«H Ελλάδα μετά από οκτώ χρόνια μνημονιακής επιτροπείας, είναι έτοιμη να κάνει το αποφασιστικό βήμα για την οριστική έξοδο από την κρίση», δηλώνει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα των Συντακτών, με τίτλο «Καθαρή έξοδος, καθαρότερες οι διαχωριστικές γραμμές».
Ο πρωθυπουργός κάνει λόγο για μια «ιστορική καμπή στη σύγχρονη ιστορία της χώρας», σημειώνει ότι διαφαίνεται πως τελικά η σημερινή κυβέρνηση θα πετύχει εκεί που απέτυχαν όλες οι προηγούμενες και με ασύγκριτα μικρότερο κοινωνικό κόστος.
Επισημαίνει ότι η ρύθμιση του χρέους για μια κυβέρνηση της Αριστεράς της δίνει τη δυνατότητα παρεμβάσεων στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής και μαζί με το νέο πλαίσιο που θα διαμορφωθεί καθιστά σαφέστερες τις διαχωριστικές γραμμές της σημερινής κυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία.
Τονίζει πως η προσπάθεια μετατόπισης του συσχετισμού υπέρ των κοινωνικών πολιτικών και της αναδιανομής του πλούτου έχει ήδη ξεκινήσει και προχωρά με πιο σταθερά βήματα.
Για τη Νέα Δημοκρατία ο κ. Τσίπρας σημειώνει ότι έχει καταρρεύσει η βασική αντιπολιτευτική της θέση περί καταστροφής και εκτροχιασμού και αντιδρά μέσα από ένα διαρκή πόλεμο φθοράς και προπαγάνδας. «Δε διστάζει να παίρνει το ρόλο του συνηγόρου έναντι κατηγορουμένων όχι μόνο στελεχών της αλλά και φιλικών της επιχειρηματιών για υποθέσεις που εκτείνονται από το ξέπλυμα χρήματος μέχρι και το εμπόριο ναρκωτικών», λέει χαρακτηριστικά.
Όσο για τη νέα εποχή υπογραμμίζει πως «θα είναι μια εποχή δημοσιονομικής σταθερότητας, οικονομικής ανάπτυξης μα πάνω απ’ όλα, δικαιοσύνης».
Ιστορική καμπή η έξοδος από τα μνημόνια
Αναφερόμενος στην έξοδο της χώρας από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 ο κ. Τσίπρας σημειώνει στο άρθρο του: «Πρόκειται αναμφίβολα για μια ιστορική καμπή στη σύγχρονη ιστορία της χώρας, που για οκτώ ολόκληρα χρόνια είχε παραδώσει την ευθύνη άσκησης της οικονομικής της πολιτικής αποκλειστικά στους δανειστές της, ως αποτέλεσμα της ουσιαστικής της χρεοκοπίας στις αρχές του 2010».
Ο πρωθυπουργός απαντά στα εύλογα, όπως τα χαρακτηρίζει, ερωτήματα αν άξιζε τον κόπο να αναλάβει αυτή τη βαριά ευθύνη μια κυβέρνηση της Αριστεράς και αν την ανέλαβε για λογαριασμό των κοινωνικών στρωμάτων που εκπροσωπεί ή για λογαριασμό της οικονομικής ελίτ και επισημαίνει: «Η έξοδος από τα μνημόνια καθαρά, δηλαδή χωρίς πιστοληπτική γραμμή στήριξης και άρα νέες δεσμεύσεις λιτότητας, δεν είναι ένα ορόσημο χρονικό. Δεν είναι δηλαδή προδιαγεγραμμένο ότι όταν παρέλθει ο χρόνος κάποιος βγαίνει από ένα πρόγραμμα στήριξης. Η δυνατότητα εξόδου εξαρτάται από τη πορεία της ελληνικής οικονομίας. Και σήμερα είναι η πορεία της οικονομίας που δημιουργεί τόσο τις προϋποθέσεις για να επιτύχουμε την καλύτερη δυνατή συμφωνία για την καθαρή έξοδο από το μνημόνιο, όσο όμως και τις συνθήκες για την επόμενη μέρα της χώρας, μετά την πολυετή κρίση.
Σε αυτό το θετικό περιβάλλον που διαμορφώνεται από τη διαρκή ανάκαμψη όλων των βασικών οικονομικών μεγεθών, έχουμε τη δυνατότητα πλέον να συμφωνήσουμε με πολύ καλύτερους όρους και για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους».
