«Συζητήσαμε με την οικογένεια και καταλήξαμε στο ότι είναι πολύ οδυνηρό να παρευρεθούμε. Συζητήσαμε με τα αγόρια, τα δύο αδέρφια της Ελπίδας, οι οποίοι συγκατοικούσαν στη Θεσσαλονίκη και τα παιδιά δέχτηκαν να πάνε να το παραλάβουν. Φυσικά και θέλαμε τους καρπούς του παιδιού μας. Είχαμε βγάλει και φωτογραφίες στο προηγούμενο πτυχίο.
Αυτό ήταν το δεύτερο, στην Αρχιτεκτονική.
Μου είχε πει “μπαμπά θα κάνω μόνο τα δύο χρόνια της σχολής”. Έστρωσε, διάβασε και από τα 400 παιδιά ήταν μέσα στα 13 που έπαιρνε η Αρχιτεκτονική. Δεν χόρταινε πτυχία το καημένο μου», δήλωσε αρχικά ο κ. Χούπας.
«Οι δικαστές του καναπέ με κρίνουν επειδή δεν πήγα να πάρω το πτυχίο της νεκρής κόρης μου! Μου είχε πει “μπαμπά θα κάνω μόνο…”»
«Επειδή λέγονται διάφορα σχόλια από ανθρώπους του καναπέ, ο πατέρας μου πέθανε από καρδιά στα 64. Ποιος μου εγγυάται αν θα τα έβγαζα εις πέρας; Έχω κι άλλα παιδιά να ταΐσω, κουτσουρεύτηκε η οικογένειά μας, αλλά η ζωή συνεχίζεται για τους υπόλοιπους. Αυτοί που με κρίνουν είναι οι δικαστές του καναπέ και του τηλεκοντρόλ Δεν θα έλεγα σε κάποιον να αλλάξουμε θέση, να πάω εγώ στον καναπέ και να έρθει εκείνος εδώ με παιδί σκοτωμένο. Δικαίωμα να με κρίνουν έχουν μόνοι οι υπόλοιποι 56», ξεκαθάρισε.
«Όποιος σας κρίνει είναι καθίκι», του είπε η Κατερίνα Καινούργιου, ενώ με δάκρυα στα μάτια του μίλησε από καρδιάς και ο Γιάννης Πουλόπουλος.
«Βγαίνω στα κανάλια και μιλάω μόνο και μόνο για μνημόσυνο στο παιδί μου», τόνισε ο κ. Χούπας.