Σε ηλικία 80 ετών, έφυγε από την ζωή ο δημοσιογράφος Ανδρέας Ζεμπίλας, μετά από μια μακροχρόνια διαδρομή στα μέσα ενημέρωσης, αλλά και έντονη αντιδικτατορική δράση.
Για πολλά χρόνια, ήταν στο τμήμα Διεθνών Ειδήσεων του MEGA. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επταετίας μετείχε ενεργά στην αντίσταση κατά της Χούντας.
Η κηδεία του Ανδρέα Ζεμπίλα θα γίνει αύριο Τρίτη, 7 Μαρτίου, στις 13:45 στο Β’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Ανδρέας Ζεμπίλας: Η ανάρτηση της ΕΣΗΕΑ
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ αποχαιρετά με ιδιαίτερη θλίψη τον παλαίμαχο δημοσιογράφο και αγωνιστή Ανδρέα Ζεμπίλα, ο οποίος έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη, 2 Μαρτίου, σε ηλικία 80 ετών.
Ο Ανδρέας Ζεμπίλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Ήταν απόφοιτος του Γενικού Λυκείου και γνώριζε αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Τα πρώτα εργασιακά του βήματα έκανε από το 1960 έως το 1964, στο εργαστήριο χαρακτικής του πατέρα του. Η περίοδος της δικτατορίας που ακολούθησε, σημάδεψε την πορεία του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επταετίας μετείχε ενεργά στην αντίσταση κατά της Χούντας, ως μέλος της Οργάνωσης «Λαϊκή Επαναστατική Αντίσταση». Αλλά και μετά τη μεταπολίτευση, ο Ανδρέας Ζεμπίλας δεν έπαψε να αγωνίζεται για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη στις νέες συνθήκες.
Από το 1975 έως το 1980 ήταν υπεύθυνος των διεθνών ειδήσεων στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Σοσιαλιστική Πορεία». Την ίδια περίοδο εργαζόταν και ως μεταφραστής και επιμελητής κειμένων στις εκδόσεις «Παπαζήση» και «Υποδομή».
Από το 1981 έως το 1985 συμμετείχε στη συντακτική ομάδα του περιοδικού «Αντιθέσεις». Παράλληλα, από το 1981 ως το 1988, εργαζόταν στην τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ1 «Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα» και σε εκπομπές της κρατικής ραδιοφωνίας που απευθύνονταν σε αγρότες και, από το 1988 ως το 1990, ως συντάκτης διεθνών ειδήσεων στον ιδιωτικό ραδιοσταθμό «TOP FM» του Δ.Ο.Λ..
Το 1991 άρχισε να εργάζεται στον τηλεοπτικό σταθμό «MEGA», όπου παρέμεινε για πολλά χρόνια, στο τμήμα Διεθνών Ειδήσεων. Ήταν πάντοτε υποδειγματικός στη δουλειά του, με απέραντο σεβασμό στον τηλεθεατή και στις ειδήσεις. Ήταν γνώστης και μελετητής του αντικειμένου του, συνεπής και με ενδιαφέρον να δίνει κάτι επιπλέον για τα μεγάλα γεγονότα μέσα στο στενό και καταπιεστικό τηλεοπτικό χρόνο.
Εξακολούθησε ως το τέλος της ζωής του να είναι μαχητής και ανένταχτος, δίνοντας το παρών στους κοινωνικούς αγώνες και υπερασπιζόμενος πάντοτε τα ιδανικά του. Με το παράδειγμά του ενέπνεε τους συναδέλφους του, στους οποίους θα μείνει αξέχαστος.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται τους οικείους του και αποχαιρετά τον εκλεκτό συνάδελφο».
