Ο Γιώργος Πατούλης στο βιβλίο του, με τίτλο «Τίποτα δεν ήταν εύκολο – Η ηρωίδα μάνα μου», εκτός από τον φόρο τιμής στη μητέρα του, αναφέρεται και στην πρώην σύζυγό του, Μαρίνα Πατούλη. Οι δηλώσεις του αυτές είναι από παλιά αποσπάσματα προτού τραβήξουν χωριστούς δρόμους.
Συγκεκριμένα, στο βιβλίο του, σύμφωνα με την εφημερίδα On Time και τη Σάσα Σταμάτη, ο Περιφερειάρχης Αττικής κάνει μία αποκάλυψη, πως παντρεύτηκε κρυφά με πολιτικό γάμο τη σύζυγό του, Μαρίνα Πατούλη.
Η πρώτη φορά που ο Γιώργος Πατούλης είδε τη Μαρίνα Πατούλη
Όπως χαρακτηριστικά γράφει στο βιβλίο του ο Γιώργος Πατούλης «ήταν μέσα Αυγούστου όταν φτάσαμε στην Πάρο και αποβιβαστήκαμε στην Παροικιά. Θυμάμαι ότι είχα τότε μουστάκι και ήμουν μαυρισμένος από τον ήλιο. Από τις πρώτες εικόνες που είχα στο νησί ήταν μια ξανθιά κοπέλα με μια φίλη της, στο κεντρικό μύλο στο λιμάνι της Παροικιάς. Φαντάστηκα ότι ήταν Γερμανίδα και σκέφτηκα να… δοκιμάσω τα γερμανικά μου. Εκείνη όμως με αποστόμωσε με όχι και τόσο… κομψό τρόπο – μιλώντας ελληνικά.
Τι έλεγε για την πρώην σύζυγό του Μαρίνα
Ήταν η μετέπειτα σύζυγός μου, Μαρίνα. Ένα χρόνο πριν, είχε πετύχει στη Νομική Αθηνών με πολύ καλή σειρά. Της άρεσε όμως η Φιλολογία. Δήλωσε, λοιπόν, την επόμενη χρονιά με τους ίδιους βαθμούς, αλλά πέρασε στη Φιλοσοφική Ιωαννίνων, γιατί εν τω μεταξύ είχαν ανέβει αρκετά οι βάσεις. Έτσι τον Οκτώβριο πήγε στα Γιάννενα. Λίγο αργότερα πήγα και εγώ εκεί να τη δω – ήμασταν πλέον μαζί».
Σε κάποιο άλλο σημείο του βιβλίου, ο Γιώργος Πατούλης αναφέρει «βλέποντας πλέον το όλο κλίμα της είπα: “Πρέπει να πάρεις μετεγγραφή για την Αθήνα”. Μεταγραφή, όμως, μπορούσε να πάρει μόνο αν στην Αθήνα σπούδαζε ο αδελφός της ή ζούσε ο σύζυγός της. Αδελφός φοιτητής δεν υπήρχε, οπότε σκεφτήκαμε να κάνουμε πολιτικό γάμο, ώστε να πάρει τη μεταγραφή. Τρεις μήνες μετά τη γνωριμία μας, παντρευτήκαμε με πολιτικό γάμο στο Μαρούσι, το 1986. Τότε δεν ήξερα καλά πού πέφτει το Μαρούσι. Μετά έγινα δήμαρχος. Κανείς δεν ήξερε ότι είχα παντρευτεί. Ούτε η μητέρα μου ούτε ο πατέρας μου, ούτε ο αδελφός. Μόνο δυο φίλες της Μαρίνας, που ήταν μάρτυρες. Λίγο αργότερα το είπε στη μητέρα της».