Στον τρόπο ανέγερσης του επιβλητικού Στόουνχεντζ με τα πρωτόγονα νεολιθικά μέσα της εποχής εστιάζουν τις έρευνες τους Βρετανοί αρχαιολόγοι. Το εν λόγω μνημείο είναι ως γνωστόν ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα της Μεγάλης Βρετανίας.
Μέχρι σήμερα παραμένει ένα από τα πιο αινιγματικά αρχαία παγκόσμια μνημεία. Ο ειδικοί θεωρούν πως η επιλογή των ογκόλιθων και η μετακίνησή τους έως το κεντρικό σημείο της κοιλάδας του Σάλισμπουρι, λειτουργούσε ως αφορμή κοινωνικοποίησης και επετειακών εορτασμών.
Οι κάτοικοι της περιοχής και τα ανήλικα παιδιά τους σε πείραμα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, κλήθηκαν να μεταφέρουν έναν ογκόλιθο βάρους τεσσάρων τόνων, παρόμοιο σε μέγεθος και σχήμα με αυτούς από τους οποίους αποτελείται το χαρακτηριστικό μνημείο. Οι επιστήμονες ήθελαν κυρίως να εξετάσουν την κοινωνική διάσταση της διαδικασίας, κάνοντας ανθρώπους να έρθουν κοντά ο ένας στον άλλον και να συνεργαστούν. Η ιστορικός Σούζαν Γκρίνι παρατηρεί πως στη σύγχρονη δυτική κουλτούρα, οι άνθρωποι επιδιώκουν να «τελειώνουν με ό,τι ξεκινούν πιο γρήγορα», ωστόσο οι μηχανικοί του Στόουνχετζ ακολούθησαν έναν διαφορετικό δρόμο.
Κατά τη διάρκεια των ερευνών τους κατέληξαν επίσης στο συμπέρασμα πως άνθρωποι ταξίδευαν κι από μακρινές περιοχές για να φτάσουν εκεί. Εξετάζοντας 38.000 οστά και δόντια γουρουνιών (90%) και μοσχαριών (10%) που βρέθηκαν στο νεολιθικό μνημείο, διαπίστωσαν πως προσκυνητές μπορεί να έρθουν ακόμα κι από 500 χιλιόμετρα μακριά για τους χειμερινούς εορτασμούς. Τα ευρήματα απέδειξαν πως πολλά από τα ζώα είχαν φτάσει στο Στόουνχετζ ακόμα και με πλοία από τη νότια Βρετανία. Εξάλλου, τα στοιχεία επιβεβαιώνουν πως το 2.500 π.Χ το Στόουνχετζ ήταν ήδη δημοφιλής χώρος λατρείας και εορτασμών, γνωστός σε όλη την Βρετανία. «Υπάρχουν εντυπωσιακές φωτογραφίες από την Ινδονησία και την Ινδία, των τελευταίων 100 ετών, με ανθρώπους να συμμετέχουν στην μετακίνηση και την οικοδόμηση μνημείων», αναφέρει μια γυναίκα από την ομάδα των ερευνητών
Πηγη: mixanitouxronou.gr