Τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος σταρ των social media στις μέρες μας; Ποια είναι η συνταγή για να ξεχωρίσει στον κόσμο του TikTok, της εφαρμογής που τον τελευταίο χρόνο έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον με την απίστευτη δυναμική της στην εποχή της καραντίνας; Δυνατές μιμητικές ικανότητες; Ελκυστική εμφάνιση, flex ή ταλέντο στο να αναδεικνύει αυτό που κάνει με τον καλύτερο τρόπο;
Ο Χάρης Σταμάτης, στα 27 του, είναι παντού αναγνωρίσιμος. Οι 210.000 followers του στο TikTok και οι 145.000 subscribers στο YouTube τον ακολουθούν πιστά, βλέποντάς τον να κάνει αυτό που αγαπάει από παιδί, να φροντίζει τα μελίσσια του.
Με το όνομα «Ορεινή Μέλισσα» και έδρα το Αγρίνιο μοιράζει σε πολλές περιπτώσεις εκπαιδευτικό περιεχόμενο σε όλες τις πλατφόρμες, αφηγείται με πάθος και οικειότητα καταστάσεις που βιώνει στη φύση, μιλάει για τα μυστικά της κοινότητας των μελισσών και δημιουργεί φανατικό κοινό σε όλη την Ελλάδα, χωρίς να παριστάνει ότι είναι κάποιος, αντίθετα, δείχνοντας την απλότητα που τον χαρακτηρίζει σε κάθε του ανάρτηση.
«Από μικρός λάτρευα τα ζώα. Νομίζω πως αυτό με οδήγησε εδώ που είμαι σήμερα. Πολλές φορές η αγάπη μου γι’ αυτά ήταν περισσότερη και από αυτή που είχα για τους ανθρώπους» λέει. Ο ίδιος μόλις έχει βγει από το στρατόπεδο, στο οποίο κάνει τη θητεία του, και βρίσκεται στον χώρο όπου ανυπομονούσε να επιστρέψει εδώ και μέρες.
Ο κόσμος μού λέει ότι του δημιουργώ ένα πολύ ωραίο συναίσθημα, ότι με βλέπει και χαίρεται. Τους λέω πράγματα που δεν γνωρίζουν για τις μέλισσες και είναι πολύ σπάνιο να ακούσει κάποιος κάπου, εμπειρικές πληροφορίες που έχω συγκεντρώσει παρακολουθώντας με τις ώρες τις μέλισσες, όχι μόνο όσα έχω διαβάσει.
«Όταν ήμουν μικρός είχα κότες, καναρίνια, γάτες, απ’ όλα τα ζώα. Πριν από δέκα χρόνια ασχολήθηκα και με τη μελισσοκομία και εκεί ήταν που άρχισα να γράφω στο ίντερνετ, προσπαθώντας να μάθω στον κόσμο ό,τι μάθαινα κι εγώ.
Δεν με ένοιαζε πόσος κόσμος με έβλεπε, γιατί αυτό που έκανα έβγαινε από μέσα μου. Μου άρεσε πολύ που βοηθούσα, δίνοντας πληροφορίες γι’ αυτά τα πράγματα. Από μικρό με θυμάμαι να εξηγώ πράγματα για τα ζώα που έβλεπα στα ντοκιμαντέρ».
Star του TikTok σε μια μέρα
Άρχισα να ανεβάζω από την πρώτη μέρα πράγματα που είχαν σχέση με τη μελισσοκομία. Ένα από τα πρώτα βίντεο ήταν μια μελισσούλα που είχε μαζέψει γύρη και την έφερνε γύρω στην κερήθρα. Ήταν κάτι που σ’ εμένα φαινόταν πολύ δεδομένο, όχι πολύ εντυπωσιακό. Φαντάζομαι ότι ο αλγόριθμος του TikTok είχε τρομερή έλλειψη σε περιεχόμενο αναφορικά με τα ζώα και τη φύση ή ίσως άρεσε κάτι στον κόσμο πάρα πολύ, πράγμα που εγώ δεν μπορούσα να εξηγήσω. Όλα τα βίντεο άρχισαν να γίνονται viral από την πρώτη στιγμή. Έβγαινα στον δρόμο και με ρωτούσαν «εσύ είσαι αυτός που κάνει βιντεάκια για τις μέλισσες;».
