O Λάκης Λαζόπουλος, είναι ένας από τους πιο σπουδαίους σατυρικούς και κωμικούς καλλιτέχνες. Ο ίδιος συνηθίζει μέσα από το χιούμορ του να σχολιάζει κάθε κομμάτι της επικαιρότητας, προκαλώντας πολλές φορές τις αντιδράσεις των “θυμάτων” του.
Βέβαια, υπήρξαν και φορές που έχασε το χιούμορ του… Πριν από περίπου τρία χρόνια έχασε τη σύζυγό του, κάτι που όπως έχει αναφέρει και ο ίδιος είναι κάτι, το οποίο του έχει στοιχίσει πολύ και τον έχει επηρεάσει
Χθες το βράδυ, Τρίτη 19/12, βρέθηκε καλεσμένος στην ψυχαγωγική εκπομπή “The 2night show”, που προβάλλεται στον ΑΝΤ1 και παραχώρησε μία εκ βαθέων συνέντευξη στον οικοδεσπότη της, Γρηγόρη Αρναούτογλου.
Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε σε ένα όνειρο, που είχε από μικρός και τον έκανε να δημιουργήσει και να γράψει τη νέα του θεατρική παράσταση.
Η εξομολόγηση του Λάκη Λαζόπουλου για το θάνατο
«Το έργο, “Όταν Πέθανα”, το έγραψα μέσα σε 15 μέρες, τους ρόλους τους ακούω μέσα στο κεφάλι μου και αντιγράφω αυτό που ακούω. Πρώτα πρέπει να τους σχεδιάσω και μετά να τους αφήσω κάπου για να τους ακούσω. Γι’ αυτό δεν θα δεις ποτέ μουντζούρα στα γραπτά μου, γράφω με το χέρι
Ο πρωταγωνιστής της παράστασης είναι για έναν άνθρωπο, ο οποίος πεθαίνει, αλλά δεν πεθαίνει το ακουστικό του νεύρο. Είναι σιγά σιγά σαν να σου δίνει ο Θεός ένα δώρο να ζήσεις άλλες δέκα μέρες, ώστε να δεις ποιοι είναι οι άνθρωποι γύρω σου. Από μικρό παιδί έβλεπα το ίδιο όνειρο, ότι έχω πεθάνει, με πηγαίνουν στην εκκλησία και στην εκκλησία βγαίνω εγώ απ’ το φέρετρο, πιάνω ένα μικρόφωνο και τους κάνω όλους να γελάνε.
Αυτό ήταν παιδικό μου όνειρο και με έναν τρόπο αυτό το παιδικό μου όνειρο αποφάσισα μέσα από κάποιες συγκυρίες να δένουν όλα όσα έχω ζήσει στο κεφάλι μου και είπα, ας πούμε λοιπόν ότι πεθαίνω. Τι θα ήθελα να δω; Είανι και σχετικό με το γεγονός, ότι περνούσα δύσκολα εκείνη την περίοδο και με το θάνατο της γυναίκας μου», αποκάλυψε για τη νέα του παράσταση και την ιδέα του για αυτή.
Επιπλέον, σχολίασε και τους συναδέλφους του καλλιτέχνες, λέγοντας, ότι «O ρόλος του καλλιτέχνη είναι να μη κάνει κωλοτούμπες. Δεν έκανα ποτέ καμία κωλοτούμπα. Σέβομαι τον κόσμο τόσο πολύ, που δε θα αλλάξω τη γνώμη μου για να τους αρέσω, θα πω αυτό που είναι να πω, κι ας με δικάσουνε και με καταδικάσουνε. Αν γύρναγα τον χρόνο πίσω θα έκανα τα ίδια, γιατί ήταν αυτά που πίστευα, δε με έβαλε κανείς να τα κάνω, επειδή σκέφτομαι. Το σύστημα, αν θέλει να σε τιμωρήσει, έχει τον τρόπο. Κανείς δεν ήρθε μπροστά μου να μου πει τι τους ενοχλούσε, ποτέ, πήραν όλοι οι δημοσιογράφοι τα όπλα και με πυροβολούσαν. Με πέτυχαν μερικές σφαίρες, αλλά δεν έγινε και κάτι».