Ένα πρώην στέλεχος των Ειδικών Δυνάμεων που συμμετείχε στην επιχείρηση για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών γράφει πολλές,σοβαρές και πικρές αλήθειες. Το κείμενο έχει δημοσιευθεί στο smashpoint.gr.
Είναι 04:30 και μόλις γύρισα από την πυρκαγιά στο Μάτι και στο Νέο Βουτζά. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουνε καταστραφεί τεράστιες δασικές εκτάσεις, οικίες και δυστυχώς μέχρι αυτή τη στιγμή ακούγονται για 20 νεκρούς συνανθρώπους μας.
Θα ήθελα να σας μεταφέρω τις δικές μου εμπειρίες και να δούμε τι φταίει. Σαν smashpoint είναι η θέση μας να πούμε τι πραγματικά φταίει χωρίς δογματισμούς, θεωρίες συνομωσίας και αβάσιμες κατηγορίες. Θα μιλήσουμε μόνο για την περιοχή που έδρασα και είχα άμεση επαφή με τα γεγονότα.
Εγώ με κάποιους συναδέρφους μεταβήκαμε εθελοντικά στο Νέο Βουτζά με άμεση επαφή με την τοπική πυροσβεστική υπηρεσία. Αποστολή μας ήταν βάση οδηγιών του Πυροσβεστικού Σώματος ο απεγκλωβισμός πολιτών κάτι που κάναμε επί σχεδόν 8 ώρες μαζί με μια ομάδα της ΟΠΚΕ (Ομάδα Πρόληψης Καταστολής Εγκληματικότητας) της Αστυνομίας, στελέχη της Λέσχης Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων Αττικής (ΛΕΦΕΔ Αττικής) και εθελοντές αστυνομικούς και στρατιωτικούς που μετέβησαν για αυτό το σκοπό.
Η κατάσταση πράγματι ήταν τραγική. Παντού καμένα σπίτια και καμένα οχήματα. Οι πυροσβέστες υπερέβησαν εαυτό στις προσπάθειές τους να σώσουν ότι μπορούσαν και παρόλα τα εμπόδια που αντιμετώπισαν, για τα οποία θα μιλήσουμε πιο κάτω. Την ίδια στιγμή εθελοντές πυροσβέστες από ομάδες πυροπροστασίας τους βοηθούσαν ενώ τα ασθενοφόρα ιδιωτικά, οργανισμών όπως του Χαμόγελου του Παιδιού και του ΕΚΑΒ έτρεχαν συνεχώς υπό αντίξοες συνθήκες να μεταφέρουν τα θύματα στα νοσοκομεία.
Όπως ανέφερα μαζί με την αστυνομία και εθελοντές πάντα υπό την άμεση καθοδήγηση του κέντρου επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής μεταβαίναμε σε σημεία να βγάλουμε πολίτες και να τους μεταφέρουμε σε ασφαλείς περιοχές. Την ίδια στιγμή εθελοντές αστυνομικοί και μέλη της ΛΕΦΕΔ έπρατταν ένα άθλο να μεταφέρουν πόσιμο νερό στους πυροσβέστες.
Εδώ ξεκινάνε τα προβλήματα με πολίτες να αρνούνται να υπακούσουν σε εντολές και να κάνουν του κεφαλιού τους. Έναν απεγκλωβίζαμε και 10 νέοι έρχονταν. Τους λέγαμε να φύγουν αλλά αυτοί τίποτε. Να καίγεται το σπίτι και να προσπαθούμε με το ζόρι να τους διώξουμε και αυτοί τίποτε. Έτσι βρήκαμε το πρώτο πτώμα μιας κυρίας που πέθανε από ασφυξία. Πιο πριν 2 αστυνομικοί εκτός υπηρεσίας την είχαν απομακρύνει 2 φορές με την βία αλλά αυτή εκεί. Έτσι πέθανε και δυστυχώς εγώ μαζί με ένα αστυνομικό ήμασταν αυτοί που πρώτοι την βρήκαμε και επιβεβαιώσαμε το θάνατό της. Αργότερα βρήκαμε ένα απανθρακωμένο πτώμα και αργότερα άλλα 6 πτώματα εκ των οποίων τα 3 ήταν παιδιά 4-7 ετών. Στο τομέα ευθύνης μας δεν μπορέσαμε να βρούμε 3 ηλικιωμένα άτομα τα οποία αγνοούνται. Το ένα έμενε σε σπίτι που φλεγόταν και δεν μπορούσαμε να προσεγγίσουμε. Τα άλλα δύο δεν μπορέσαμε να τα βρούμε παρ’ όλες τις έρευνες που κάναμε.
