Η Μαρία Μενούνος ετοιμάζεται να φέρει στον κόσμο το μωράκι της μέσω παρένθετης μητέρας και μιλά για αυτό το θαύμα και τις δυσκολίες.
Μαρία Μενούνους: Η συνέντευξή της
Σύντομα γίνεσαι μητέρα. Πώς το βιώνεις όλο αυτό;
Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπισα πολύ δύσκολες στιγμές. Πέρασα δυο καρκίνους, έχασα τη μητέρα μου, ένιωθα πολύ έντονο πόνο, υπήρχαν εβδομάδες που δεν μπορούσα καν να σηκωθώ λόγω του πόνου από το κρεβάτι, αλλά δεν σταμάτησα ποτέ να προσεύχομαι και να προσπαθώ. Και μετά από όλα αυτά έρχεται η μεγαλύτερη χαρά στη ζωή μου. Θα γίνω μητέρα. Νομίζω ότι μπορώ να περιγράψω αυτό το συναίσθημα με μία λέξη μόνο. Ευγνωμοσύνη.
Ήταν στα όνειρά σου ένα παιδί;
Με τον σύζυγό μου προσπαθούσαμε τα τελευταία 10 χρόνια να κάνουμε ένα παιδί αλλά η κατάσταση της υγείας μου δεν βοηθούσε. Ο γιατρός μας είχε πει ότι υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να μείνω έγκυος και αν συνέβαινε αυτό, το μωρό θα ήταν πολύ δύσκολο να επιβιώσει. Έτσι αποφασίσαμε να αποκτήσουμε ένα μωρό μέσω παρένθετης μητέρας. Νιώθω τόσο χαρούμενη, τόσο γεμάτη που σε λίγο θα κρατάω την κόρη μου αγκαλιά μετά από τόσα χρόνια προσπάθειας.
Με την ευκαιρία να πω ότι πολλοί με ρωτούν αν συστήνω αυτή τη διαδικασία. Πιστεύω ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να επιλέξει αν θέλει να γίνει γονιός ή όχι. Αν θέλει, φυσικά και ο καλύτερος τρόπος είναι ο παραδοσιακός. Αλλα αν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, τότε η παρένθετη μητέρα είναι μια λύση προκειμένου να δοθεί η χαρά ενός παιδιού σε πολλά ζευγάρια. Να σου εξομολογηθώ κάτι; Αυτή η χαρά είναι η μεγαλύτερη χαρά στον κόσμο.
Μαρία Μενούνος: «Όταν έγινα καλά, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να έρθω στην Ελλάδα»
Η ζωή σου αλλάζει μετά από μια τέτοια κομβική στιγμή (μετά τη μάχη με τον καρκίνο) και αν ναι, ως προς τι;
Αλλάζουν όλα. Ο τρόπος που σκέφτεσαι, ο τρόπος που αντιδράς, τα πάντα. Όταν έγινα καλά, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να έρθω στην Ελλάδα. Να δω τους φίλους, τους συγγενείς μου και να τους αγκαλιάσω. Πρέπει να αφήσουμε την αρνητική ενέργεια και τους αρνητικούς ανθρώπους πίσω μας. Η ζωή είναι από μόνη της ένα πολύ μεγάλο δώρο.
Στην καριέρα σου ποια υπήρξε η δυσκολότερη στιγμή;
Δεν ήταν μία, ήταν κάθε φορά που προσπαθούσα να πετύχω κάτι ξεχωριστό και έπρεπε να αντιμετωπίσω την αρνητική συμπεριφορά ανθρώπων, η οποία πήγαζε είτε από ζήλια είτε από κακία. Ένιωθα να μου ρουφούν την ενέργεια. Έμαθα όμως να προχωράω μπροστά, να προσπαθώ και να μην αφήνω τους άλλους να με στενοχωρούν στη δουλειά μου.
Υπάρχουν σκέψεις να μείνεις μόνιμα εδώ;
Ναι νομίζω ήρθε η ώρα. Η κόρη μου θέλω να μάθει ελληνικά, να ζήσει στην Ελλάδα. Κι εγώ θέλω να της το προσφέρω αυτό και ταυτόχρονα να βοηθήσουμε μαζί με τον άνδρα μου την Ελλάδα, όσο περισσότερο μπορούμε.