Σώα και αβλαβής βρέθηκε μια μητέρα από τη Γαλλία, που είχε εξαφανιστεί από τη Δευτέρα από πλατεία στο Μάτι μαζί με τα 3 ανήλικα παιδιά της.
Συγγενικό της πρόσωπο επικοινώνησε με το Star και με λυγμούς δήλωσε ότι τη βρήκαν μαζί με τα παιδιά της και ότι είναι όλοι τους καλά, χωρίς εγκαύματα.
Όλοι ευχόμαστε να ακολουθήσουν και άλλες τέτοιες ειδήσεις μέσα στον πύρινο εφιάλτη που χτύπησε τη χώρα μας.
«Καλό παράδεισο ψυχούλες μου»: Το ανατριχιαστικό αντίο ενός Πυροσβέστη στις σωρούς που αντίκρισε!
Ο πυροσβέστης Νίκος Ρουκούδης, ένας από αυτούς που έδωσαν μάχη με τις φλόγες στο Μάτι, που έζησε στιγμή προς στιγμή την τραγωδία, συγκλονισμένος και ο ίδιος έκανε μια συγκινητική ανάρτηση στο facebook.
Επιστρέφοντας στο σπίτι του και στην οικογένειά του μετά το μαρτυρικό τριήμερο αποτύπωσε σε μια δημοσίευση τα ακραία συναισθήματα που ένιωσε βιώνοντας από κοντά όλη αυτή την τραγωδία.
Τονίζει δε, πως τίποτα δεν θα είναι το ίδιο ξανά στην ζωή του
Διαβάστε τη συγκλονιστική μαρτυρία του:
Μάτι Αττικής 23-25 Ιουλίου 2018.
Αυτήν την ώρα είμαι στο υπηρεσιακό λεωφορείο και επιστρέφω στην οικογένεια και το σπίτι μου. Θα δω ξανά την κόρη και την γυναίκα μου. Θα τους αγκαλιάσω όπως ποτέ ξανά… Θα κάνω ένα μπάνιο και θα προσποιηθώ πως επιστρέφω σιγά σιγά στην ρουτίνα μου….
Δεν είναι τίποτα ίδιο όμως…
Δεν το εξηγείς ούτε με λόγια ούτε με φωτογραφίες…
Άλλωστε πως να εξηγήσεις κάτι που, ούτε εσύ το έχεις χωνέψει???
Πόση λύπη κ τραγωδία να χωρέσει σε λίγα στρέμματα…?
Πόσες ψυχούλες χαμένες …Άδικα και γρήγορα…
Πόσες περιουσίες στάχτη…
-Είστε όλοι καλά? ρωτούσα ανθρώπους που έβρισκα στο δρόμο να μαζεύουν ότι τους έχει απομείνει…
-Πως να είμαστε καλά αγόρι μου? η πιο συνηθισμένη απάντηση…
Πως να είναι οι άνθρωποι καλά ρε μαλάκα, όταν έχασαν συγγενείς, φίλους, γείτονες, περιουσία κ ελπίδα???
-Τουλάχιστον είστε ζωντανοί…. προσπαθούσα να τους ηρεμήσω… Μάταια πολλές φορές…
Δεν ξέρω πως να το περιγράψω όλο αυτό, δεν μπορώ να το περιγράψω και δεν ξέρω εάν χρειάζεται…
Να μην ξεχάσω….
Δεν γίνεται να μετρήσεις πόσοι άνθρωποι ήρθαν για βοήθεια. Πόσοι μας ρώτησαν αν θέλουμε νερό και φαγητό… Αν χρειαζόμαστε το οτιδήποτε… Και ακόμα πηγαίνουν. Και θα συνεχίσουν. Υπέροχοι, απλοί άνθρωποι, χωρίς όνομα, χωρίς αντάλλαγμα δίνουν ελπίδα και βοήθεια, απλόχερα. Μια ομορφιά μέσα στη φρίκη και την μαυρίλα…Σεβασμός κ συγκίνηση…
Κανένας πυροσβέστης δεν θεωρεί τον εαυτό του ήρωα. Δεν θέλει να γίνει ήρωας… Θέλει να βοηθήσει, να σώσει, δηλαδή να κάνει την δουλειά του σωστά και με το παραπάνω, και να επιστρέψει σπίτι του…Κι αν είναι ήρωες οι πυροσβέστες, σούπερ-ήρωες είναι οι εθελοντές, οι πολίτες που έδωσαν το παρόν, τα σπίτια, τα ρούχα, τα χρήματα και τον χρόνο τους να βοηθήσουν… Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι διασώστες, οι αστυνομικοί…Υπέροχοι κ υπεράνθρωποι συνεργάτες.