Όταν έλεγα στον πατέρα μου τι γίνεται στο TikTok, με ρωτούσε «βγάζεις λεφτά;». Αυτή ήταν η κλασική ερώτηση που μου έκαναν όλοι, όχι μόνο ο πατέρας μου. «Όχι δεν βγάζω λεφτά», απαντούσα, «αλλά δεν υπάρχει λόγος να βγάζεις λεφτά όταν κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα. Επιτέλους, μιλάς σε όλο τον κόσμο γι’ αυτό που αγαπάς τόσο πολύ».
Ο κόσμος μού λέει ότι του δημιουργώ ένα πολύ ωραίο συναίσθημα, ότι με βλέπει και χαίρεται. Τους λέω πράγματα που δεν γνωρίζουν για τις μέλισσες και είναι πολύ σπάνιο να ακούσει κάποιος κάπου, εμπειρικές πληροφορίες που έχω συγκεντρώσει παρακολουθώντας με τις ώρες τις μέλισσες, όχι μόνο όσα έχω διαβάσει.
Το TikTok μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να γίνεις διάσημος και να σε αγαπήσει ο κόσμος, μπορείς όμως και να ξεφτιλιστείς μέσα από αυτό. Αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη, γιατί δεν είμαι μόνο εγώ γνωστός στην εφαρμογή. Σίγουρα αποτελεί ένα πολύ ισχυρό εργαλείο. Αυτήν τη στιγμή μπορεί να σε φτάσει πολύ ψηλά, γιατί η εφαρμογή είναι εξελισσόμενη, ο αλγόριθμος είναι χαλαρός ακόμα, δεν έχει σφίξει ο κλοιός. Όσο περνούν οι μήνες, γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τους δημιουργούς. Απλώς πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις, για να το εκτιμήσει ο κόσμος.
Η αγάπη για τις μέλισσες
Η γιαγιά μου μού έλεγε πολλές ιστορίες για το μέλι. Τους είχε λατρεία, της άρεσε πάρα πολύ η κερήθρα. Μου έλεγε περιπέτειες από το χωριό για το πώς τους πήραν οι αντάρτες τα μελίσσια, πώς κυνηγούσε ένα μελίσσι, το έπιασε δυο βουνά πιο πέρα και το μαύλισε με ένα μελισσόχορτο. Πιστεύω, όμως, ότι η αγάπη αυτή είναι και στη φύση του ανθρώπου. Δεν μπορώ να την αποχωριστώ. Όπου κι αν βρεθώ, πάλι στα ζώα και στη φύση θα ψαχτώ. Πάντα έτσι ήμουν.
Το πρώτο μου μελίσσι προσπάθησα να το πάρω από κάποιον μελισσοκόμο. Δεν μου έδινε κανείς. Ήταν λες και φοβούνταν ότι θα βγω έξω, θα αρχίσω να πουλάω μέλι και θα κοπεί η πελατεία τους. Άρχισα να ψάχνω σε αγγελίες. Τότε είχα εκτροφή με καναρίνια και είχα πει δημόσια πως όποιος μου έδινε μελίσσι, θα του έδινα μερικά από τα καλύτερα καναρίνια που είχα, σε πολύ σπάνια χρώματα (εκείνες τις εποχές δεν τα έβρισκες εύκολα).
Βρέθηκε ένας μελισσοκόμος και με βοήθησε, δίνοντάς μου το πρώτο μελίσσι. Μετά, βρήκα έναν ακόμη, στον οποίο πήγαινα συνέχεια και μάθαινα, αλλά διάβαζα πάρα πολύ και ό,τι έβρισκα από το ίντερνετ. Όταν σπούδαζα πολιτικός μηχανικός, επειδή δεν ήμουν κοντά στα μελίσσια, προσπαθούσα να διαβάζω γι’ αυτά. Πίστευα ότι αυτός είναι μόνος τρόπος για να εξελιχθώ όσο ήμουν μακριά.
