Η Έλενα Παπαρίζου σε συνέντευξή της στο Hello και στον Γιάννη Βίτσα, αναφέρθηκε στον βιασμό της επιστήθιας φίλης της σε μικρή ηλικία.
Στα 12 σου βιάστηκε η επιστήθια φίλη σου
Ήμουν πολύ μικρή, τελείωνα το δημοτικό. Η φίλη μου ήταν από την Γκάμπια κι ένα δύο χρόνια μεγαλύτερή μου. Είχε χάσει τους γονείς της -τη μητέρα της στη γέννα, αν θυμάμαι καλά και τον πατέρα της από ελονοσία. Ο μεγάλος αδερφός της -είχε πολλά αδέρφια- κι η σύζυγός του υιοθέτησαν τη φίλη μου κι ακόμα μια αδερφή τους, τις δύο πιο μικρές. Σε ένα γλέντι της κοινότητάς τους συνέβη ό,τι συνέβη. Δεν τόλμησε να το αποκαλύψει στον αδερφό της. Την επόμενη το πρωί με πήρε τηλέφωνο και κάτι προσπάθησε να μου πει αλλά δεν το κατάλαβα. Το απόγεμα μου ξανατηλεφώνησε και ξέσπασε σε κλάματα. Την ρώτησα αν είχε μιλήσει στον αδερφό της κι όταν μου απάντησε αρνητικά, της ζήτησα να κλείσει το τηλέφωνο και κάλεσα τη μητέρα μου. Εκείνη ήταν που μίλησε στον αδερφό της φίλης μου και την πήγαν στο γιατρό. Αισθανόμουν ότι επρόκειτο για κάτι πολύ σοβαρό κι αισχρό αλλά ως παιδί συνειδητοποίησα ότι συνέβη κάτι πραγματικά κακό από τη συμπεριφορά της φίλης μου στη συνέχεια. Η δική της αλλαγή επηρέασε εμένα και τη σχέση μας. Ήμαστε παιδιά…
Γνωρίζεις τι κάνει σήμερα;
Έχουμε να μιλήσουμε από το 2011, όταν επέστρεψα στην Σουηδία κι ήρθα σε επαφή με πολλούς δικούς μου φίλους. Είναι καλά, ευτυχισμένη, το έχει επεξεργαστεί. Απαιτείται πολλή δύναμη κι εκείνη τη βρήκε. Φυσικά, το σημάδι έχει παραμείνει.