Του Στρατή Μαζίδη
Την ώρα που όλη η Ελλάδα – και πολύ σωστά – αγωνιά για την τύχη του Αγγελου και του Δημήτρου που έπεσαν αιχμάλωτοι στα χέρια των Τούρκων κάτω από ύποπτες συνθήκες, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας ακόμη σπουδαίος Ελληνας έγκλειστος σε τουρκικές φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Σημειώνω τουλάχιστον ένας διότι δε γνωρίζουμε αν υπάρχουν ακόμη στη ζωή εκείνοι οι αγνοούμενοι του Αττίλα που κατέληξαν φυλακισμένοι στην Τουρκία. Εν προκειμένω, ο Γιάννης-Βασίλης Γιαϊλαλί δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι γνωστός. Είναι ο σύγχρονος Διγενής Ακρίτας που ζει στα βάθη της Ανατολίας. Είναι ο απόγονος εκείνων που έμειναν πίσω γιατί κάποιοι έπρεπε να φυλάξουν τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας που αναπαύονται στην όμορφη πατρίδα.
Ο Γιάννης-Βασίλης περπατά στα καθαγιασμένα με το αίμα των μαρτύρων μας χώματα της Μικράς Ασίας.
Ο Γιάννης-Βασίλης πληρώνει τους αγώνες του για τη δημοκρατία και την ιστορία. Φυλακίστηκε για δεύτερη φορά εδώ και πάρα πολύ καιρό επειδή προσέβαλε τον Ερντογάν και ύστερα από ένα άρθρο του για τη Γενοκτονία των λαών της Μικράς Ασίας.
Κάποτε λεγόταν Ιμπραήμ και εστάλη ως Τούρκος στρατιώτης στις δύσβατες περιοχές του Κουρδιστάν μέχρις ότου έπεσε αιχμάλωτος στα χέρια των Κούρδων ή μάλλον οι τελευταίοι πρακτικά τον απελευθέρωσαν. Πόσοι άραγε ακόμη Ιμπραήμηδες που κρύβουν κάποιον Γιάννη, Κώστα και Δημήτρη δεν εστάλησαν ως αναλώσιμοι στρατιώτες απέναντι στους Κούρδους;
Ο Γιάννης-Βασίλης δεν είναι σαν εμάς, είναι παραπάνω από εμάς διότι δεν απόκαμε όπως εμείς. Μάχεται στον τόπο του και για αυτό κατέληξε στη φυλακή. Οι ελληνικές αρχές και τα ΜΜΕ δεν ασχολούνται με την ιστορία του πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μολονότι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι όσων ζούμε στη σημερινή Ελλάδα καταγόμαστε από την απέναντι πλευρά. [freepen]