Στις διαδηλώσεις που έγιναν για την φονική σύγκρουση στα Τέμπη και το φονικό δυστύχημα, που συγκλόνισε το πανελλήνιο, όλοι βγήκαν έξω στους δρόμους για να φωνάξουν.
Έτσι έκανε και ο Παναγιώτης. Στα χέρια του κρατούσε μια φωτογραφία, της γυναίκας του που έχασε την γυναίκα του στο Μάτι. Πήγε στην “αγνή”, όπως νόμιζε, συγκέντρωση στην Κόρινθο για τα θύματα του δυστυχήματος στα Τέμπη, έτσι όπως διάβασε στην ανακοίνωση.
Διαμαρτυρία Τέμπη: Κανένα θάνατος δεν ξεχνιέται
Κρατούσε τη φωτογραφία της γυναίκας του και μία μαύρη σημαία. Στη μία πλευρά έγραφε ΜΑΤΙ 102 (τα θύματα) και στην άλλη ΤΕΜΠΗ 57. Γιατί κανένας θάνατος δεν πρέπει να ξεχνιέται. Νόμιζε ότι η συγκέντρωση είναι ακομμάτιστη. Λάθος έκανε. Ήταν και παραήταν κομματισμένη και κοκκινοχρωματισμένη.
Το κάλεσμα, βέβαια, το είχε κάνει η ΜΚΟ του κόμματος.
Ενοχλήθηκαν εκεί τα καλόπαιδα γιατί δεν ήθελαν να ακουστεί το ΜΑΤΙ, ήθελαν να ακουστούν μόνο τα ΤΕΜΠΗ. Τους χάλαγε τη σούπα. Είμαστε και προ των εκλογών. Τώρα τους άλλους χτυπάνε, δεν συμφέρει να ακουστούν τα δικά τους.
Τον έδιωξαν και βγαίνει ένας καλότυπος εκεί και λέει “εγώ είμαι κόμμα”
Εκτός του ότι είμαστε με τον Παναγιώτη, θα ήθελα να πω εκεί στους παρατρεχάμενους κάτι απλό μεν, περιεκτικό δε “ΦΤΟΥ ΣΑΣ, ΣΟΥΡΓΕΛΑ”!!!!
Παρακαλώ τους φίλους να το διαδώσουν. Τέρμα οι ανοχές σε βρωμιάρηδες. Δεν χαριζόμαστε σε κανέναν που καπηλεύεται νεκρούς και εθνικές τραγωδίες. Ό,τι χρώμα κι αν είναι.
Ακολουθεί η δήλωση του Παναγιώτη:
“Χωρίς πολιτικά χρώματα και σκοπιμότητες”.
Αυτό έγραψα στην προηγούμενη ανάρτησή μου για την σιωπηλή διαμαρτυρία αλλα δυστυχώς και χρώματα μπήκαν και σκοπιμότητες.
Αφίχθην στο χώρο κρατώντας μία μαύρη σημαία όπου στην μιά πλευρά είχα γραμμένο το ΜΑΤΙ 104 και στο αλλο το ΤΕΜΠΗ 57. Μπροστά μου κρατούσα μια φωτογραφία της γυναίκας μου.
Συστήθηκα στους παρευρισκόμενους, ανέφερα το λόγο παρουσίας μου αλλα αμέσως μια κυρία εξέφρασε την δυσαρέσκειά της για το ΜΑΤΙ 104 λέγοντας μου πως δεν της άρεσε απο την αρχή αυτό και πως η παρουσία μου εκεί εξυπηρετεί πολιτική σκοπιμότητα!!! Εξηγώντας παραπάνω απο 2 φορές το λόγο παρουσίας μου εκεί, άνθρωποι γύρω μου αντιλαμβάνονται τα λεγόμενά μου και λαμβάνουν το μέρος μου εναντίον των.
Αγανακτώ. Με όλη την δύναμη της φωνής μου φωνάζω να με ακούσουν όλοι στην πλατεία, ποιός είμαι, τι μου συνέβη, τι έχασα, τι μου έμεινε, για ποιό λόγο ήμουν και για ποιό λόγο δεν ήμουν εκεί.
Κάποιος απο τους συγκεντρωμένους με πιάνει αγκαζέ με το χέρι του και με απομακρύνει μακρυά απο εκεί φανερά ενοχλημένος. Φίλος μου με επαναφέρει σχεδόν με το ζόρι και επικρατεί αναστάτωση.
Ηταν φανερό πως η τραγωδία ΜΑΤΙ 2018 δεν χωρούσε σε αυτή την συγκέντρωση. Δεν εξυπηρετούσε καποιες πολιτικές σκοπιμότητες. Ήταν μόνο για τα Τέμπη.
Έμεινα εκεί για 2 ώρες μιλώντας σε όποιον μπορούσα για αυτό που έζησα, για αυτό που δεν θα ήθελα κανείς να πάθει, για το Μάτι, για τα Τέμπη, για την δίκη του Ματιου και τις συνθήκες διεξαγωγής της, για τις τραγωδίες που ζούμε και δεν πρέπει να ξαναζήσουμε, για τον εμπειρογνώμονα και τις απειλές κατά της ζωής του. Για την απουσία του κρατικού μηχανισμού στο ΜΑΤΙ αλλα και για την πλήρη παρουσία του στην Κινέτα και στο Καλαμάκι.
Κρίμα που τέτοιες τραγωδίες δεν είναι ικανές να μας ενώσουν.
Κρίμα που όλες οι τραγωδίες γίνονται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης.
Ελληνα αδελφέ, σύνελθε και απαίτησε αλήθεια, δικαιοσύνη, αξιοκρατία.
Μην περιμένεις πότε το πρόβλημα του άλλου χτυπήσει και την δική σου πόρτα. Τότε ίσως θα΄ναι αργά για σένα”.