Σε όλο αυτό το διάστημα όμως είχαμε ένα τεράστιο εχθρό να αντιμετωπίσουμε: τους πολίτες. Δυστυχώς μιλάμε για τον νεοέλληνα που γράφει τους πάντες στα παλιά του τα παπούτσια και κοιτάει μόνο την πάρτυ του. Ας δούμε κάποια γεγονότα που συνέβησαν χθες (που δυστυχώς τα έχω ξανασυναντήσει και σε άλλες πυρκαγιές) που δυσκόλευαν το έργο μας
• Κλασσικός νεοέλληνας που είναι ο μάγκας και ο «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» οδηγάει στην ΛΕΑ για να πάει πιο γρήγορα. Έτσι μπλοκαρίστηκαν πυροσβεστικά οχήματα και ασθενοφόρα. «Και τι με νοιάζει εμένα εγώ βιάζομαι». Έτσι πολλές ενισχύσεις άργησαν να φτάσουν για αυτό το λόγο. Την ίδια στιγμή ο καθένας πάρκαρε το όχημα του όπου του καπνίσει. Αποτέλεσμα έκλεινε ο δρόμος και δεν μπορούσαμε με μεταβούμε τόσο εμείς όσο και πυροσβεστικά και ασθενοφόρα στο σημείο. Παραδέχτηκα όμως ένα μάγκα πυροσβέστη που δεν κώλωσε και πάτησε με το πυροσβεστικό ένα πολιτικό όχημα που έφραζε το δρόμο γιατί ο μάγκας ιδιοκτήτης αρνιόταν να μετακινήσει το όχημα. Ξέρετε ότι αν ο νέο-έλληνας δεν ήταν τόσο ηλίθιος και ψευτόμαγκας πιθανόν να είχαν σωθεί περισσότερες ζωές και περιουσίες. Αλλά όταν καίγεται το σπίτι του γείτoνα δεν μας νοιάζει. Μας νοιάζει μόνο η πάρτυ μας.
• Έτσι συνεχίζουμε με το δεύτερο λόγο του βλάκα νεοέλληνα που καλούσαν τη πυροσβεστική λέγοντας ψέματα ότι καίγονται και υπάρχουν άτομα. Τρέχαμε με τους πυροσβέστες να βοηθήσουμε και βλέπαμε ένα θάμνο να καίγεται που με ένα μπουκάλι νερό θα είχε σβήσει. Την ίδια στιγμή κάπου αλλού κάποιος χρειαζόταν την βοήθειά μας. Αλλά πάλι δεν μας ενδιαφέρει ο άλλος.
• Η ξεροκεφαλιά πολλών. Τους ικετεύαμε στην κυριολεξία να φύγουν και να βγουν στην λεωφόρο Μαραθώνος. Αυτοί όχι εκεί ξεροκεφαλιά και ξέρουν. 1 διώχναμε και 10 ερχόντουσαν και ο καθένας με την βλακεία του. Έτσι μετά είτε βρίσκαμε τα πτώματά τους είτε τρέχαμε να τους σώσουμε και τις περισσότερες φορές τους βγάλαμε καμένους και τραυματίες. Αποτέλεσμα ζωές χάθηκαν άδικα λόγω στενομυαλιάς και εμείς αναλωθήκαμε άδικα σε βλακείες ενώ θα μπορούμε να βοηθήσουμε περισσότερους ανθρώπους όπως μια οικογένεια που κάηκε που δυστυχώς όταν λάβαμε το σήμα ήταν αργά και όταν φτάσαμε μαζί με περιπολικό είδαμε τη μάνα με 2 μικρά παιδιά να έχουν γίνει παρανάλωμα.
Στην κυριολεξία ΝΤΡΟΠΗ μας. Βέβαια όλοι ξέρουν να κατηγορούν το κράτος, τη πυροσβεστική και την αστυνομία. Η κυβέρνηση ή η πυροσβεστική φταίνε που ο Έλληνας δεν έχει παιδεία, είναι ατομιστής, εγωιστής, ψευτόμαγκας και απείθαρχος;
Φανταστείτε ότι αν δεν είχαμε τα παραπάνω κολλήματα πόση περισσότερη βοήθεια θα είχαμε δώσει και σίγουρα θα είχαμε σώσει περισσότερες ζωές και περιουσίες.
