Ένας τεράστιος αστεροειδής σχεδόν στο μέγεθος του εμβληματικού πύργου του ρολογιού του Λονδίνου, «Big Ben» θα φτάσει σε απόσταση 107.500 μιλίων (173.000 km) από τη Γη το προσεχές Σάββατο (25/3).
Ο διαστημικός βράχος, που ονομάζεται «2023 DZ2», εκτιμάται επί του παρόντος ότι έχει διάμετρο έως και 93 μέτρα (σ.σ. το Big Ben βρίσκεται στα 96μ.) και είναι επίσης τρεις φορές μεγαλύτερος από τον αστεροειδή του Τσελιάμπινσκ που έπληξε τη Ρωσία το 2013, ο οποίος προκάλεσε ωστικό κύμα δύο φορές σε όλο τον κόσμο.
Πόσο κοντά θα φτάσει στην γη
Ο 2023 DZ2 εκτιμάται ότι θα κάνει την πλησιέστερη προσέγγισή του στη Γη στις 19:51 GMT (15:51 EDT), με ταχύτητα 17.426 mph (28.044 km/h).
Η NASA αναφέρει ότι το να περνά τόσο κοντά στη Γη, ένας αστεροειδής αυτού του μεγέθους συμβαίνει «μόνο περίπου μία φορά τη δεκαετία».
Πάντως, οι επιστήμονες της NASA αποκαλύπτουν ότι η Γη μπορεί να διατρέχει υψηλότερο κίνδυνο από τους αστεροειδείς, από ό,τι πιστεύαμε στο παρελθόν.
Η αυστηρή προειδοποίηση προέρχεται από τον Τζέιμς Γκάρβιν, επικεφαλής επιστήμονα του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ, ο οποίος μιλά για τέσσερις αστεροειδείς αρκετά ισχυρούς ώστε να διαλύσουν μέρος της ατμόσφαιρας της Γης.
Ωστόσο, αστεροειδείς τέτοιων διαστάσεων προβλέπεται να χτυπούν μόνο μία φορά, κάθε 600.000 με 700.000 χρόνια.
Ο Γκάρβιν και η ομάδα του ανέλυσαν δεδομένα από διάφορους δορυφόρους παρατήρησης της Γης για να εξετάσουν τέσσερις κρατήρες πρόσκρουσης και εντόπισαν μεγαλύτερους δακτυλίους γύρω από τις τοποθεσίες, διαπιστώνοντας ότι προηγουμένως δεν είχαν ερμηνεύσει σωστά τα στοιχεία.
Εάν τα νέα δεδομένα είναι σωστά, οι επιπτώσεις θα ισοδυναμούσαν με μια έκρηξη 10 φορές πιο ισχυρή από τη μεγαλύτερη πυρηνική βόμβα στην ιστορία, με αποτέλεσμα τη μαζική εξαφάνιση.
Ο Γκάρβιν παρουσίασε τα ευρήματα στο Συνέδριο της Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης την περασμένη εβδομάδα. «Αν έχουμε δίκιο, πρόκειται να συμβεί μεγαλύτερη… βλακεία από αυτήν που περιμέναμε».
Η ομάδα διεξήγαγε τη μελέτη ως μέρος της έρευνας για την πλανητική άμυνα, αλλά αποκάλυψε περισσότερα από όσα θα μπορούσαν να φανταστούν οι επιστήμονες.
Χρησιμοποιώντας νέες εικόνες υψηλής ανάλυσης τεσσάρων κρατήρων που έγιναν τα τελευταία ένα εκατομμύριο χρόνια, ο Γκάρβιν μπόρεσε να τους χαρτογραφήσει σε 3D απεικόνιση. Οι τοποθεσίες περιλάμβαναν το Pantasma στη Νικαράγουα, το Bosumtwi στην Γκάνα, το Iturralde στη Βολιβία και το Zhamanshin στο Καζακστάν.