειδικών.
Ωστόσο, αξίζει να σταθεί κανείς λίγο περισσότερο στην αντιμετώπιση της κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα, που θυμίζει το γνωστό «ολίγον… έγκυος»: πέραν της προφανούς προσπάθειας μετακύλισης της ευθύνης στους «απρόσεχτους και υπέρ το δέον χαλαρούς Έλληνες» (που σε έναν μεγάλο βαθμό ισχύει), οι κυβερνώντες φάσκουν κι αντιφάσκουν συνεχώς.
Από τη μία διατυμπανίζουν την πρόθεσή τους να κάνουν ό,τι χρειαστεί προκειμένου να μη διασπαρεί ανεξέλεγκτα ο κορωνοϊός στις κοινότητες, όμως από την άλλη θέλουν και να μη βουλιάξει η οικονομία, αφήνοντας ελεύθερα- και με ελάχιστη επίβλεψη- σχεδόν τα πάντα.
Επιλέγουν να μην συγκρουστούν ευθέως με την εκκλησία και να πουν ξεκάθαρα πως ναι, τι να κάνουμε, ο ιός μεταδίδεται από τον έναν στον άλλον και στους ναούς, προκειμένου να μη δυσαρεστηθούν οι πιστοί.
Αρνούνται να δώσουν λεφτά για να γίνουν έκτακτες προσλήψεις στο χώρο των ΜΜΜ- εκεί, δηλαδή, που παρατηρούνται κατά κόρον φαινόμενα συνωστισμού στα βαγόνια και τα λεωφορεία, λόγω μεγάλης καθυστέρησης στα δρομολόγια-, αλλά ζητούν από τους… μελλοντικούς επιβαίνοντες να λύσουν μαθηματικές εξισώσεις 3ου βαθμού και ν’ ανέβουν μονάχα σε περίπτωση που η πληρότητα του συρμού δεν ξεπερνάει το 65%.
Και το μέτρο που θα κέρδιζε δια περιπάτου το βραβείο της πιο ακαταλαβίστικης μπαρούφας, είναι το να επιτρέπονται οι γάμοι έως 100 άτομα, ενώ στους 101 «καίγεσαι»- ενδεχομένως επειδή έρχονται στο νου τα σκυλάκια Δαλματίας.
Τώρα, αλήθεια, υπάρχει κάποιος επιστήμονας που ενέκρινε αυτή την πρόταση; Δηλαδή στα 100 άτομα ο ιός δε μεταδίδεται, ενώ στους 101 θα γίνει το «σώσε» και θα κολλήσουν οι πάντες; Ή τρέφουν αυταπάτες στην κυβέρνηση πως 100 άτομα θα κρατήσουν τις απαραίτητες αποστάσεις και θα φοράνε μάσκες σε γαμήλιο γλέντι, μετά την κατάποση του Βοσπόρου σε αλκοόλ;
Συμφωνούμε: η κατάσταση δεν είναι απλά περίπλοκη και δύσκολη, αλλά θυμίζει γρίφο που είναι αδύνατον να λυθεί. Οι παράμετροι που πρέπει να λάβει υπ’ όψιν η κυβέρνηση είναι πάρα πολλές, την στιγμή που τα δεδομένα για τον Covid-19 αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη.
Όμως, προσπαθώντας να μείνουν οι πάντες ικανοποιημένοι αλλά και να τραβάμε το αυτάκι των πολιτών λέγοντας, κατ’ ουσίαν, ότι αυτοί και η ανευθυνότητά τους είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο εκτινάχθηκαν τα κρούσματα, θα έχει ως αποτέλεσμα να γίνει ένα μεγαλοπρεπές πασάλειμμα στα πάντα, με την οικονομία να μην αποτινάσσει από τους ώμους της τον όρο «πληγείσα» και το σύστημα υγείας να δοκιμάζεται έντονα.
Η κατάσταση είναι αδιαμφισβήτητα κρίσιμη και σε τέτοιες στιγμές πρέπει να παρθούν δύσκολες, μα αναγκαίες, αποφάσεις. Και, το κυριότερο, ξεκάθαρες αποφάσεις.
Τα ημίμετρα μπορεί να κουκουλώνουν εν μέρει το πρόβλημα και να το θάβουν για λίγο κάτω από το χαλί, όμως έχουν ένα βασικό, ζωτικό πρόβλημα: αυτό το -ημί…
Πηγή: menshouse.gr