Είμαι χωρισμένη και είμαι 23 ετών, έχω ένα κοριτσάκι 3 ετών.
Με τον πατέρα της δεν τα πηγαίναμε καλά γι’ αυτό και χωρίσαμε.
Πολλές φορές ευχήθηκα να μου είχε δείξει τον πραγματικό του εαυτό πριν μείνω έγκυος και αποφασίσω να κρατήσω το μωρό αλλά έτσι έγιναν τα πράγματα και έτσι πρέπει να τα δεχτώ.
Είμαι χωρισμένη εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο και θέλω να προχωρήσω σε μία νέα σχέση αλλά δυσκολεύομαι.
Το πρόβλημα είναι ότι σε όποιον άντρα λέω ότι έχω παιδί μετά από λίγο εξαφανίζεται.
Το παιδί μου απ’ ότι φαίνεται τους κάνει να χάνουν το ενδιαφέρον τους για μένα και με διάφορες δικαιολογίες εξαφανίζονται και δεν ξανατηλεφωνούν.
Όλο αυτό δεν έχει γίνει μία και δύο φορές αλλά πάνω από 5, σε σημείο που έχω χάσει κάθε ελπίδα να βρω έναν άντρα να προχωρήσω στη ζωή μου.
Έχω βαρεθεί να με απορρίπτουν ξανά και ξανά. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα μείνω μόνη για πάντα.
Έχει περάσει μόνο ένας χρόνος από τότε που ξεκίνησα να ψάχνομαι και θεωρούσα ότι ήταν δικό μου το λάθος και δεν μπορούσα να σταυρώσω άντρα για άντρα μέχρι που κατάλαβα ότι ήταν η αποκάλυψη της ύπαρξης ενός παιδιού που τους απωθούσε.
Νιώθω μόνη και απελπισμένη και κάθε φορά που το συζητώ με άλλες φίλες μου που είναι ανύπαντρες και χωρίς παιδιά δεν μπορούν να με καταλάβουν όταν τους λέω πόσο δύσκολα έχουν γίνει για μένα τα ραντεβού και οι νέες γνωριμίες.
Φυσικά δεν είναι στη θέση μου για να καταλάβουν.
Τι να κάνω; Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω για να βελτιωθεί η κατάσταση;
Αθηνά