Θα προσπαθήσω να πω σύντομα την ιστορία μου γιατί αλλιώς συμπληρώνει βιβλίο… Είναι για τη θέληση !! Είναι για τα λάθη που μπορείς να αντιστρέψεις και …να βγάλεις από αυτά κάτι σωστό. Είναι για τις επιλογές μας. Τα όνειρα μας… Για πολλά χρόνια μετά το διαζύγιο άκουγα τα σχόλια για ότι και αν έκανα.. ακόμα και το τρόπο που μεγάλωνα τα παιδιά μου., σχόλια ακόμα και για πράγματα που δεν είχα κάνει. Ακόμα και προβλέψεις του κόσμου και των συγγενών για το τι θα “καταντήσω” αφού έπρεπε να τα βγάλω πέρα και ήμουν πολύ μικρή για τόσες ευθύνες , με δύο παιδιά , χωρίς δουλειά, ένα δάνειο και χωρίς απολυτήριο λυκείου. Η κοινωνία μικρή και η τροφή της το κουτσομπολιό….
Μετά από σχεδόν 20 χρόνια ζώντας με τα δύο μου παιδιά σε άλλο μέρος…χαίρομαι που δεν άκουσα κανενός τη γνώμη για το τι έπρεπε να κάνω…Αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να ξεχάσω και να προχωρήσω!! Πως; Κυνηγώντας τα όνειρα που είχα!
Προσέχοντας τους ανθρώπους που είχα δίπλα μου. Απέφευγα όποιον αντιδρούσε σε αυτό που ήθελα να κάνω. Το απολυτήριο το πήρα με άριστα και για πολλά χρόνια ξενυχτούσα δουλεύοντας και διαβάζοντας στο ημίφως για να τελειώσω τη σχολή που μπήκα με σχολικές εξετάσεις! Ταυτόχρονα φρόντιζα τα παιδιά μου που μεγάλωναν…και στον αγώνα έπαιρναν μέρος και οι γονείς μου…μέχρι που κατάφερα να μη τους βαραίνω πια. Έφυγα από το μέρος μου και ζω μακριά από όσους δε πίστεψαν σε εμένα. Φτάνει που πίστευα εγώ πως θα τα καταφέρω!
Τέλος καλό όλα καλά;; Κάπως έτσι.. Δεν ήμουν η τέλεια μαμά όμως τα παιδιά μου που πλέον είναι ενήλικες είναι δύο πολύ καλά παιδιά! Μεγάλωσαν, σπουδάζουν και ας μην είχαν τόσο πολύ τον πατέρα τους δίπλα τους , όχι τόσο γιατί είχαμε χωρίσει..όσο γιατί μετά από χρόνια έφυγε από τη ζωή.
Η ζωή είναι σκληρή για τις χωρισμένες γυναίκες…και η αγάπη τις ξεχνάει…την ξεχνάνε κι αυτές! Ένα είναι σίγουρο για εμένα ! Γνωρίζω την ανιδιοτελή αγάπη! Εκείνη του γονιού! Που δίνει κίνητρο να εξασφαλίσεις ένα καλύτερο μέλλον για τις ψυχές που προστατεύεις !! Δεν τις υπονομεύεις μα στέκεσαι πιο πέρα και βοηθάς μόνο όταν χρειάζεται πια. Χαίρεσαι την ανεξαρτησία τους και για το χαρακτήρα τους. Είσαι υπερήφανος με τις επιλογές τους.
Μέχρι να φτάσουμε ως εδώ περάσαμε πολλά…και υπάρχουν φορές που τα ξεχνάμε…γιατί η ηρεμία τελικά είναι ακριβή…παρόλο που δεν έχει τιμή.. κι εμείς την έχουμε χρυσοπληρώσει! Μια φίλη, μου είπε πρόσφατα πως με όλα αυτά, δεν έχω γνωρίσει την αληθινή αγάπη ακόμα. Δεν έχει άδικο, έχω γνωρίσει όμως πως είναι να έχεις ελπίδα! Να μη σταματάς ποτέ να ονειρεύεσαι ακόμα κι όταν πρέπει να βγεις από συντρίμμια.