To κύμα κακοκαιρίας που πλήττει τη χώρα μας δεν άφησε απ’ έξω την Αττική, η οποία «μετρά» ήδη 15 νεκρούς από τις φονικές πλημμύρες σε Μάνδρα και Νέα Πέραμο.
Ωστόσο, ειδικά το λεκανοπέδιο της Αττικής έχει ένα αρκετά μεγάλο ιστορικό φονικών πλημμυρών, με πολυάριθμα θύματα και καταστροφές.
Η πλημμύρα του «Αγίου Φιλίππου»
Ως «Πλημμύρα του Αγίου Φιλίππου» έμεινε στην ιστορία η θεομηνία που έπληξε την Αθήνα και τον Πειραιά την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 1896, ανήμερα της εορτής του Αποστόλου Φιλίππου, προκαλώντας τον θάνατο 61 ανθρώπων και τεράστιες υλικές καταστροφές.
Από τις πρώτες πρωινές ώρες έβρεχε καταρρακτωδώς στην πρωτεύουσα. Η Αθήνα εκείνη την εποχή ήταν ανοχύρωτη πόλη, όσον αφορά στα έργα υποδομής. Θύμιζε μεγάλο χωριό, με δρόμους χωμάτινους, μικρά πρόχειρα κατασκευασμένα σπίτια, ανύπαρκτο αποχετευτικό δίκτυο, ενώ τα δύο ιστορικά ποτάμια του λεκανοπεδίου, ο Κηφισός και ο Ιλισσός ήταν ακόμη «ασκεπή» και μια διαρκής απειλή σε περίπτωση νεροποντής.
Από τις μεσημεριανές ώρες της 14ης Νοεμβρίου πολλοί δρόμοι της πρωτεύουσας είχαν καταστεί αδιάβατοι ή είχαν καταστραφεί τελείως. Γεφύρια είχαν καταρρεύσει, μάντρες είχαν καταπέσει, σπίτια είχαν πλημμυρίσει και οι πρώτες πληροφορίες για νεκρούς έκαναν τον γύρο της Αθήνας. Λόγω της πλημμύρας ανατράπηκε η ατμομηχανή της αμαξοστοιχίας που ερχόταν από την Πάτρα, με αποτέλεσμα να καταπλακωθεί ο μηχανικός και να τραυματισθεί βαριά ο θερμαστής.
Η Αθήνα αποκόπηκε, όχι μόνο από την υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά και από τον Πειραιά και η συγκοινωνία για κάποιες ημέρες γινόταν δια θαλάσσης. Ο Πειραιάς υπέστη και αυτός μεγάλες καταστροφές από τη θεομηνία. Οι νεκροί έφθασαν τους 40 στις διάφορες συνοικίες του, ενώ κατέρρευσαν τουλάχιστον 450 σπίτια.
Οι φονικές πλημμύρες στον Πειραιά και το Φάληρο
Οκτώ θύματα και 127 κατεστραμμένα σπίτια άφησε πίσω της μια καταιγίδα που στον Πειραιά έμοιαζε σαν να ήταν θύελλα στις 23 Νοεμβρίου 1925. Εννέα χρόνια αργότερα, στις 22 Νοεμβρίου 1934, έξι άνθρωποι χάθηκαν από την πεντάωρη βροχόπτωση με το ύψος του νερού στο Νέο Φάληρο να φτάνει το ένα μέτρο και τα δύο στο Μοσχάτο, ενώ προκάλεσε καταστροφές σε σπίτια στις περιοχές της Κυψέλης, της Νέας Ιωνίας και της Νέας Φιλαδέλφειας.
Η μεγάλη καταστροφή του 1961
Μία από τις πιο τραγικές και καταστροφικές στιγμές της έζησε η Αθήνα τη νύχτα της 5ης προς την 6η Νοεμβρίου του 1961. Μια άγρια και παρατεταμένη νεροποντή, που ξέσπασε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, προκάλεσε έντονα πλημμυρικά φαινόμενα, που στοίχισαν τη ζωή σε 43 ανθρώπους, ενώ οι καταστροφές ήταν ανυπολόγιστες.