Όμως υπάρχει άλλη μια τραγική ευθύνη που πέφτει στους πολίτες και τους δήμους: η προετοιμασία και η πρόληψη. Φυσικά ο παντογνώστης Έλληνας του πληκτρολογίου ξέρει να κατηγορεί δεξιά και αριστερά την εκάστοτε κυβέρνηση, τη πυροσβεστική και πάντα έχει την λύση στο τσεπάκι του. Όμως για να δούμε τι ευθύνες υπάρχουν από τους δήμους. Να θυμίσω ότι ευθύνη της πρόληψης είναι στους δήμους. Όμως είμαι 35 ετών και από παιδάκι κάθε καλοκαίρι έπιανε φωτιά η Πεντέλη και ο Νέος Βουτσάς. Τι έχουν κάνει οι δήμαρχοι για την πρόληψη; Ας δούμε τις «δράσεις»:
• Σε όλη την περιοχή υπήρχαν ξύλινοι δοκοί για να περνάνε τα καλώδια της ΔΕΗ. Φυσικά ανάψανε από τη φωτιά και φυσικά οι κολώνες έπεσαν φράζοντας το δρόμο. Έτσι προσπαθούσαμε να μετακινήσουμε ασήκωτους δοκούς που έκαιγαν και είχαν ηλεκτροφόρα καλώδια προκειμένου να περάσει το πυροσβεστικό και το ασθενοφόρο. Γιατί δεν είχαν τσιμεντένιες κολώνες; Φυσικά τεράστιο μερίδιο ευθύνης έχει η ΔΕΗ. Αλλά οι Δήμοι γιατί δεν απαιτούν αυτό να αλλάξει; Την ίδια στιγμή σύμφωνα με στοιχεία του πυροσβεστικού σώματος οι μισές σχεδόν φωτιές προκαλούνται από σπινθήρες που προέρχονται από μετασχηματιστές και κολώνες της ΔΕΗ. Γιατί δεν γίνεται αποψίλωση όπως προβλέπεται από την Πυροσβεστική; Διότι δεν τους ενδιαφέρει, έχουν πολιτιστικές εκδηλώσεις να κάνουν που είναι πιο σημαντικές από την ανθρώπινη ζωή.
• Σε όλη την έκταση που έκανα χθες (χωρίς υπερβολή έκανα στην περιοχή περί τα 200 χλμ με το προσωπικό μου όχημα) δεν είδα ΠΟΥΘΕΝΑ ένα πυροσβεστικό κρουνό. Όμως λεφτά οι δήμοι είχαν πάρει για τους κρουνούς. Αποτέλεσμα τα πυροσβεστικά οχήματα άδειαζαν και έπρεπε να ξαναγυρίζουν πίσω να ανεφοδιαστούν. Έτσι από την μία κάλυπταν μια μικρή έκταση από την άλλη χανόταν πολύτιμος χρόνος για τον ανεφοδιασμό τους. Αν δείτε πουθενά και στην Αθήνα δεν θα δείτε κρουνούς. Την ίδια στιγμή σε Κω και Κάλυμνο βρίσκετε κάθε 200-300 μέτρα κρουνούς. Σε πολλά πάρκα στο εξωτερικό όπως στην Τουρκία για παράδειγμα θα δείτε μέσα στα πάρκα κρουνούς. Στο εξωτερικό σε κάθε σχεδόν τετράγωνο υπάρχει κρουνός. Στην Αττική εδώ και 20 χρόνια λέμε να βάλουμε κρουνούς. Αλλά από δικαιολογίες φουλ, από πράξεις μηδέν.
