H Σμαράγδα Καρύδη παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Γυναίκα με αφορμή το ρόλο της στη θεατρική παράσταση «Οι μάγισσες της Σμύρνης».
Ως σύντροφος είσαι καλή; Είμαι καλή!
Φαίνεσαι και υποστηρικτική. Δεν έχει νόημα να μην υποστηρίζεις τον άλλον. Ούτε είναι κακό οι γυναίκες καμιά φορά να παίζουν και το ρόλο της «παλιάς γυναίκας», με την έννοια της φροντίδας.
Λένε πως είσαι το καλύτερο παιδί. Προσπαθώ να είμαι όσο πιο στρέιτ γίνεται. Βρήκα ότι με εξυπηρετεί να λέω τι με πειράζει και τι με ενοχλεί, οπότε κι ο άλλος δεν αιφνιδιάζεται. Ξέρει ποιος είσαι, βάζεις το όριο σου. Το άσχημο είναι να προσπαθείς να χειρίζεσαι τους ανθρώπους, αυτό δεν το μπορώ καθόλου και γι’ αυτό γίνομαι ενίοτε και λίγο απότομη. Μερικές φορές μιλάω κι απότομα χωρίς να το καταλαβαίνω.
Από μικρή ήσουν έτσι ή έγινες με τα χρόνια; Νομίζω ήμουν, αλλά μικρή ήμουν πιο κλειστή. Αποτομιά μαζί με κλειστομάρα, δεν βοηθάει.
Θέλω να σε ρωτήσω κάτι επειδή είμαι γυναίκα και κάνω το ακριβώς αντίθετο από εσένα. Η φύση μας μας θέλει να παντρευόμαστε, να κάνουμε παιδιά και μετά, αν δεν κρατήσει, ξανά μανά κύκλους αντίστοιχους. Εσύ πως και δεν έχεις πάρει τέτοια απόφαση; Λόγω καριέρας ή είναι η ζωή που κάνεις, λες και παρατείνεις την εφηβεία σου;
Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Είναι μια παράταση της εφηβείας. Στην πραγματικότητα, το θέμα του γάμου είναι το παιδί, γιατί οι σχέσεις που έχω κάνει είναι σαν γάμοι. Στις μακροχρόνιες σχέσεις μου δεν κάνει ο καθένας τη ζωούλα του. Απλώς υπάρχει η αίσθηση ότι μπορείς να φύγεις αν τσακωθείς και δεν έχεις να χωρίσεις τίποτα. Περιουσιακά, σόι… όλα αυτά που τα θεωρώ πολύ αντιερωτικά σε ένα γάμο και κυρίως παιδί. Το παιδί είναι όλη η ευθύνη κι αυτό θεωρούσα πάντα ότι θα με έπνιγε. Επίσης ανακάλυψα ότι είμαι λίγο σπαστικιά, το κατάλαβα με τα ζώα. τώρα σκέφτομαι ότι έχω αφήσει τον Γιάννη (σ.σ. τον σκύλο της) μόνο του. Σκέψου να είχα αφήσει ένα παιδί. Δεν θα έκανα τα πράγματα που ήθελα, νομίζω, με ένα παιδί. Δεν θα ήμουν μια μάνα που θα μπορούσε να τα ισορροπήσει. Είμαι και συγκεντρωτική, πολύ. Θέλω όλα να περάσουν από τα χέρια μου, πιστεύω ότι κανείς δεν το κάνει τόσο καλά όσο εγώ, οπότε καταλαβαίνεις τι θα πάθαινα με τα παιδιά.
Έχεις δίκιο. Νομίζω είναι κι εγωιστικό, γιατί καμιά φορά δεν συνδυάζονται όλα τα πράγματα, δηλαδή να έχεις και καριέρα και παιδί.Υπάρχουν όμως πολλές γυναίκες που βρίσκουν τρόπο και τα συνδυάζουν. Αλλά εγώ δεν νομίζω ότι ήμουν ποτέ αυτός ο άνθρωπος. Μ’αρέσει πολύ ο ελεύθερος χρόνος για μένα. Να μην έχω υποχρέωση, να ξυπνήσω ό,τι ώρα θέλω… Με το παιδί δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, σε τραβάει από το μανίκι το πρωί. Βλέπω τους γονείς μου που έχουν το μυαλό τους σ’ εμένα. Με ρωτάνε κάτι τύπου «έφαγες;». Και λέω «σοβαρά τώρα;»