Αυτό που με τρελαίνει στη μελισσοκομία είναι η ηρεμία που σου προσφέρει, κάπως σαν τη γαλήνη που νιώθεις όταν είσαι στη θάλασσα. Ακούς αυτό το ήπιο ζουζουνητό που κάνουν όλες οι μέλισσες μαζί το μεσημέρι και, κοιτάζοντας αυτό που εσύ δημιουργείς, χαίρεσαι, γιατί είσαι ο άνθρωπος που τις βοηθάει να συνεχίσουν το έργο τους, τις τροφοδοτείς, όταν το χρειάζονται, τους δίνεις χώρο για να γεννήσει η βασίλισσα, φτιάχνεις δικές σου βασίλισσες. Όπως ένας ζωγράφος χαίρεται με το έργο που έχει κάνει, έτσι και ο μελισσοκόμος πιστεύω ότι νιώθει ένα παρόμοιο συναίσθημα, ίσως πολύ πιο έντονο, γιατί όλο αυτό συμβαίνει μέσα στη φύση.
Τώρα που έρχεται η άνοιξη και όλα είναι ανθισμένα, βλέπεις τις μέλισσες και σε πλημμυρίζουν όλα αυτά τα συναισθήματα. Προσπαθώ να τα κλειδώσω σε ένα βαζάκι για να τα δείξω στον κόσμο. Να του δείξω πόσο ευτυχισμένος μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος με μηδέν ευρώ. Γιατί αυτό δεν χρειάζεται λεφτά, δεν χρειάζεται τίποτα, οποιοσδήποτε μπορεί να φτιάξει ένα μελίσσι και από αυτό, μετά, όσα θέλει.
Αυτό που λαμβάνω σίγουρα είναι αγάπη, όπου κι αν βρεθώ. Δεν είναι μόνο από τα πιτσιρίκια, απλώς εκείνα κάνουν πολύ περισσότερο ντόρο. Τα παιδιά φαίνονται περισσότερο γιατί είναι πιο αυθόρμητα. Σίγουρα η εφαρμογή έχει πολλά να δεις, αλλά, όταν μπήκα στον στρατό, υπήρχαν πάρα πολλά άτομα που θαύμαζαν αυτό που έκανα και μου το έλεγαν.
Αν μου έλεγε κάποιος που βλέπει το μέλλον ότι τα παιδιά θα έκαναν «ήρωα» έναν άνθρωπο που ασχολείται με τα μελίσσια, δεν θα το πίστευα. Δεν μπορώ να καταλάβω από πού πηγάζει όλος αυτός ο θαυμασμός. Τα παιδιά με βλέπουν όπως βλέπουν κάποιον που είναι πρωταθλητής σε κάτι.
Προσπαθώ με κάθε τρόπο να μην πέφτω στην παγίδα των views. Ο κόσμος ζητάει συγκεκριμένα πράγματα: «Πάτησα ένα φίδι και με τσίμπησε», «μου επιτέθηκε ένα ολόκληρο μελίσσι». Και ζητάει να είναι εντυπωσιακά. Μερικές φορές, μέσα σε όλο αυτό, παρασύρομαι και παρεκκλίνω λίγο από αυτό που κάνω πραγματικά, αλλά αυτό που μου βγαίνει αυθόρμητα είναι να πιάσω μια κάμερα, να ανοίξω ένα μελίσσι και να αρχίσω να εξηγώ πράγματα. Αυτό το λατρεύω. Ο κόσμος ζητάει περιεχόμενο που να μην είναι και τόσο εκπαιδευτικό. Προσωπικά, πιστεύω ότι το καλύτερο είναι να μπορέσεις να προσελκύσεις το κοινό και ταυτόχρονα να του μάθεις πράγματα.
Πάντα ακολουθούσα έναν δρόμο που δεν θα ταλαιπωρούσε τις μέλισσες. Θέλω να βγαίνουν χρήματα, αλλά χωρίς να ζορίζω τα ζώα για να έχω μεγάλη παραγωγή. Αυτή είναι η βασική μου αρχή.