Η Kέιτ Μακάν, η μητέρα της εξαφανισμένης μικρής Mαντλίν, είναι σίγουρη τι έφταιξε και ξεσπά δημόσια για το χαμό της κόρης της.
Το δράμα της οικογένειας
Η Mαντλίν ήταν μόλις τριών ετών το 2007 όταν εξαφανίστηκε ενώ έκανε διακοπές με την οικογένειά της σε ένα θέρετρο της Πορτογαλίας. Οι γονείς της, Kέιτ και Τζέρι, και οι δύο 54 ετών σήμερα, ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από μία από τις μεγαλύτερες διεθνείς έρευνες και υποθέσεις αγνοούμενων παιδιών και εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η κόρη τους είναι ζωντανή.
Έχουν επίσης τις θεωρίες τους ως προς το γιατί η Mαντλίν δεν έχει βρεθεί ακόμη
Η Mαντλίν εξαφανίστηκε από το εξοχικό διαμέρισμα της οικογένειάς της, ενώ οι γονείς της και οι φίλοι τους δειπνούσαν στο εστιατόριο Ocean Club του ίδιου ξενοδοχείου.
Δώδεκα χρόνια αργότερα, το 2019, η σειρά ντοκιμαντέρ «The Disappearance of Madeleine McCann» (Η εξαφάνιση της Μαντλίν Μακάν) κυκλοφόρησε στο Netflix. Προς το τέλος της σειράς, αποκαλύπτεται μια μικρή αλλά εκρηκτική λεπτομέρεια στην υπόθεση.
Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο Ρόμπιν Σουάν η οποία συνέγραψε το «Looking for Madeleine» το 2014, και η οποία μοιράζεται τις γνώσεις της σε όλο το ντοκιμαντέρ, η Kέιτ δεν συνήλθε ποτέ από αυτό που είδε στο βιβλίο κρατήσεων του εστιατορίου.
Ο εφιάλτης κάθε γονεα
Η Σουάν περιέγραψε τις πληροφορίες ως «εφιάλτη» για τους Μακάν. Στο δικό της βιβλίο του 2011 με τίτλο «Madeleine: Our Daughter’s Disappearance» με θέμα τη συνεχιζόμενη αναζήτηση της, η Kέιτ αποκαλύπτει ποια ήταν αυτή η λεπτομέρεια και ο αντίκτυπός της σε αυτήν.
Madeleine McCann’s parents issue statement after DNA test finds Polish woman is not missing girl
Εξήγησε ότι επειδή τα παιδιά της παρέας θα κοιμόντουσαν όλα στα διαμερίσματα του ξενοδοχείου τους την ώρα του δείπνου, έκαναν κράτηση στο ίδιο τραπέζι κάθε βράδυ, αυτό με την καλύτερη θέα στα διαμερίσματα.
Αλλά μόνο μετά την εξαφάνιση της Mαντλίν, η μητέρα της ανακάλυψε τι έγραψε το άτομο που έκανε την κράτηση στο ανοιχτό βιβλίο κρατήσεων στην είσοδο του εστιατορίου. Συνειδητοποίησε ότι ήταν ξεκάθαρο σε όποιον εργαζόταν στο εστιατόριο, ή σε κάθε περίεργο μέλος του κοινού, ότι τα παιδιά ήταν χωρίς επίβλεψη στα δωμάτιά τους.
Η συντετριμμένη μητέρα έγραψε: «Προς φρίκη μου, είδα ότι, αναμφίβολα με όλη της την αθωότητα και απλώς για να εξηγήσει γιατί ακριβώς ξέφευγε λίγο από τους κανόνες, η ρεσεψιονίστ είχε προσθέσει τον λόγο για το πάγιο αίτημα της κράτησης: θέλαμε να φάμε κοντά στα διαμερίσματά μας καθώς αφήναμε τα μικρά μας παιδιά μόνα τους εκεί και τα ελέγχαμε κατά διαστήματα». «Τώρα το μετανιώνουμε πικρά και αυτό θο κάνουμε μέχρι το τέλος των ημερών μας».