Ένα 13χρονο αγόρι από το Βέλγιο έγινε το πρώτο στον κόσμο που θεραπεύτηκε από έναν θανατηφόρο τύπο καρκίνου του εγκεφάλου. Ο Lucas Jemeljanova διαγνώστηκε σε ηλικία 6 ετών με διάχυτο διηθητικό γλοίωμα γέφυρας (DIPG), έναν πολύ σπάνιο και εξαιρετικά επιθετικό καρκίνο του εγκεφάλου που σκοτώνει το 98% των πασχόντων μέσα σε πέντε χρόνια.
Το δικός της μήνυμα ζωή στέλνει και η μικρή Έμμα που πάλεψε γενναία με τον καρκίνο.
Mέσα στην ατυχία μιας τέτοιας διάγνωσης, έτυχε να γίνει ένας από τους πρώτους ασθενείς που συμμετείχε σε μια κλινική μελέτη κατά την οποία έλαβε την ουσία everolimus, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου των νεφρών, του παγκρέατος, του μαστού και του εγκεφάλου, αλλά δεν έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για τη θεραπεία του σπάνιου καρκίνου που έπασχε ο Lucas.
Το μικρό αγόρι τελικά ανταποκρίθηκε καλά στη θεραπεία και ο όγκος μειώθηκε σταδιακά. Επτά χρόνια αργότερα, ήταν ελεύθερο νόσου, καθώς δεν παρουσιάζει πλέον κανένα ίχνος καρκίνου και βρίσκεται επισήμως σε ύφεση εδώ και πέντε χρόνια. «Κέρδισε όλες τις πιθανότητες» δήλωσε ο γιατρός του Jacques Grill, επικεφαλής του προγράμματος για τους όγκους στον εγκέφαλο στο αντικαρκινικό κέντρο Gustave Roussy στο Παρίσι, επισημαίνοντας πως η περίπτωσή του προσφέρει πραγματική ελπίδα.
Το ταξίδι προς την ίαση
Μαζί με τους γονείς του, ο μικρός Lucas βρέθηκε στη Γαλλία για να λάβει μέρος στη δοκιμή BIOMEDE, η οποία εξέταζε πιθανά νέα φάρμακα για τον σπάνιο τύπο DIPG. Το everolimus δρα αναστέλλοντας την πρωτεΐνη mTOR, η οποία βοηθά τα καρκινικά κύτταρα να διαιρούνται, να αναπτύσσονται και να παράγουν νέα αιμοφόρα αγγεία. Αυτό σταματά ή επιβραδύνει την ανάπτυξη του καρκίνου εμποδίζοντας τα καρκινικά κύτταρα να αναπαραχθούν και μειώνοντας την παροχή αίματος στα καρκινικά κύτταρα. Το φάρμακο έχει εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ως συνταγογραφούμενο φάρμακο για τη θεραπεία μιας σειράς καρκίνων.
Ο γιατρός του, ωστόσο, δεν ήταν σίγουρος για το πότε να σταματήσει τη θεραπεία, καθότι δεν υπήρχε κάποια επιστημονική παραπομπή ή αναφορά. Μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο, οπότε και αποδείχθηκε ότι ο Lucas είχε σταματήσει να παίρνει τα φάρμακα ούτως ή άλλως: «Κατά τη διάρκεια μιας σειράς μαγνητικών τομογραφιών, παρακολούθησα τον όγκο να εξαφανίζεται εντελώς» σημειώνει ο Δρ Grill.
Οι λόγοι που ο μικρός ανταποκρίθηκε τόσο καλά στη θεραπεία παραμένουν ακόμα άγνωστοι. Διότι, στη μελέτη ακόμα επτά παιδιά θεωρήθηκαν ότι ανταποκρίθηκαν καλά στη θεραπεία, αφού δεν παρουσίασαν υποτροπές για τρία χρόνια μετά τη διάγνωσή τους, αλλά μόνο ο όγκος του Lucas εξαφανίστηκε εντελώς. Μια θεωρία που εξηγεί αυτά τα διφορούμενα αποτελέσματα οφείλεται πιθανώς σε «βιολογικές ιδιαιτερότητες» των όγκων τους, δήλωσε ο Δρ Grill: «Ο όγκος του Lucas είχε μια εξαιρετικά σπάνια μετάλλαξη που πιστεύουμε ότι έκανε τα κύτταρά του πολύ πιο ευαίσθητα στο φάρμακο», είπε.
Κάθε χρόνο περίπου 300 παιδιά στις Η.Π.Α. διαγιγνώσκονται με τη σπάνια αυτή μορφή όγκων, όταν τα παιδιά είναι ηλικίας μεταξύ 5 και 9 ετών. Μετά τη διάγνωση, η μέση επιβίωση εκτιμάται σε εννέα μήνες. Μερικά από τα πρώτα συμπτώματα είναι προβλήματα με την κίνηση των ματιών, αδυναμία του προσώπου, δυσκολία στο περπάτημα, παράξενες κινήσεις των άκρων και προβλήματα με την ισορροπία.