Πλήρης ημερών έφυγε από τη ζωή ο θρυλικός Ανδρέας ”η φτερού”.
Θα πρέπει να έμενε στην γέφυρα του Πουλόπουλου στα άνω Πετράλωνα, μαζί με τον ‘καθηγητή΄ Αστρακόπουλο ήταν στην δεκαετία του ’60 οι ατραξιόν της περιοχής
Ο Ανδρέας Νομικός διάσημος και στο εξωτερικό από τη δεκαετία του 60’ που πουλούσε ως πλανόδιος στην Αθήνα φτερά ξεσκονίσματος. Είχε παίξει και σε Ελληνικές ταινίες…
Είχε γεννηθεί το 1937 στη Λήμνο και μέχρι και σήμερα και η έκφραση «φτερά… και πούπουλα» έχει μείνει κλασική.
Ήταν παντρεμένος και είχε αποκτήσει τρία παιδιά.
Ο Ανδρέας τους τελευταίους μήνες αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας έχοντας δίπλα του μέλη της οικογένειάς του που τον συνέτρεξαν μέχρι το τέλος στην περιπέτεια του.
Μπορεί ο Ανδρέας να «σάρωνε» σχεδόν όλο το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, ωστόσο, η «έδρα» του ήταν συνήθως ένα παγκάκι στο πεζόδρομο της Αιόλου, κοντά στη συμβολή της με την Ευριπίδου. Από εκεί κάθε ημέρα ξεκινούσε τις… εφορμήσεις του.
Εκεί τον πρωτογνώρισαν οι Αθηναίοι στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και εκεί τον έβρισκαν οι παραγωγοί ελληνικών ταινιών για να του κάνουν προτάσεις ώστε να έχει μικρούς ρόλους στις ταινίες που ετοίμαζαν. Έτσι με έναν απροσδόκητο τρόπο κατάφερε και εμφανίστηκε σε περίπου 30 ταινίες!
Οι ρόλοι που είχε ήταν ίδιοι με τον ρόλο που είχε και στους δρόμους της Αθήνας.
Η πραμάτεια, τα πειράγματα και τα φαρμακερά σχόλια
Σε μια νεανική βόλτα στο κέντρο της Αθήνας στις αρχές του 1990 είχαμε συναντήσει τον αξιολάτρευτο Ανδρέα. Είχαμε ακούσει για αυτόν διάφορες ιστορίες. Κάποιες από αυτές άγγιζαν το επίπεδο του «αστικού μύθου» καθώς κανείς δεν γνωρίζει αν όντως είναι αληθινές ή με την πάροδο του χρόνου η λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα ξεθώριασε τόσο πολύ που πλέον δεν φαίνεται καθόλου.
Ό,τι και να συμβαίνει, πάντως, η ιστορία από τις ταραγμένες ημέρες του Νοέμβρη του 1973 που τα τανκς της δικτατορίας είχαν βγει στους δρόμους για να… «επαναφέρουν την τάξη», πάντα θα προκαλεί το ίδιο γέλιο.
Ο Ανδρέας περπατούσε στην Πατησίων και περίπου στο ύψος του Μουσείου πέρασε, πάντα κρατώντας την πραμάτεια του, μπροστά από ένα τεθωρακισμένο του στρατού.
Κάποιοι στρατιώτες βρισκόντουσαν έξω από αυτό. Ο Ανδρέας τους πλησίασε και με τη χαρακτηριστική φωνή του τους ρώτησε:
«Καλέ παιδιά, τι παίζετε εδώ; Τον Άγνωστο Πόλεμο;».
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Μία ακόμα από τις γνωστές ιστορίες που συνοδεύουν τη φήμη του Ανδρέα Νομικού είναι αυτή με τα πειράγματα στους ναύτες που κάθε πρωί περίμεναν στη στάση των λεωφορείων της πλατείας Κουμουνδούρου για να πάνε στο Σκαραμαγκά. Ο Ανδρέας πάντα αεικίνητος και έτοιμος για πειράγματα τους πλησίαζε, τους ξεσκόνιζε τους ώμους με τα φτερά και τους έλεγε τραγουδιστά: «Πάρε με ναύτη πάρε με και βάλε με στην πλώρη»!
Ακόμα, πάντως, κι όταν ήθελε να πειράξει κάποιον δε δίσταζε να επιστρατεύει το φαρμακερό του χιούμορ. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η απάντηση που έδωσε σε έναν… καθωσπρέπει κύριο που ενοχλήθηκε από την παρουσία του. Ο Ανδρέας Νομικός τον πλησίασε, πάντα με το χαμόγελο, και όταν βεβαιώθηκε πως το ακροατήριο περίμενε από εκείνον την ατάκα που θα σκόρπιζε το γέλιο είπε στον κύριο: «Καλέ, τι ωραίο καρό σακάκι φοράτε. Έχω ακριβώς το ίδιο σε τραπεζομάντιλο στο σπίτι μου»!