Στον καναπέ της εκπομπής «Buongiorno» κάθισε ο Οδυσσέας Σταμούλης, το πρωί της Τετάρτης 9/10, αναφερόμενος μέσα σε όλα, στον πνιγμό του 11χρονου γιου του στους Φούρνους Ικαρίας.
Ο ηθοποιός εξήγησε τον λόγο που δε θέλει να αναφέρεται δημόσια στην απώλεια του γιου του αλλά και στο πώς η δουλειά του τον βοήθησε να «θεραπευτεί» σε έναν βαθμό από την τραγωδία που βιώνει μέχρι σήμερα. Παράληλλα, Έκτακτη ενημέρωση για τη Μαρινέλλα μετά από 2 εβδομάδες νοσηλείας: «Δεν έχει κανένα νόημα»
«Είμαι όσο καλά μπορώ να είμαι, με την έννοια του ότι προσπαθεί κανείς να δει την κάθε μέρα σαν μια καινούργια μέρα, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Τι να πει κανείς τώρα. Τώρα λέμε για τις κωμωδίες στο θέατρο. Δεν ξέρω. Έχει ο άνθρωπος μια ικανότητα να ζει μέχρι να πεθάνει, δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό…», ανέφερε αρχικά ο Οδυσσέας Σταμούλης.
«Θέλω να πω δυο λόγια πάνω σε αυτό. Δε θέλω να μιλάω για τον πιτσιρικάκο μου, γιατί μου φαίνεται άδικο για κάποια άλλα παιδιά, των οποίων οι γονείς δεν έτυχε να είναι αναγνωρίσιμοι. Ο πόνος της απώλειας είναι για όλους τους γονείς το ίδιο, είτε είναι γνωστοί είτε όχι. Το να σου λείπει το παιδί σου είναι το ίδιο όποιος κι αν είσαι. Γι’ αυτό και αποφάσισα να μην τον θυμάμαι δημόσια.
Εδώ υπάρχει μια εξαίρεση. Είναι οι γονείς των παιδιών που χάθηκαν στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Θέλω να κάνω μια παράκληση, να μείνουν ενωμένοι… να κυνηγήσουν την υπόθεσή τους μέχρι τέλους και να σκεφτούν πόση δύναμη παίρνουμε από αυτούς. Δεν ξέρετε πόση δύναμη παίρνω όταν τους βλέπω να αγωνίζονται. Αυτό ήθελα να πω σχετικά με χαμούς παιδιών», πρόσθεσε σε άλλο σημείο ο ηθοποιός. «Σας παρακαλώ, να το αφήσουμε τώρα αυτό», σημείωσε στη συνέχεια, θέλοντας να ολοκληρώσει το θέμα.
«Επί χρόνια πίστευα ότι κανέναν δεν αφορά τι περνάει ο ηθοποιός στα προσωπικά του, κι ακόμα το πιστεύω… Πάνω στη σκηνή έπιασα τον εαυτό μου να ντρέπεται, γιατί θεραπευόμουν κι εγώ… Δεν ξέρω αν η τέχνη θεραπεύει ή αυτό που κάνεις», εξομολογήθηκε σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο Οδυσσέας Σταμούλης.