Διεύρυνση των βαθμών ελευθερίας της ελληνικής κυβέρνησης
Αναφέρεται στις ευεργετικές συνέπειες από τη ρύθμιση του χρέους και επικεντρώνει την προσοχή σε αυτή που έχει να κάνει με τη διεύρυνση των βαθμών ελευθερίας της ελληνικής κυβέρνησης ως προς την άσκηση κοινωνικής πολιτικής, λέγοντας:
«Με δεδομένη τη λειτουργία των αγορών, ως μηχανισμού πειθάρχησης των επιμέρους οικονομιών, η ρύθμιση του χρέους στερεί τη δυνατότητα από όσους πιθανά το επιχειρήσουν στο μέλλον, να παίξουν παιχνίδια κερδοσκοπίας εις βάρος της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι, η Ελλάδα έχοντας μια συγκεκριμένη και συνεκτική στρατηγική για το ζήτημα του χρέους της, θα είναι σε θέση να σχεδιάζει αυτόνομα πια την οικονομική και κοινωνική της πολιτική.
Συνεπώς μια κυβέρνηση της Αριστεράς, θα έχει βαθμούς ελευθερίας να σχεδιάσει και να υλοποιήσει πολιτικές στήριξης της κοινωνίας, δίχως τον διαρκή κίνδυνο ενός νέου κύκλου αστάθειας που θα οδηγήσει εκ νέου σε εξαναγκασμό περιοριστικών πολιτικών.
Με αυτή την έννοια, η ρύθμιση του χρέους για μια κυβέρνηση της Αριστεράς δίνει μια εντελώς διαφορετική προοπτική από ότι θα έδινε για μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, που απλά θα αποκτούσε δημοσιονομικό χώρο για να βαθύνει τις ανισότητες, αυξάνοντας τα περιθώρια κέρδους του μεγάλου κεφαλαίου αποκλειστικά μέσα από τη μείωση της φορολογία του.
Αντιθέτως μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα έχει τη δυνατότητα υλοποίησης ενός σχεδίου παρεμβάσεων στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής, με άξονες την αναρρύθμιση της αγοράς εργασίας και την ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων, καθώς και τη στήριξη των κοινωνικών στρωμάτων που έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες συνέπειες από την πολυετή λιτότητα».
Κοινωνικές παρεμβάσεις
Στο ερώτημα πόσο βαθιές μπορεί να είναι αυτές οι παρεμβάσεις, απαντά ως εξής:
«Είναι προφανές, ότι το βάθος τους δεν εξαρτάται μονάχα από τους συσχετισμούς δύναμης στο εσωτερικό της χώρας, καθώς το ευρωπαϊκό πλαίσιο θέτει περιορισμούς. Έχει όμως μεγάλη σημασία σε πιο άκρο βρίσκεσαι εντός αυτού του πλαισίου. Και η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια βρέθηκε στη πιο ακραία εκδοχή άσκησης νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Η καθαρή έξοδος με ρύθμιση του χρέους λοιπόν, θα μας επιτρέψει να μετακινηθούμε εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου και των δεδομένων περιορισμών του, για να το πω σχηματικά, από το δεξιό στο αριστερό άκρο. Ενώ ταυτόχρονα θα δίνουμε τη μάχη με τις προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη και για τη διεύρυνση του ίδιου του πλαισίου. Μια εξαιρετικά δύσκολη ομολογουμένως υπόθεση, καθώς οι οπαδοί της σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας, αν και αποδυναμωμένοι, δίνουν ακόμα τον τόνο. Μια υπόθεση ωστόσο που οφείλουμε να μην την αφήσουμε από τις προτεραιότητές μας.
Ισχυρίζομαι με δυο λόγια ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, ανεξάρτητα από το αν μας αρέσει ή όχι, αποτελεί σήμερα το πιο πρόσφορο πεδίο της πάλης, ταξικής και πολιτικής. Και σε αυτό το πλαίσιο οφείλουμε να χαράξουμε τη πολιτική μας, αν θέλουμε να έχουμε νίκες για τις κοινωνικές δυνάμεις που ως αριστερά εκπροσωπούμε και όχι διαρκείς και ηρωικές ήττες.
Μόνο που σε αυτό το πλαίσιο οι νίκες ωριμάζουν αργά και δεν μπορεί να είναι συντριπτικές, σε αντίθεση με τις ήττες. Η εμπειρία μας άλλωστε από τη προσπάθεια αριστερής διακυβέρνησης σε περίοδο μνημονικών καταναγκασμών είναι πια πλούσια. Γνωρίζουμε καλά το κόστος. Τώρα όμως αρχίζουμε να μαθαίνουμε και τα οφέλη.
