Είναι αρκετά πιθανό ότι ο πρώτος -και εκτός ελέγχου πλέον- κινεζικός διαστημικός σταθμός «Τιανγκόνγκ-1» (Ουράνιο Παλάτι-1) θα πέσει στη Γη την Πρωταπριλιά (στ’ αλήθεια όχι στα ψέματα!). Σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), ο σταθμός θα πέσει στη Γη μεταξύ της Παρασκευής 30 Μαρτίου και της Δευτέρας 2 Απριλίου.
Αλλά και η εταιρεία Aerospace Corporation, που πραγματοποιεί αναλύσεις για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», θεωρεί ως πιθανότερη ημερομηνία πτώσης την Πρωταπριλιά συν/πλην μια-δυό μέρες.
Ακριβής πρόβλεψη είναι αδύνατο να γίνει για το πότε και πού ακριβώς θα πέσει ο μήκους 10,4 μέτρων και βάρους 8,5 τόνων σταθμός, ο οποίος σήμερα κάνει 16 περιφορές γύρω από τη Γη κάθε μέρα. Ο σταθμός, που βρίσκεται τώρα σε ύψος περίπου 200 χιλιομέτρων από τη Γη και κινείται με ταχύτητα 27.000 χιλιομέτρων την ώρα, χάνει σταδιακά ύψος, με ρυθμό περίπου δύο χιλιομέτρων καθημερινά.
Η ζώνη της πτώσης εκτείνεται σε μια τεράστια έκταση, που περιλαμβάνει και την Ελλάδα, σύμφωνα με το Γραφείο Διαστημικών Θραυσμάτων (Space Debris Office) του Ευρωπαϊκού Κέντρου Διαστημικών Επιχειρήσεων (ESOC) της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας. Μόνο λίγες ώρες πριν την πτώση θα υπάρξει πιο σαφής εικόνα.
Η επανείσοδος του σταθμού στην ατμόσφαιρα θα λάβει χώρα οπουδήποτε σε γεωγραφικό πλάτος ανάμεσα στις 43 μοίρες βόρεια και 43 μοίρες νότια, μια περιοχή που περιλαμβάνει και τη χώρα μας, όπως προαναφέραμε. Ένα μέρος του σταθμού θα καεί, καθώς θα διασχίζει τη γήινη ατμόσφαιρα, αν και μερικά κομμάτια του (από το 10% έως το 40%) αναμένεται να πέσουν στην επιφάνεια της Γης σε αποστάσεις έως 100 χιλιομέτρων μεταξύ τους.
Όμως η πιθανότητα κάποιο κομμάτι να πέσει στο κεφάλι κάποιου ανθρώπου δεν είναι ούτε μία στο τρισεκατομμύριο. Σύμφωνα με την ESA, είναι δέκα εκατομμύρια φορές μικρότερη από την πιθανότητα να χτυπηθεί κανείς από κεραυνό μέσα σε ένα έτος ή μικρότερη από την πιθανότητα να χτυπηθεί από κεραυνό δύο φορές μέσα στο ίδιο έτος. Άλλωστε, το 70% της Γης καλύπτεται από νερό και το υπόλοιπο είναι σε μεγάλο βαθμό αραιοκατοικημένο
Ο «Τιανγκόνγκ-1» υπήρξε το πρώτο διαστημικό εργαστήριο της Κίνας, το οποίο εκτοξεύθηκε το 2011 για να βοηθήσει τη χώρα να αποκτήσει τεχνογνωσία, έτσι ώστε να κατασκευάσει και να θέσει σε τροχιά ένα μεγαλύτερο επανδρωμένο σταθμό, κάτι που προγραμματίζεται να γίνει μέσα στη δεκαετία του 2020.
Παρότι ο κινεζικός σταθμός δεν είναι μικρός, στη διαστημική ιστορία έχουν υπάρξει και άλλες ανεξέλεγκτες πτώσεις, με πιο χαρακτηριστική -και ανησυχητική- εκείνη, το 1979, του αμερικανικού διαστημικού σταθμού Skylab, βάρους 74 τόνων (περίπου δεκαπλάσιο βάρος από τον κινεζικό σταθμό) του οποίου ορισμένα κομμάτια έπεσαν στην έρημη Δυτική Αυστραλία.
Από άποψη μεγέθους, σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν», ο κινεζικός σταθμός είναι το 50ό μεγαλύτερο διαστημικό σκάφος που πέφτει στη Γη. Στην ιστορία των διαστημικών πτήσεων ίσως το μόνο επιβεβαιωμένο περιστατικό διαστημικού «σκουπιδιού» που έπεσε πάνω σε άνθρωπο, είναι το 1997 ένα κομμάτι μετάλλου περίπου 15 εκατοστών από ένα αμερικανικό πύραυλο Delta 2, το οποίο έπεσε στον ώμο μιας γυναίκας στην Οκλαχόμα, χωρίς να την τραυματίσει.
Αν κάποιο αντικείμενο από το διάστημα προξενήσει βλάβη ή θάνατο σε άνθρωπο, την ευθύνη φέρει η χώρα που κατασκεύασε τη διαστημοσυσκευή, εν προκειμένω η Κίνα. Υπάρχει ένα μόνο προηγούμενο το 1978, όταν ο πυρηνοκίνητος σοβιετικός δορυφόρος Cosmos 954 έπεσε στον Καναδά, ο οποίος έβαλε την ΕΣΣΔ να πληρώσει αποζημίωση έξι εκατομμυρίων καναδικών δολαρίων (τελικά η ΕΣΣΔ κατέβαλε τα μισά).
Πηγή: naftemporiki.gr