Στην Αρχαία Ελλάδα, οι πόλεις-κράτη γκρέμιζαν τα τείχη τους ως ένδειξη τιμής και επίδειξη δύναμης, προκειμένου να υποδεχθούν τους Ολυμπιονίκες-ήρωές τους. Στη σύγχρονη Ελλάδα είθισται να χρησιμοποιούμε τη φράση ως ένδειξη τιμής για τους αθλητές που ανεβάζουν τη μικρή μας χώρα στο κορυφαίο σκαλοπάτι του βάθρου σε μεγάλες διοργανώσεις. Στην περίπτωση του Λευτέρη Πετρούνια, είτε κυριολεκτικά, είτε μεταφορικά, η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει μόνιμα… γκρεμισμένα τα τείχη της, καθώς ο υπερ-αθλητής των Κρίκων έχει «κλειδώσει» το χρυσό μετάλλιο στην τροπαιοθήκη του και όπως φαίνεται, δεν είναι διατεθειμένος να το παραδώσει ούτε με… μισό ώμο!
Ο Λευτέρης Πετρούνιας επέστρεψε στην Ελλάδα από την Ντόχα, φέρνοντας μαζί του ένα ακόμη χρυσό τρόπαιο, παρ’ ότι ήταν σοβαρά τραυματίας στον ώμο. Από το ανώτερο βάθρο, ο Έλληνας πρωταθλητής έφτασε στο Ελ. Βενιζέλος, διασκέδασε την υποδοχή που είχαν ετοιμάσει η ομοσπονδία, οι φίλοι και οι δημοσιογράφοι και δίχως να… πάρει ανάσα, καλείται να περάσει την πόρτα του χειρουργείου, προκειμένου να αποκαταστήσει τη βλάβη στον τραυματισμένο ώμο του.
«Ήταν κρίμα να χάσουμε μία συμμετοχή. Έχω υποσχεθεί στη χώρα μου και στους Έλληνες να συνεχίσουμε το σερί που ξεκινήσαμε το 2015. Έπρεπε να κάνω την προσπάθεια πριν μπω στο χειρουργείο και απουσιάσω για αρκετούς μήνες. Πήγα στην Ντόχα μόνο για να διεκδικήσω ξανά τον τίτλο. Στην ουσία δεν έκανα καμία προετοιμασία γι’ αυτόν τον αγώνα. Από τη Γλασκώβη πήγα απευθείας στην Ντόχα. Είδα ελληνικές σημαίες. Ήταν πάνω από χίλιοι Έλληνες. Ο προπονητής με αγκάλιασε και μου είπε κάντο και γι’ αυτούς. Συγκινήθηκα και έβαλα τα δυνατά μου», δήλωσε ο Λευτέρης Πετρούνιας κατά την άφιξή του στο Ελευθέριος Βενιζέλος, πάντα με χαμόγελο και θετική διάθεση.