Διότι μνημόνια είχαμε και από το 10 ως το 15, μόνο που τότε δεν έπεσε η ανεργία 7 μονάδες αλλά ανέβηκε 17. Και δεν υπήρξε καμία πρόνοια για να μπει τέλος στην αδήλωτη εργασία και στον εργασιακό μεσαίωνα, παρά μόνο στο να ξηλωθούν οι συλλογικές συμβάσεις και τα εργασιακά δικαιώματα».
Σαφέστερες οι διαχωριστικές γραμμές με τη Ν.Δ.
Ταυτόχρονα επισημαίνει πως «το νέο πλαίσιο, όμως, που θα διαμορφώσει η έξοδος από τα μνημόνια και άρα η διεύρυνση των βαθμών ελευθερίας ως προς την άσκηση πολιτικής, παράγει πλέον μια πολύ σημαντική επίπτωση στην εσωτερική πολιτική της χώρας: Καθιστά σαφέστερες τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της σημερινής κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης» και συνεχίζει: «Η ΝΔ, βλέπει τη δυνατότητα που έχει η κυβέρνηση για να διευρύνει το πεδίο της εργασιακής και κοινωνικής προστασίας και την ξορκίζει, ακριβώς επειδή διαφωνεί ιδεολογικά με οτιδήποτε δεν συντηρεί ή ακόμα περισσότερο, δεν διευρύνει το χάσμα μεταξύ του πλούτου και της εργασίας.
Βλέπει επίσης ότι, η βασική αντιπολιτευτική της θέση περί καταστροφής και εκτροχιασμού, καταρρέει στα εξ ων συνετέθη και αντιδρά, μέσα από ένα διαρκή πόλεμο φθοράς και προπαγάνδας. Με ναυαρχίδα τους μηχανισμούς παραπληροφόρησης και fake news με τους οποίους έχει προνομιακές σχέσεις και φυσικά με τον εσμό της κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας που βλέπει τις μέρες της αφθονίας του, να τελειώνουν».
Σε ρόλο συνηγόρου κατηγορουμένων η Ν.Δ.
«Είναι λοιπόν απολύτως λογικό, με αυτή τη στρατηγική η Νέα Δημοκρατία να καταλήγει εν τέλει υπερασπιστής εν συνόλω των πεπραγμένων ενός πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου που έφθασε τη χώρα στα όρια της», τονίζει ο κ. Τσίπρας και προσθέτει: «Για το λόγο αυτό, δε διστάζει να παίρνει το ρόλο του συνηγόρου έναντι κατηγορουμένων όχι μόνο στελεχών της αλλά και φιλικών της επιχειρηματιών για υποθέσεις που εκτείνονται από το ξέπλυμα χρήματος μέχρι και το εμπόριο ναρκωτικών.
Αυτός ο ολισθηρός δρόμος που έχει επιλέξει η Νέα Δημοκρατία, δεν μας αγγίζει. Αντιθέτως, επιβεβαιώνει την απόλυτη προσήλωση μας στο έργο μας για την επόμενη μέρα της χώρας.
Η νέα εποχή, θα είναι μια εποχή δημοσιονομικής σταθερότητας, οικονομικής ανάπτυξης μα πάνω απ’ όλα, δικαιοσύνης.
Δικαιοσύνη για κάθε πολίτη που πρέπει να ζει και να εργάζεται με αξιοπρέπεια.
Δικαιοσύνη, έναντι κάθε πολιτικού που θεώρησε εαυτόν υπεράνω νόμων και κανόνων και έβαλε το δάχτυλο στο μέλι.
Δικαιοσύνη έναντι τμημάτων της επιχειρηματικής ελίτ, που έστησαν σε συνεργασία με το πολιτικό προσωπικό της διαπλοκής, μηχανισμούς γενικευμένης παρανομίας και υπονόμευσης του δημοσίου συμφέροντος.
Με αυτές τις αρχές, η χώρα θα φτάσει στη νέα εποχή απαλλαγμένη από τους εξωτερικούς αλλά και τους εσωτερικούς καταναγκασμούς. Και η Ελλάδα σε αυτή τη νέα εποχή, δεν μπορεί παρά να έχει στο τιμόνι της μια κυβέρνηση που σέβεται και υπερασπίζεται αυτούς και αυτές που αποτελούν την κινητήριο δύναμη της. Τους ίδιους τους πολίτες».