• Στο ίδιο μήκος στα δάση μετά τις πυρκαγιές του 2007 και με απόφαση της τότε κυβέρνησης εφοδιάστηκαν οι δήμοι με δεξαμενές νερού που είχαν τοποθετηθεί σε καίρια σημεία ενώ είχαν ανοιχθεί αντιπυρικές ζώνες. Έχουν περάσει 11 χρόνια και ο νεοέλληνας δήμαρχος (πχ βλέπε Μάνδρα με τις πλημμύρες που σιγά μην γίνουν) διαθέτει τα χρήματα του κράτους σε βλακείες. Έτσι όλες οι δεξαμενές νερού είναι άδειες ενώ οι αντιπυρικές ζώνες δεν υπάρχουν. Έτσι δυσκολεύεται το έργο της πυρόσβεσης. Θα μου πείτε δεν υπάρχουν χρήματα. Θα σας απαντήσω ότι δεν ισχύει. Γιατί; Φυσικά διότι υπάρχουν δήμοι που έχουν αντιπυρικές ζώνες και έχουν και συνεχώς γεμάτες δεξαμενές
• Το 2007 επίσης δόθηκαν χρήματα από το κράτος για να δημιουργηθούν ομάδες πυρασφάλειας και πυρόσβεσης στους δήμους. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων όπως πχ ο Δήμος Βύρωνα και κάποιες εθελοντικές ομάδες όπως ο ΣΠΑΥ. Οι περισσότεροι δήμοι έχουν φτιάξει ομάδες με υπέρβαρους ανθρώπους, ανέκπαίδευτους και διχως εξοπλισμό. Έτσι πιο πολύ πρόβλημα είναι πάρα βοήθεια. Την ίδια στιγμή πολλοί άλλοι δήμοι ΔΕΝ έχουν οργανώσει ομάδες. Έτσι πχ ο Δήμος Αθηναίων ή ο Δήμος Μάνδρας δεν έχουν ομάδες πολιτικής προστασίας.
Βέβαια για τους δημάρχους φυσικά και φταίει ο Έλληνας πολίτης διότι αυτός τους εκλέγει και μετά δεν απαιτεί βασικά πράγματα. Οι δήμαρχοι είναι μόνο να μην κλείσει κανένα στρατόπεδο και χάσουν μεροκάματο ή για κανένα ρουσφέτι. Δεν είναι τυχαίο ότι ΠΟΤΕ δεν έχουν διωχθεί ποινικά. Αλήθεια είδατε πχ στις φωτιές στην Ηλεία το 2007 ή στις πλημμύρες της Μάνδρας το 2017 οι πολίτες να προβούν σε μηνύσεις; Όχι. Ούτε κατόπιν εορτής δεν τους νοιάζει. Όμως στη Σερβία ένα κράτος με σοβαρότερα προβλήματα από τα δικά μας μετά τις μεγάλες πλυμμήρες που είχαν πριν 5 χρόνια οι πολίτες έκαναν μήνυση σε δημάρχους που δεν είχαν κάνει τα απαραίτητα με αποτέλεσμα την καταδίκη τους.
Έτσι πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία πρέπει να μάθουμε να κοιτάμε το κοινό σύνολό και την ασφάλειά μας και μετά όλα τα άλλα. Όταν το μάθουμε αυτό τότε θα μπορέσουμε να λειτουργήσουμε σαν υγιής και φυσικά σαν κράτος, διότι μην ξεχνάμε ότι οι κυβερνόντες (που τόσο εύκολα χλευάζουμε) είναι εικόνα της κοινωνίας που τους εκλέγει.
Θα ήθελα να κλείσω ότι οι πυροσβέστες, οι αστυνομικοί, οι εθελοντικές ομάδες, ο Ερυθρός Σταυρός, οι λιμενικοί, οι ένοπλες δυνάμεις, τα πληρώματα ιδιωτικών ασθενοφόρων και του ΕΚΑΒ όπως και δεκάδες ιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό υπερέβησαν εαυτό κάτι που ήμουν μάρτυρας και μπορώ να σας διαβεβαιώσω. Θα ήθελα εκ μέρους του smashpoint να ευχαριστήσω όλους αυτούς για την αυτοθυσία τους και τις προσπάθειές τους.
Τέλος θα ήθελα να παρακαλέσω τους αναγνώστες να μάθουν από αυτό το άρθρο τα προβλήματα και να προσπαθήσουν να βοηθήσουν να μην ξαναεπαναληφτούν.
Τώρα που ξημερώνει ξεκινάω να πάω στην εργασία μου άυπνος, κουρασμένος ψυχικά και σωματικά και νηστικός. Δεν ξέρω τι θα μας ξημερώσει. Εύχομαι (αν και δύσκολο) να μην αυξηθεί ο αριθμός των θυμάτων και να σταματήσει η χθεσινή καταστροφή. Τόσο εγώ όσο και οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας θα είμαστε σε πλήρη ετοιμότητα να ξαναπάμε αν χρειαστεί.
Θ. Σ. , Αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων