Δραματικές στιγμές για την οικογένεια του Γιώργου Μπαλταδώρου – Συντετριμμένη η σύζυγός του – Πώς αποχαιρέτησαν οι συνάδελφοί του τον «αητό του Αιγαίου»
Γιατί μπορεί όπως επίσημα ανακοινώθηκε να μην υπήρχε εμπλοκή την ώρα του συμβάντος, αλλά εάν δεν είχε γίνει παραβίαση, τα δυο ελληνικά Μirage δεν θα είχαν σηκωθεί.
Δάκρυα κυλούν από τον αετό της Πολεμικής Αεροπορίας. Δάκρυα για τον μαχητή του Αιγαίου Γιώργο Μπαλταδώρο. Έτσι αποχαιρέτησαν το 34χρονο Σμηναγό οι συνάδελφοι του, από την 114 Πτέρυγα Μάχης στην Τανάγρα, ενώ ανήρτησαν και ένα βίντεο.
Το ρητό τους είναι: «Πάντοτε να κυριαρχείς στα ύψη» και για όλους τους Έλληνες ο χειριστής Γιώργος Μπαλταδώρος θα κυριαρχεί για πάντα στους αιθέρες. Φύλακας άγγελος όσων έμειναν πίσω να πετούν καθημερινά και να διώχνουν μακριά τον εχθρό.
Ο πατέρας του, ανήμπορος να διαχειριστεί το κακό που βρήκε το σπιτικό του, μίλησε με δυσκολία στον τηλεοπτικό σταθμό Star για τον ήρωά του. «Έχασα το παλικάρι μου, τον ήρωα μου. Τι να σας πω! Δεν μπορώ… Από την τηλεόραση το μάθαμε το γεγονός. Και μετά το μάθαμε, μας πήραν τηλέφωνο».
Το ίδιο κακό ένστικτο είχε και η σύζυγος του Μαίρη. Όταν άκουσε για το μαχητικό που έπεσε, ήξερε πως είναι ο Γιώργος της και αμέσως πήρε τηλέφωνο τον πνευματικό τους.
«Χθες λίγο μετά τη μία το μεσημέρι η Μαίρη, μου τηλεφώνησε και μου ζήτησε να έρθω επειγόντως στο σπίτι καθώς είχε μάθει ότι έπεσε ένα μαχητικό. Πήγα αμέσως και επί τρεις ώρες της κρατούσα το χέρι και την παρηγορούσα», λέει ο πνευματικός του Σμηναγού.
Η γυναίκα του είναι σοκαρισμένη και παρακολουθείται από ομάδα ειδικών. Το πρωί συντετριμμένη, πήγε στο Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας όπου μεταφέρθηκε η σορός του άτυχου Σμηναγού. Άφησε πίσω του δυο ανήλικα παιδιά, ηλικίας 8 και 6 ετών.Σε εκείνη έλαχε το άχαρο καθήκον της αναγνώρισης.
Στο χωριό Μορφοβούνι Καρδίτσας ο πόνος είναι βουβός. Οι γονείς του Σμηναγού κλεισμένοι μέσα στο σπίτι τους κλαίνε για το παλικάρι τους ενώ σε τραγική κατάσταση είναι και ο αδερφός του Γιώργου.
Στο πατρικό του πήγαν και αξιωματικοί της πολεμικής αεροπορίας για να ενημερώσουν επίσημα την οικογένεια και να της συμπαρασταθούν.
«Δεν φοβόταν τίποτα», λέει ο πατέρας Βασίλειος, ο ιερέας της εκκλησίας του χωριού που πήγαινε από μικρό παιδί ο 34χρονος. Εκεί βάφτισε και τα δυο του παιδιά.
Χαμογελαστός, ευγενικός, καλό παιδί. Έτσι περιγράφουν τον δικό τους Γιώργο οι συγχωριανοί του. Όταν περνούσε με το μαχητικό από το χωριό του όλοι σήκωναν ψηλά το βλέμμα και τον χαιρετούσαν.