Θλίψη έχει σκορπίσει η είδηση του θανάτου της αγαπημένης τους Μαρίνας. Η Μαρίνα Σέλου, έφυγε ξαφνικά, απρόοπτα και πρόωρα από την ζωή στα 53 της χρόνια σκορπώντας θλίψη σε συγγενείς, φίλους και ασθενείς με καρκίνο που η Μαρίνα ένα από τα “κορίτσια” της Βραχείας Νοσηλείας του ΠΓΝΑ προσέφερε καθημερινά τις υπηρεσίες της και την φροντίδα της.
Έφυγε ξαφνικά η αγαπημένη Μαρίνα
Η εξόδιος ακολουθία της εκλιπούσης, πραγματοποιήθηκε 01/09/23, στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής, όπου στενοί συγγενείς και φίλοι με βαριά οδύνη την αποχαιρέτησαν.
Ο Σύλλογος καρκινοπαθών και φίλων Ν.Εβρου Συνεχίζω την αποχαιρέτησε στο facebook και με μια συγκινητική ανάρτηση για το λειτούργημα και της Μαρίνας και όλων όσο εργάζονται κάτω από τις απαιτητικές και δύσκολες αυτές συνθήκες.
Την “γονάτισε” η δουλειά, η αγωνία, η κούραση και το άγχος της για την φροντίδα των καρκινοπαθών, ώστε να μπορέσουν όλοι οι ασθενείς με καρκίνο, να πραγματοποιήσουν την θεραπεία τους. Όλο το προσωπικό της μονάδας έδινε και εξακολουθεί να δίνει τον εαυτό του για τη “δουλειά” του. Μια δουλειά που δεν είναι ακριβώς δουλειά. Μια δουλειά που είναι λειτούργημα.
Την ημέρα που “έφυγε” από την ζωή, το προσωπικό της μονάδας ολοκλήρωσε τον ασύλληπτο αριθμό των 101 θεραπειών
Ποιος άνθρωπος μπορεί ν’αντέξει τόση πίεση, τόση κούραση, τόση ευθύνη, μη τυχόν και πάει κάτι στραβά, όταν δουλεύει κάτω από τέτοιες συνθήκες; Με ελάχιστο προσωπικό, πολλές φορές και κάτω ίσως από το όριο ασφαλείας…Πόσο δύσκολο είναι να γίνει και το λάθος;
Ήρθε η ώρα πια, να αντιμετωπίσει η πολιτεία και όλοι όσοι είναι υπεύθυνοι (εντός κι εκτός),τις συνθήκες λειτουργίας των Νοσοκομείων και ιδιαίτερα του νοσηλευτικού προσωπικού. Ενα προσωπικό κουρασμένο, εξουθενωμένο, από τον τεράστιο όγκο δουλειάς στα δημόσια νοσοκομεία…Ένα προσωπικό που ζει και εργάζεται όχι στα όρια πλέον της εργασιακής εξουθένωσης, αλλά μέσα στην “κόκκινη περιοχή”….Δεν βλέπει, δεν ακούει κανείς τις εκκλήσεις για ενίσχυση και στελέχωση των μάχιμων αυτών τμημάτων με προσωπικό;
Καθημερινά ο όγκος δουλειάς αυξάνεται, καθημερινά οι ογκολογικοί ασθενείς κατακλύζουν τα συγκεκριμένα τμήματα και ταλαιπωρούνται, αμφότεροι, τόσο το προσωπικό, όσο και οι ασθενείς.
Πως μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα το σύστημα; Μήπως κάπου γίνεται κάτι λάθος; Μήπως πρέπει να αλλάξει ο σχεδιασμός και η λειτουργία των τμημάτων αυτών; Μήπως κάποιος πρέπει να περάσει αυτήν την πόρτα, ως χρήστης αυτών των υπηρεσιών για να καταλάβει και να δει την πραγματικότητα ως έχει;
Δε φτάνει πλέον η φιλοτιμία και η προσπάθεια του προσωπικού …ΔΕ ΦΤΆΝΕΙ!!!
Ως ΣυνεχίΖΩ Σύλλογος καρκινοπαθών και φίλων Ν.Εβρου , αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία για την ανακούφιση και ψυχολογική υποστήριξη του νοσηλευτικού προσωπικού των ογκολογικών κλινικών, όπως κάναμε και παλαιότερα, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα…Αυτό μπορούμε να κάνουμε από πλευράς μας, ως ένα ελάχιστο “Ευχαριστώ ” για την “ψυχή” και όχι μόνο, που καταθέτουν καθημερινά όλοι αυτοί οι “δικοί μας άνθρωποι “,ουσιαστικά μέλη της οικογένειάς μας.
Με οδύνη, αποχαιρετούμε σήμερα Παρασκευή 1/9/2023,στις 6:00 το απόγευμα στην Αγ.Κυριακή, τη Μαρίνα κι ευχόμαστε από καρδιάς καλή δύναμη και κουράγιο στα κοριτσάκια της, στον σύζυγό της και την υπόλοιπη οικογένειά της…Καλό ταξίδι Μαρίνα…. ξεκουράσου πια, οι θεραπείες τελείωσαν… Πάνε τα χαιρετίσματά μας στο Νίκο τον Ξενίδη….Σ’ ευχαριστούμε καλή μου….