Η ελληνική αποστολή είχε στόχο να κατακτήσει την κορυφή και τελικά την Δευτέρα 22 Μαΐου 2017 ανέβηκε στο Έβερεστ με επιτυχία, 13 χρόνια από την τελευταία Ελληνική προσπάθεια. Στην ίδια αποστολή σκοτώθηκαν οκτώ ορειβάτες. Τι αναφέρει ο Αντώνης Συκάρης στο Ραδιόφωνο 24/7 για τη συγκλονιστική προσπάθεια του.
“17 Μαΐου. 47η ημέρα. Μην εγκαταλείπεις ποτέ τα όνειρά σου. Ξεκινάμε για την τελική προσπάθεια. Το σχέδιό μας είναι το ακόλουθο: Στις 18 Μαΐου και ώρα 1.00 το πρωί φεύγουμε από το Base Camp.
Θα περάσουμε τον παγετώνα khumbu, τις σκάλες τα seracs, τις crevasses. Ο στόχος μας είναι σε 8-10 ώρες να φτάσουμε κατευθείαν στο Camp 2. Μια παγωμένη, απότομη ορθοπλαγιά με 40-50 o κλίση.
Πρέπει να είμαστε στο Camp 3 στα 7.350m μέχρι το μεσημέρι της ίδιας ημέρας. Η σκηνή μας θα είναι τοποθετημένη σε αντίστοιχη κλίση και οι κινήσεις μας εκτός σκηνής θα είναι πολύ πολύ προσεκτικές… ελπίζουμε, σκαρφαλώνοντας όλη τη νύχτα, το ξημέρωμα της 22 ης Μαΐου, Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, αλλά κυρίως των δικών μας ψυχικών και σωματικών δυνάμεων αν μας το επιτρέψουν να καταφέρουμε να είμαστε στην κορυφή του κόσμου στα 8.850m!”.
Το παραπάνω κείμενο του Αντώνη Συκάρη ήταν μονάχα ο προπομπός της επιτυχίας. Μαζί με τον Μάικ Ευμορφίδη, τα κατάφεραν, και κατέκτησαν τη δική τους “κορυφή”, φτάνοντας στο ψηλότερο σημείο του κόσμου, το Έβερεστ, μετά από προσπάθεια 52 ημερών. Οι δύο άνδρες έγιναν ο 10ος και ο 11ος Έλληνες που ανέβηκαν στην κορυφή του Έβερεστ. Την αρχή την είχε κάνει ο Κωνσταντίνος Νιάρχος το 1999 και οι υπόλοιποι τα κατάφεραν με τις δικές τους προσπάθειες μετά το 2004.
Με σκληρή και εντατική προπόνηση, οι δύο άνδρες συμπύκνωσαν τον συνηθισμένο χρόνο προετοιμασίας από τα δύο χρόνια σε δύο μήνες, “δέθηκαν” μεταξύ τους κυριολεκτικά και μεταφορικά, πόνεσαν, κόπιασαν και στο τέλος νίκησαν.
Αντιμετώπισαν θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 40 βαθμούς Κελσίου την ημέρα έως -25 βαθμούς τη νύχτα, ισχυρούς ανέμους, ολοκληρωτική έλλειψη υγρασίας σε κάποια σημεία, έλλειψη οξυγόνου, ενώ κοιμήθηκαν σε απόκρημνης πλαγιές με κλίση έως 55%. Την κορυφή την προσέγγισαν από την νότια πλευρά του βουνού (Νεπάλ).
Όπως τόνισε “η διάσχιση του παγετού στη νότια πλευρά στηρίζεται στην τύχη περισσότερο και όχι στις δεξιότητες του ορειβάτη, ενώ η βορεινή πλευρά έχει περισσότερο ψύχος και αέρα”. Σημείωσε πως φέτος οι άσχημες συνθήκες ήταν στη νότια πλευρά, και γι’ αυτό συνολικά είχαμε ελάχιστες αναβάσεις. Από τη συνολική αποστολή των 25 ατόμων, μόνο οι δύο Έλληνες κατάφεραν να φτάσουν μέχρι την κορυφή, βάσει του καλού σχεδιασμού τους.
“Όταν φτάσαμε στο south call την 21η Μαΐου στα 8.000 μέτρα ήμασταν εξαντλημένοι. Εκεί ήταν το πιο κρίσιμο σημείο της αποστολής “, ανέφερε ο Α. Συκάρης στο Ραδιόφωνο 24/7 προσθέτοντας: “Η εξάντληση είναι σωρευμένη. Μπήκαμε στη σκηνή στις 17.00 το απόγευμα και ακολουθούν 12 ώρες αναρρίχηση μέχρι το ξημέρωμα για να φτάσεις μέχρι την κορυφή. Πρέπει να φύγεις από την κορυφή πολύ νωρίς το πρωί για να προλάβεις τις καταιγίδες της επόμενης μέρας και να επιστρέψεις στα 8.000 πόδια”.
Οι δύο Έλληνες έφυγαν την ίδια ημέρα. Την επόμενη, σκοτώθηκαν οκτώ ορειβάτες. “Εκεί βασίζεται και η αποτυχία της υπόλοιπης αποστολής”, ανέφερε ο κ. Συκάρης. “Στις 22 το απόγευμα κατεβήκαμε, και στις 22 τη νύχτα θα ξεκινούσαν οι υπόλοιποι. Εκεί τους έπιασε η καταιγίδα. Εμείς είχαμε προβλέψει πως η 22η ήταν η καλύτερη μέρα, παρότι ήμασταν κουρασμένοι. Υπήρχε ο κίνδυνος της κατάρρευσης στο στάδιο της τελικής ανάβασης, και εκεί δεν μπορεί να σε σώσει κανένας”.
Τα τελευταία μέτρα
“Ξεκινήσαμε τελικά στις 22.00 το βράδυ, 21 του μήνα, στο -25 βαθμούς Κελσίου, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Θέλαμε να ξεκουραστούμε λίγο πριν την τελική προσπάθεια. Στη διαδρομή συναντήσαμε δύο πτώματα που δεν είχε μαζέψει κανένας. Στη διαδρομή είναι ένα παιχνίδι μυαλού καθώς υπάρχει πάρα μα πάρα πολύ μεγάλη κούραση. Μας πέρασε από το μυαλό το να εγκαταλείψουμε, ωστόσο την ίδια ώρα σκεφτόμασταν τις ευχές των δικών μας ανθρώπων και των 6.000 που μας ακολουθούσαν στο facebook και αυτή ήταν η δύναμη μας. Φτάσαμε στο balcony, εκεί είδα το ομορφότερο ξημέρωμα της ζωής μου. Φτάσαμε στις 10.30 το πρωί και τα σύννεφα ήταν λίγο κάτω από εμάς”.
“Όταν φτάσαμε στην κορυφή γίναμε πάλι έφηβοι. Αυτό νοιώσαμε”, προσθέτει ο κ. Συκάρης στο Ραδιόφωνο 24/7. “Ήταν η κορυφαία στιγμή της καριέρας και της ζωής μου, αλλά και μια κορυφαία στιγμή της Ελλάδας γιατί ήμασταν 25 και φτάσαμε μόλις δύο”.
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία
Ο 55χρονος σήμερα Αντώνης Συκάρης είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία Έλληνας που ανέβηκε στο Έβερεστ, ολοκληρώνοντας ένα προσωπικό του ρεκόρ.