Μοιάζει με τη γνωστή σε όλους μας στραπατσάδα, αλλά έχει δύο έξτρα συστατικά που το κάνουν ασυναγώνιστο.
Το καλοκαίρι έχει τις γεύσεις του. Τα θαλασσινά, το χταπόδι, τα γεμιστά, τις σαλάτες, τα φρούτα. Υπάρχουν, όμως, και συγκεκριμένα πιάτα, τα οποία λατρεύουμε να τρώμε μετά τη θάλασσα, όπως για παράδειγμα ο καγιανάς ή η στραπατσάδα. Πρόκειται για ένα πολύ απλό πιάτο, με προέλευση από την εποχή του Βυζαντίου.
Υπάρχουν πολλές παραλλαγές του στις βαλκανικές χώρες, αλλά και στις χώρες της Ασίας, με την ελληνική εκδοχή να έχει μόλις τρία υλικά. Το ελαιόλαδο, τις ντομάτες και τα αυγά. Από την άλλη πλευρά, στην γειτονική Αλβανία, το συγκεκριμένο πιάτο λέγεται Φέργκες και η καλοκαιρινή εκδοχή του έχει έξτρα πιπεριά, καθώς και τυρί (ρικότα ή φέτα).
Κυρίως φτιάχνεται σε σπίτια και όχι σε εστιατόρια, εξαιτίας της απλότητάς του, με τη συνταγή του να είναι ακριβώς ίδια με αυτή της στραπατσάδας. Ωστόσο η έξτρα γεύση από την πιπεριά και τη φέτα, φαίνεται πως το κάνουν ασυναγώνιστο. Πρόκειται για ένα πιάτο αγροτικής προέλευσης, το οποίο βρίσκει κανείς στην κεντρική Αλβανία, ιδίως στην περιοχή από τα Τίρανα έως το Ελμπασάν. Υπάρχει η καλοκαιρινή του εκδοχή, η οποία είναι και η πιο γνωστή, ενώ το χειμώνα προστίθεται στη συνταγή και κρέας.