Ο Γιώργος Νταλάρας παραχώρησε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην κάμερα του «Χαμογέλα και Πάλι!» με τη Σίσσυ Χρηστίδου.
Ο Γιώργος Νταλάρας στην πρωινή εκπομπή του MEGA αποκάλυψε: «Προσπάθησα από μικρός να καταλάβω ποιος είμαι. Ήταν παράδοξο ένα παιδί 16 ετών να κάνει δίσκους. Θυμάμαι τη δασκάλα μου να μου λέει “Γιωργάκη κάτσε εσύ και λέγε το τραγούδι να το ακούν οι άλλοι”. Μικρός ντρεπόμουν, δεν εκτιμούσα καθόλου τη φωνή μου. Μου φαινόταν περίεργο, μικρός όταν με άκουγαν οι άλλοι να τραγουδάω και έλεγαν ότι είναι ωραίο. Όταν ήμουν 12 – 13 ετών είχα φτιάξει στο μυαλό μου μια ‘αποθήκη’ με εκατοντάδες των εκατοντάδων τραγούδια».
Η τραπ μουσική και η στενή σχέση με την Αλεξίου
«Το θέμα ότι η τραπ πουλάει αυτήν τη “νοοτροπία”, είναι σοβαρό. Γιατί ένα μέρος των παιδιών αυτών αντιμετωπίζει την κοινωνία με τέτοια απέχθεια και τη φτύνει στα μούτρα; Κάποιον λόγο θα έχει. Τι σημαίνει αυτό ότι δικαιολογείται αυτή η κακή στιχουργική και αυτή η απαράδεκτη στάση; Όχι. Η μόδα παίζει ρόλο».
«Η Χαρούλα μού λείπει πολύ. Δεν είναι μόνο συνεργάτης και αδερφή μου, είναι όλα αυτά επί 12. Δεν είναι από τους ανθρώπους που τα παρατάνε. Μπορεί να την “άφησε” η φωνή της όπως λέει, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί αυτό. Της λείπει εκείνης. Εμάς δε μας λείπει η φωνή της Χαρούλας γιατί την ξέρουμε. Η φωνή της είναι πάνω από τη χώρα».
«Δεν φοβάμαι τη στιγμή που δεν θα θέλω να τραγουδήσω άλλο. Έχω τραγουδήσει πολύ, το έχω παρακάνει. Συγγνώμη που το πήρα τόσο σοβαρά, αλλά είναι δικό σας και δικό μου, δεν μπορεί κανείς να μου το πάρει. Η καλή φωνή είναι πάντα καλή φωνή. Δεν έχει το ίδιο στίγμα ο Καζαντζίδης και ο Μπιθικώτσης, με το στίγμα που θα αφήσει ο Ρέμος. Έχουμε καταπληκτικούς ανθρώπους στον χώρο της μουσικής που εκμεταλλεύονται τη σχέση τους και κάνουν διαφημίσεις με μπιφτέκια και λουκάνικα. Δεν είναι καλό αυτό, είναι ντροπή, (…) είναι στα όρια του “καραγκιοζιλικίου”».