Υπήρξε ένας από τους πιο σπουδαίους κωμικούς του κινηματογράφου και του θεάτρου. Ο λόγος για τον Νίκο Σταυρίδη, ο οποίος γεννήθηκε στο Βαθύ της Σάμου, το 1910.
Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε δουλεύοντας στο μπακάλικο του πατέρα του, ενώ αργότερα έγινε βοηθός καραγκιοζοπαίχτη και βοηθός μηχανικού προβολής.
Το 1928 ήρθε στην Αθήνα. Δούλεψε σε μια αποθήκη υλικού πολέμου στον Πειραιά, όπου έβαζε αρβύλες κατά μέγεθος. Το μεροκάματό του έφτανε ίσα για ένα πιάτο φαΐ. Στον Πειραιά πήγαινε καθημερινά με τα πόδια.
Μία παράσταση που έτυχε να παρακολουθήσει στο θέατρο «Έντεν», με τον Β. Αυλωνίτη, ήταν αρκετή για να τον πείσει να ασχοληθεί με το μουσικό θέατρο. Την επόμενη χρονιά, πείθοντας με το ταλέντο του, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή, μαζί με τον Αυλωνίτη στο έργο «Λοβιτούρα». Συνέχισε τις εμφανίσεις του στην οπερέτα, το βαριετέ και την επιθεώρηση.
Γρήγορα αγαπήθηκε από το κοινό και καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους κωμικούς της μουσικής σκηνής.
Λίγοι γνωρίζουν ότι πριν φτάσει στην καταξίωση, επιχείρησε να αυτοκτονήσει. Συγκεκριμένα όταν ήταν έκανε τα πρώτα του βήματα του του έδωσαν την ευκαιρία να κάνει ένα νούμερο με την Κούλα Γκιουζέπε στο θέατρο «Έντεν» του Θησείου, αλλά δεν είχε επιτυχία.
Απελπίστηκε και απογοητεύτηκε. Έφτασε στο σημείο να πάρει ένα μπουκάλι ούζο και να ανέβει στην Ακρόπολη για να αυτοκτονήσει. Μεθυσμένος όπως ήταν όμως, ξέχασε για ποιο λόγο πήγε στον Ιερό Βράχο και έτσι η αυτοκτονία…αναβλήθηκε επ’ αόριστον.
Τη δεκαετία του 1940, άρχισε να συγκροτεί δικούς του θιάσους και να συνεργάζεται με σπουδαίους συναδέλφους του. Μεσολάβησε το διάστημα 1954-55, κατά το οποίο ίδρυσε μαζί με τον Τάκη Μηλιάδη και τη Νανά Σκιαδά τον θίασο «Ελληνική Μουσική Κωμωδία». Παράλληλα, έπαιξε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη το 1950, στην ταινία του Νίκου Τσιφόρου, «Έλα στον θείο» και συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες του ίδιου, όπως «Η ωραία των Αθηνών», «Η φτώχεια θέλει καλοπέραση», «Φτωχαδάκια και Λεφτάδες»….
Ο Νίκος Σταυρίδης ήταν και φανατικός Ολυμπιακός. Δεν έλειπε ποτέ από τις εξέδρες του σταδίου Γ. Καραϊσκάκης και φρόντισε να λέει κάτι για την αγαπημένη του ομάδα, κατά τη διάρκεια των παραστάσεων. Όταν ήρθε στην Ελλάδα ο Υβ Τριαντάφυλλος, φώναζε συνεχώς Υβ-Υβ, που ήταν και το σχετικό σύνθημα της εποχής. Μια φορά που ο ποδοσφαιριστής πήγε στο θέατρο να τον παρακολουθήσει, ο Σταυρίδης τον ανέβασε στην σκηνή. Πέθανε σε ηλικία 77 ετών, στις 12 Δεκεμβρίου του 1987.
Πηγή: mixanitouxronou.gr