Γύρω στις 11:30 το βράδυ της 5ης Νοεμβρίου «άνοιξαν οι ουρανοί» και μέσα σ’ ένα τρίωρο η Αθήνα είχε μεταβληθεί σε μια απέραντη λιμνοθάλασσα. Τεράστιοι όγκοι νερού των ποταμών Κηφισού και Ιλισσού είχαν κατακλύσει τις Δυτικές και Βορειοδυτικές χαμηλές περιοχές της πρωτεύουσας. Τεράστιες ζημιές προκλήθηκαν στις περιοχές Μπουρνάζι, Νέα Λιόσια, Νέα Σφαγεία (Ταύρος), Θησείο, Αιγάλεω, Μοσχάτο, Νέο Φάληρο, Νίκαια και Άγιος Ιωάννης Ρέντη.
Το αποτέλεσμα της θεομηνίας αυτής ήταν να πνιγούν 43 άνθρωποι, να τραυματισθούν γύρω στους 300, να καταρρεύσουν 400 σπίτια, να πλημμυρίσουν πάνω από 4.000 οικήματα και να μείνουν άστεγες πάνω από 500 οικογένειες. Σύμφωνα με το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων, οι υλικές ζημίες που προκλήθηκαν ήταν οι μεγαλύτερες της τελευταίας πεντηκονταετίας.
Η καταιγίδα που «λύγισε» την Αττική το 1977
Στις 2 Νοεμβρίου του 1977 η Αθήνα και ο Πειραιάς χτυπήθηκαν ανελέητα από τη σφοδρότερη καταιγίδα στη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Οι καταστροφές ήταν βιβλικές, καθώς η σφοδρή βροχόπτωση ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα και συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση ως τα μεσάνυχτα.
Τουλάχιστον 37 άτομα έχασαν τη ζωή τους, κεραυνοί κατέστρεψαν τα κέντρα επικοινωνίας της αμέσου δράσεως στον Λυκαβηττό, 927 υπόγεια πλημμύρισαν, 100 αυτοκίνητα παρασύρθηκαν, ενώ το ύψος του νερού σε πολλές περιοχές ξεπέρασε τα δύο μέτρα. Στο έλεος της καταιγίδας βρέθηκαν κυρίως το Περιστέρι, οι Τζιτζιφιές, ο Ταύρος και το Μοσχάτο.
Όταν «ξύπνησε» ο Ποδονίφτης
Συνέβη στις 21 Οκτωβρίου 1994 και είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 10 άνθρωποι στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας και να προκληθούν τεράστιες καταστροφές. Μάλιστα, επηρέασε σημαντικά και άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως το Λουτράκι και τη Λιβαδειά, αλλά έχει μείνει γνωστή ως η «υπερ-καταιγίδα» που έπληξε την Αθήνα.
Η διάρκεια αυτή της πρωτοφανούς καταιγίδας ήταν περίπου 9 ώρες, αρχής γενομένης από το απόγευμα της 21ης Οκτωβρίου 1994, με πέρας της τις πρώτες πρωινές ώρες της 22ας Οκτωβρίου. Η εν λόγω καταιγίδα ήταν η τρίτη στη σειρά μεγάλη πλημμύρα στην Αθήνα τη μετοπολεμική περίοδο και έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στη μνήμη όσων την έζησαν.
Οι αιτίες της τραγωδίας ήταν οι πλημμύρες τόσο του ρέματος Ποδονίφτη (με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν Νέα Ιωνία, Νέα Φιλαδέλφεια και Περισσός), αλλά και του Κηφισού ποταμού, χαμηλά, στο ύψος του Ρέντη.
Οι συνέπειες της πρωτοφανούς καταιγίδας φάνηκαν τις επόμενες ημέρες. Δέκα νεκροί στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, τεράστιες υλικές καταστροφές σε εκατοντάδες καταστήματα, δεκάδες αυτοκίνητα κατεστραμμένα.
[star.gr]