Ο αγανακτισμένος φοιτητής της Νομικής του ΑΠΘ, Νίκος Γιαμπολδάκης, δε μασά τα λόγια του και με θυμό, όπως υπογράφει ο ίδιος, στέλνει ένα γράμμα στον Πρόεδρο του ΟΑΣΘ, κ. Χρήστο Στεφανίδη, για να ζητήσει τα αυτονόητα.
Καλύτερη εξυπηρέτηση, ανάλογη του αντιτίμου των 1,20 ευρώ και πιο συχνά δρομολόγια είναι οι «απαιτήσεις» του.
Την ενυπόγραφη επιστολή του μάλιστα την έστειλε μέσω ΕΛΤΑ, με παραλήπτη τον ίδιο τον Πρόεδρο του ΟΑΣΘ.
Ολόκληρη η επιστολή του φοιτητή έχει ως εξής:
«Προς τον κύριο Χρήστο Στεφανίδη,
Προσπερνώ τους επίσημους χαιρετισμούς, καθώς σπαταλούν χρόνο και η αναζήτηση τρόπων για να σπαταλήσουμε το χρόνο μας πρέπει να μας ενδιαφέρει σε περιπτώσεις όπως όταν περιμένουμε τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ (πλέον περικυκλωμένοι από σκουπίδια, αλλά αυτό είναι το περιεχόμενο μιας επιστολής που θα έπρεπε να αποστείλω στον Δήμαρχο). Κοινώς, του οργανισμού στον οποίο προεδρεύεις. Μου επιβάλλω τον ενικό γιατί ούτε κι εσύ με σέβεσαι.
Πώς θα σου φαινόταν, λοιπόν, αν ο γιατρός δεν ήθελε να δουλέψει και πρωινές ώρες με αποτέλεσμα να πεθάνει ασθενής για τον οποίο προέκυψε ανάγκη στις 10:30 το πρωί; Πώς θα σου φαινόταν αν ένας δάσκαλος δεν έδινε βιβλία στους μαθητές του;
Πώς θα σου φαινόταν αν ένας ιερέας τελούσε μόνον τον όρθρο ή αν ένα φωτοτυπάδικο είχε ένα φωτοτυπικό ή αν ένα βιβλιοπωλείο πωλούσε 5 τετράδια ή αν ζητούσες καφέ σε καφετέρια και σου απαντούσαν πως δεν κάνουν; Όπως ακριβώς φάνηκε σε μένα το τελευταίο 23 στις 23:50 της Τρίτης 27/06 (ενδεικτική ημερομηνία – η πιο πρόσφατη για το ίδιο περιστατικό) που ήρθε με διαφορά μισάωρου από το προηγούμενο και μάλιστα γεμάτο, με αποτέλεσμα να μην χωρέσω να επιβιβαστώ. «Συνθήκες Καλκούτας θυμίζουν τα αστικά σας», μου είχε πει Αθηναίος συμφοιτητής στην αρχή του εξαμήνου. Αν δεν προσβάλλεσαι εσύ, εγώ τουλάχιστον προσβάλλομαι.
Βλέπεις, το γεγονός πως πληρώνω τη μεταφορά μου ουσιαστικά μέσα στο λεωφορείο, δεν σημαίνει πως το δικαίωμα μου σε μεταφορά και συγκοινωνία παρεχόμενη από το Δημόσιο (έστω μέσω της ευγενικής μεσολαβητικής συνδρομής του οργανισμού σου) ενεργοποιείται από τη στιγμή που εισέρχομαι σε αυτό και μέχρι να κατέβω. Ισχύει πάντοτε, διαρκώς. Όποια στιγμή και να το επιθυμήσω πριν τις 00:00, σεβόμενος την έκτοτε παύση εργασίας των υπαλλήλων σου.
Σεβόμενος, επίσης, και την αύξηση του κομίστρου στο βραδινό 78Ν και τον οδηγό που αναλαμβάνει τη δοκιμασία να το οδηγήσει. Πάντα θα πληρώνω το εισιτήριο της μεταφοράς μου γιατί σέβομαι τον οδηγό του ΟΑΣΘ που μένει στη γειτονιά. Γιατί είμαι πελάτης και οι συνάδελφοι του εργαζόμενοι στην υπηρεσία που χρησιμοποιώ. Σεβάσου όμως κι εσύ τη φύση της παροχής που προσφέρεις (;) ως διαρκές (έστω 19ωρο) δικαίωμα των πολιτών.
Δεν σου ζητώ να βρει το 23 χώρο να χωρέσω. Σου ζητώ να προσθέσεις δρομολόγια. Να σταματήσει η εικόνα στην εφαρμογή σου που λέει «Σε 1’» και «Σε 31’». Δεν περνούν όλες οι γραμμές από την Εγνατία για να επιλέξω όποια «κάτσει». Η μισάωρη αναμονή είναι το…έγκλημα σου. Κι ο κόσμος δεν θα κάτσει, βέβαια, να περιμένει το επόμενο, αλλά θα σε βρίσει φεύγοντας και θα ψάξει άλλη λύση. Αν δεν υπάρχει θα κόψει το λαιμό του να πάει με τα πόδια. Κι αν προλάβει.
Σκέψου αγαπητέ να γεννιόταν το εγγόνι σου και να περίμενες μισή ώρα το αστικό. Ή – εντυπωσιακότερα – να περνούσε αλλά να μην είχε χώρο να σε πάρει. Σκέψου να αρρώσταινες και να περίμενες 30 λεπτά το 28 να σε πάει στο Παπαγεωργίου. Σκέψου να πήγαινες το αυτοκίνητο σου στο συνεργείο και να έπρεπε να πας με λεωφορείο στην άλλη άκρη της πόλης για να δουλέψεις.
Σκέψου να έδινες συνέντευξη για δουλειά και να μην σε έπαιρνε το λεωφορείο! Εγώ αναγκάστηκα να περπατήσω και έφτασα στο σπίτι 20 λεπτά αργότερα, αλλά σκέψου κύριε Στεφανίδη όσους εξαρτώνται από τις υπηρεσίες του Οργανισμού σου καθημερινά και αναλογίσου αν νιώθεις ικανοποιημένος από αυτά που τους προσφέρεις. Ή από αυτά που δεν τους προσφέρεις.
Όταν καθιστάς μια ολόκληρη πόλη όμηρο επειδή το κράτος δεν σου έχει δώσει τα συμφωνηθέντα δεκάδες εκατομμύρια. Λες και είσαι εξωτερικός του συνεργάτης. Λες και ζεις σε άλλο κράτος. Λες και είσαι πάνω από αυτό. Λες και σου οφείλουμε. Το μόνο που σου οφείλω είναι το 0,60€ που δεν κατάφερα να «βγάλω» τις ημέρες που δεν έφτανα τον κερματοδέκτη στο 23 από το συνωστισμό.
Με θυμό,
Νίκος Γιαμπολδάκης
Φοιτητής Νομικής ΑΠΘ
Κάτοικος Άνω Πόλης, που για να μεταφερθεί από και προς το Πανεπιστήμιο χρειάζεται καθημερινά 1,20€ αφού δεν βολεύει καμία γραμμή, αλλά θα προτιμούσε να τα δώσει σε μια ζητιάνα να πάρει γάλα στο παιδί της παρά σε σένα για να θρέψεις το δικό σου».